ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

Συναντήσεις
Κάθε Τρίτη στις 20:00 στην αίθουσα 3!!

Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ

Σε βλέπουμε κάθε μέρα.Στη δουλειά , στη σχολή , στο σχολείο.Μοιάζεις φοβισμένος , μάλλον τρομοκρατημένος (τα κάθε λογής παπαγαλάκια κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους...).Ποιος θα το περίμενε , πως μια μέρα μια τέτοια κρίση θα συνέθλιβε την καθημερινότητά σου;Μια ζωή γεμάτη από εργασία, καφέ, τηλεόραση, κατανάλωση και δικούς σου ανθρώπους.Φωνάζεις.Θες τη ζωή που σου πήρανε πίσω.Θες Δημοκρατία.Θες δικαιώματα.Θες έναν καινούριο ηγέτη να μας σώσει.Ένα καινούριο κόμμα, ‘κάποιον που να ξέρει τέλος πάντων!!!.’
Το χαρτί που διαβάζεις δεν είναι γραμμένο από κανέναν από τους παραπάνω.Εμείς είμαστε απλώς μία ομάδα ανθρώπων που μαζεύονται , κουβεντιάζουν και προσπαθούν να δώσουν λύσεις στα προβλήματά τους και διέξοδο στις ανησυχίες τους. Και προσπαθούμε να σου πουμε πως είναι ώρα να δράσεις.Γιατί πιστεύουμε πως δεν υπήρξαν και ούτε θα υπάρξουν ποτέ εθνοσωτήρες, ούτε ‘πρωτοπορίες’ , δεν υπάρχουν γαμάτοι και ιδιοφυϊες για να δώσουν λύση στα προβλήματα που αφορούν το σύνολο της κοινωνίας.Ζητάς Δημοκρατία , ενώ ξέρεις πως η πραγματική Δημοκρατία απαιτεί χρόνο, επίμονες και χρονοβόρες διαδικασιες και προπάντων μοιράζει την εξουσία σε όλους ώστε να τη εξαλείψει.Η πραγματική Δημοκρατία σε θέλει κάθε μέρα ασχολούμενο με τη λύση του προβλήματος.Και όχι μόνο εσένα, αλλά ΌΛΟΥΣ. Αυτό το είχες ξεχάσει από τα χρόνια πριν την κρίση. Ζητάς δικαιώματα , ενώ ταυτόχρονα αφήνεις τους μεγιστάνες του συνδικαλισμού να τα διαπραγματεύονται με την εκάστοτε εξουσία. Ζητάς ελευθερία , όταν ο ίδιος συμμετέχεις σε κομματικούς και παραταξιακούς μηχανισμούς που συνθλίβουν τη διαφορετικότητα και που επιβάλλουν θεσμούς ιεραρχίας δημιουργώντας μέσα στις οργανώσεις ‘ειδικούς’,’ηγέτες’ και ‘άφισοκολλητές’.
Δεν ερχόμαστε από μια άλλη κοινωνία.Τόσα χρόνια είμαστε δίπλα. Μπορεί να συμφωνείς στις κουβεντούλες που κάνουμε, μπορεί να μας χτυπάς την πλάτη για να μας δώσεις κουράγιο , μπορεί ακόμα και να ψηφίζεις τις προτάσεις μας στις συνελεύσεις.Αλλά αυτό δεν έχει κανένα ουσιαστικό αντίκρισμα. Αν υπάρχει για κάτι ανάγκη τώρα είναι να πάρουμε τη ζωή στα χέριας μας. Ο καθενας οφείλει να προτείνει , να συμμετέχει στις συλλογικές και μη συλλογικές διαδικασίες, να βγαίνει στους δρόμους και στις πλατείες. Να νοιώσουμε ελευθερία και να διδάξουμε-διδαχτούμε δημοκρατία. Μπορεί να διαφωνίσουμε, αλλά και μόνο που θα έχουμε σταματήσει να μένουμε βουβοί και άπραγοι θα είναι μεγάλη νίκη. Σημαντικότερη από την ανάταση του χεριού σε μια γενική συνέλευση...
ΜΗΝ ΚΑΤΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ!


ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΟΜΑΔΑ ΦΟΙΤΗΤΩΝ

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

Η Ευρωζώνη σκοτώνει και τη δημοκρατία

Η ευρωπαϊκή ελίτ επιτίθεται πλέον στο σκληρό πυρήνα της λαϊκής και κρατικής κυριαρχίας - Η παγκόσμια πανήγυρις για τη συγκυβέρνηση του αίσχους, οι εκλεκτοί της Λέσχης Μπίλντενμπεργκ και το «Διευθυντήριο της Φρανκφούρτης»

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Λίγα 24ωρα πριν βγει λευκός καπνός στο Καπιτώλιο και οι αγορές, μαζί με τις πολιτικές ηγεσίες του κόσμου, πανηγυρίσουν την υπό Λουκά Παπαδήμο συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ- Ν.Δ.–ΛΑΟΣ (και λοιπών προθύμων που θα τη στηρίξουν), μια άσχετη εκ πρώτης όψεως είδηση μου κίνησε την προσοχή. Σε δημοπρασία του οίκου Christies σημειώθηκε ένα ακόμη ιστορικό ρεκόρ. Πίνακας του «ιδρυτή» της ποπ αρτ, Ρόι Λιχτεντστάιν, πουλήθηκε έναντι 43 εκατομμυρίων δολαρίων. Στην ίδια δημοπρασία μερικές ακόμη δεκάδες εκατομμύρια δόθηκαν για πίνακες του Γουόρχολ.
Κι αυτό δεν συμβαίνει μόνο στην ακριβή και υψηλού γούστου αγορά τέχνης. Συμβαίνει στην αγορά του χρυσού και άλλων πολύτιμων μετάλλων, στην αγορά πετρελαίου, στο χρηματιστήριο των τροφίμων, σε ακριβά ακίνητα στις μητροπόλεις του κόσμου. Δισεκατομμύρια δολάρια ή ευρώ διοχετεύονται όπως - όπως σε κάθε είδους εξεζητημένη ή συμβατική αγορά, σαν να είναι ο μόνος τρόπος για ν’ αποκτήσουν υλική και αδιαμφισβήτητη υπόσταση.
Όσα συμβαίνουν σ’ αυτές τις κατά κανόνα αδιαφανείς και εντελώς αρρύθμιστες αγορές, όπως και στο πεδίο της «σκιώδους τραπεζικής» με τα σύνθετα, τοξικά προϊόντα, αποτελούν την άλλη όψη της παγκόσμιας και της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους. Τρία χρόνια από την έναρξη της χρηματοπιστωτικής κρίσης στις ΗΠΑ κι έπειτα από έναν πακτωλό χρημάτων, που αφαιρέθηκαν βίαια από το κοινωνικό εισόδημα, για να καλυφθούν οι μαύρες τρύπες των τραπεζών εν είδει κρατικής διάσωσης, έχει συσσωρευτεί απίστευτος πλούτος στα χέρια των αυτουργών της κρίσης. Οι μεγαλύτερες τράπεζες του κόσμου έχουν συγκεντρώσει περιουσιακά στοιχεία που υπολογίζονται δεκαπλάσια και πλέον από το ετήσιο παγκόσμιο ΑΕΠ. Και η υπερσυσσώρευση αυτή κεφαλαίου θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο όταν «απαντήσουν» στα σχέδια «κρατικοποίησής» τους εντός της Ευρωζώνης με πιστωτικό στραγγαλισμό της πραγματικής οικονομίας.
Άλλωστε, η απογείωση στα spreads και τα CDS των ιταλικών αλλά και των γαλλικών ομολόγων, που εντείνουν τις απειλές στη συνοχή της Ευρωζώνης, σχετίζονται ακριβώς με αφανείς τοποθετήσεις τεράστιων κεφαλαίων, στο πεδίο της «σκιώδους τραπεζικής», σε στοιχήματα υπέρ της ιταλικής χρεοκοπίας, της γαλλικής πιστοληπτικής υποβάθμισης, της διάσπασης ή της διάλυσης της Ευρωζώνης.

Ιστορικοί συμβιβασμοί

Οι κινήσεις αυτές, ωστόσο, κάθε άλλο παρά εκφράζουν κάποιου είδους μετωπική σύγκρουση μεταξύ κερδοσκόπων και αγορών, από τη μία πλευρά, και πολιτικών και ευρωκρατών από την άλλη. Με φόντο τις υπαρκτές αντιθέσεις των πόλων της καπιταλιστικής ολιγαρχίας για τον τρόπο διαχείρισης της κρίσης χρέους, την κατανομή του οικονομικού και πολιτικού κόστους της, ιδιαίτερα στην Ευρωζώνη, καταγράφονται ήδη άκρως ενδιαφέροντες συμβιβασμοί. Ο πρώτος ενσαρκώθηκε στην απόφαση της 27ης Οκτωβρίου για το κούρεμα του ελληνικού χρέους. Ο δεύτερος αποτυπώνεται με έναν ιδιαίτερο συμβολισμό στις παράλληλες πολιτικές εξελίξεις σε Ελλάδα και Ιταλία. Η παράλληλη «έκτακτη» πρωθυπουργοποίηση του Λουκά Παπαδήμου και του Μάριο Μόντι (ο πρώτος πρώην αντιπρόεδρος της ΕΚΤ και ο δεύτερος δυο φορές επίτροπος της Κομισιόν) εκφράζουν προφανώς την άμεση πολιτική επιρροή που επιδιώκουν να ασκήσουν στις εξελίξεις στην Ελλάδα και την Ιταλία τα βασικά κέντρα εξουσίας της Ευρωζώνης, αλλά έχουν και την επιδοκιμασία των αγορών, που προσβλέπουν στο «νεοφιλελεύθερο πνεύμα» (με ολίγη κεντροαριστερή πατίνα) των δύο ανδρών. Άλλωστε, οι Μόντι και Παπαδήμος, στα «διαπιστευτήριά» τους έχουν και τη συνύπαρξή τους στη διαβόητη Τριμερή Επιτροπή της Λέσχης Μπίλντενμπεργκ. Πέρα από τις θεωρίες συνωμοσίας που εμπνέει αυτή η συνύπαρξη, είναι χαρακτηριστική του ιδεολογικοπολιτικού τους στίγματος.

«Εκτροπή» οι εκλογές

Σε κάθε περίπτωση, οι εξελίξεις στην Ελλάδα, οι οποίες συνοδεύονται από γλοιώδεις επιδοκιμασίες και αποκρουστικές «αγιογραφίες» για τους ήρωες - διασώστες της χώρας, αποτελούν το επιστέγασμα μιας τεράστιας κινητοποίησης της ευρωπαϊκής ελίτ, που κλιμακώθηκε μέσα από πρωτοφανείς εκβιασμούς, ταπεινωτικές προκλήσεις και αυταρχικές διαταγές προς τους υποτελείς των Αθηνών. Στόχος αυτής της κινητοποίησης ήταν να αποκλειστεί ή να εξουδετερωθεί κάθε διαμεσολάβηση της κοινωνίας στην πολιτική διεργασία, μέσω εκλογών ή δημοψηφίσματος, που άλλωστε αντιμετωπίστηκαν, ούτε λίγο ούτε πολύ, ως «ανωμαλία» και «εκτροπή». Το μήνυμα ήταν και παραμένει σαφές: πρώτα επικύρωση της ευρωπαϊκής συμφωνίας, νέα δανειακή σύμβαση, νέο μνημόνιο, νέα μέτρα κι ύστερα εκλογές. Πρώτα η δέσμευση των κομμάτων εξουσίας έναντι της τρόικας και των πιστωτών κι ύστερα η λαϊκή ετυμηγορία. Η οποία εξαντλεί το ρόλο της στην ανάδειξη των προσώπων και του συσχετισμού, στη βάση του οποίου θα αναδειχθεί η επόμενη, μετεκλογική συναίνεση και συγκυβέρνηση.
Άλλωστε, αυτό που με τόσο ιταμό τρόπο απαιτήθηκε από την Ελλάδα -με τις απαιτήσεις Ρεν για έγγραφες «δηλώσεις μνημονιακής πίστης», τις εκκλήσεις Λαγκάρντ για «πολιτική σαφήνεια», την επιστράτευση ακόμη και του Ομπάμα στο χορό της συναίνεσης- επαναλαμβάνεται με πανομοιότυπο τρόπο στην Ιταλία, όπου επισπεύδεται η ψήφιση του νέου πακέτου λιτότητας πριν από τις εκλογές, που θα εξαφανίσουν το συνασπισμό Μπερλουσκόνι, αλλά και στη Γαλλία, όπου ο Σαρκοζί μάλλον θυσιάζει την επανεκλογή του, το 2012, ψηφίζοντας άρον άρον το δικό του πακέτο λιτότητας.

Πολιτική λοβοτομή

Πρόκειται για ένα πραγματικό ποιοτικό άλμα στη λειτουργία της Ευρωζώνης. Με βασικό πειραματόζωο και πάλι την Ελλάδα, η κρίση χρέους χρησιμοποιείται πλέον για να πλήξει τον πυρήνα όχι μόνο της κρατικής κυριαρχίας, αλλά και της τυπικής λειτουργίας της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Η κοινωνία, εν ονόματι της διάσωσης της Ευρωζώνης και με μια τεράστια εκστρατεία προπαγάνδας, εκφοβισμού και δημοσιονομικής τρομοκρατίας, υφίσταται μια πραγματική, πολιτική λοβοτομή. Για να μη «στερηθεί» το ευρώ, πρέπει να παραιτηθεί από κάθε αξίωση να επηρεάζει τη διακυβέρνηση. Και τα κόμματα εξουσίας πρέπει να συνηθίσουν την ιδέα ότι το προγραμματικό τους πλαίσιο θα το παραλαμβάνουν έτοιμο από τις Βρυξέλλες και τη Φρανκφούρτη. Ο πολιτικός ανταγωνισμός θα περιοριστεί σε όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα πεδία. Το πράγμα είναι ήδη ορατό: αναρωτιέται κανείς, στη σχεδόν τετράμηνη(;) προεκλογική περίοδο που θα ακολουθήσει το «θρίαμβο» της μεταβατικής κυβέρνησης, ποια θα είναι η ατζέντα της αντιπαράθεσης ανάμεσα στα κόμματα που τη στηρίζουν; Τι χρώμα θα βάψουν τους τοίχους της Βουλής;

Το Διευθυντήριο

Ίσως σε λίγο καιρό δεν θα είναι σχήμα λόγου να πει κανείς ότι για την Ευρωζώνη η κολοβή αστική δημοκρατία είναι μια ακριβή και περιττή πολυτέλεια. Η κατάργησή της συντελείται ήδη, σε μεγάλο βαθμό, με τη μεταφορά όλο και μεγαλύτερου μέρους του σχεδιασμού και της επιτήρησης της οικονομικής πολιτικής στις Βρυξέλλες και στη Φρανκφούρτη και θα επιταθεί με την αναθεώρηση των ευρωπαϊκών συνθηκών, που με τόση ζέση προπαγανδίζει ως αναπόφευκτες η Μέρκελ. Αλλά αυτό αφορά απλώς τους ήδη υπάρχοντες θεσμούς της ευρωκρατίας. Πέραν όμως της προωθούμενης θεσμικής κατάργησης της εθνικής κυριαρχίας και της δημοκρατικής αυτοτέλειας κάθε χώρας της Ε.Ε., έχει ήδη διαμορφωθεί ένα εξωθεσμικό, αυταρχικό, de facto Διευθυντήριο της Ευρωζώνης, εναντίον του οποίου κανείς δεν τολμά να μιλήσει. Η γαλλική και η γερμανική ηγεσία, οι ηγεσίες της ΕΚΤ, της Κομισιόν, του Eurogroup και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, αλλά και η μόνιμα εγκατεστημένη στην Ε.Ε. ηγεσία του ΔΝΤ (δηλαδή οι: Μέρκελ, Σαρκοζί, Ντράγκι, Μπαρόζο, Γιούνκερ, Ρομπάι και Λαγκάρντ), μαζί με μια στρατιά αυλικών - αξιωματούχων έχουν συγκροτήσει το λεγόμενο «γκρουπ της Φρανκφούρτης», το οποίο συνεννοείται, συνεδριάζει, αποφασίζει πριν από κάθε άλλο υπαρκτό όργανο στην Ε.Ε. και έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στις αποφάσεις, ιδιαίτερα αυτές που αφορούν την Ευρωζώνη και κάθε χώρα μέλος της. Αυτή η θεσμικά ανυπόστατη ομάδα, που ξεσάλωσε με ωμές πολιτικές παρεμβάσεις στην Ελλάδα το τελευταίο 15ήμερο, αποτελεί το επιτελείο ενός πανευρωπαϊκού πραξικοπήματος. Το οποίο αποκαλύπτει πως η νομισματική ένωση -είτε είναι Ευρωζώνη των λίγων και ισχυρών, όπως πιθανότατα θέλει η Μέρκελ, είτε των πολλών και ανυποψίαστων, όπως θέλει ο Μπαρόζο- πέρα από προκεχωρημένο φυλάκιο του νεοφιλελευθερισμού, καθίσταται πια ασύμβατη και με την ίδια τη δημοκρατία.

Από το "Δρόμο" 12/11/2011

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

Χιλιάδες Βρετανοί φοιτητές στη σημερινή διαδήλωση

Στον απόηχο του νομοσχεδίου που ψηφίστηκε πέρσυ το Δεκέμβρη για τον τριπλασιασμό των παν/μιακών διδάκτρων και περικοπών στο φοιτητικό επίδομα ΕΜΑ , καθώς και των περαιτέρω μεταρρυθμίσεων -γνωστές ως "White Paper"- που οδηγούν στην ιδιωτικοποίηση του εκπαιδευτικού συστήματος, χιλιάδες Βρετανοί φοιτητές κατέβηκαν για μια ακόμη φορά, απόψε στους δρόμους του Λονδίνου. Το κάλεσμα της κινητοποίησης έγινε απο τη National Campaign Against Fees & Cuts ,με την υποστήριξη συλλογικοτήτων, της Ένωσης Φοιτητών (National Union of Students) και σωματείων που δραστηριοποιούνται στην Εκπαίδευση όπως Education Activist Net και University & College Union.


Πρωτοφανής ήταν η οργάνωση της αστυνομίας σύμφωνα με ανταποκριτή της εφημερίδας Guardian, Shiv Malik η οποία μάλιστα σε ανακοίνωση της τη Δευτέρα, δήλωσε πως σε περίπτωση που ξεσπάσουν ταραχές, οι δυνάμεις ασφαλείας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουν πλαστικές σφαίρες. Ωστόσο διευκρίνησε οτι το προσωπικό που περικυκλώνει την πορεία προκειμένου να διασφαλίσει οτι οι διαδηλωτές θα τηρήσουν την προγραμματισμένη διαδρομή, δεν κατέχει τέτοιο εξοπλισμό. Αξιοσημείωτη ήταν και η παρουσία αστυνομικών με πολιτικά.

Ακτιβιστές επίσης έστησαν 25 σκηνές στην πλατεία Trafalgar, με σκοπό την κατάληψη της
aλλά αργότερα εκδιώχθηκαν απο την αστυνομία, η οποία προέβη και σε συλλήψεις

ΑΣΤΕΙΟ ΚΑΙ ΘΛΙΒΕΡΟ...

Είναι αστείο και ταυτόχρονα θλιβερό να περικυκλώνεις τη Βουλή ως μέτρο πίεσης και οι μόνοι που μπαίνουν μέσα είναι οι βουλευτές. Είναι αστείο και ταυτόχρονα θλβερό να περιφρουρεις το Ελληνικό κοινοβούλιο με κράνη, καδρόνια και πλάτη στη Βουλη από τους διαδηλωτές. Από τον άνεργο μέχρι τον συνταξιούχο και από τον απολυμένο μέχρι τον αγανακτισμένο. Είναι αστείο και ταυτόχρονα θλιβερό να αυτοπροσδιορίζεσαι ως η αυθεντία της λαϊκής βούλησης και της ταξικής πάλης και να αποκτάς με το έτσι θέλω το απόλυτο μονοπώλιο διαδήλωσης έξω από τη Βουλή. Και προφανώς να ανησυχείς και να σε λούζει κρύος ιδρώτας όταν διαπιστώνεις ότι δεν έχεις το συγκεκριμένο μονοπώλιο και ότι τα γεγονότα σε ξεπερνούν. Πανικοβάλλεσαι και φαντασιώνεσαι παντού προβοκάτορες και εχθρούς. Όσο και να αποκηρύσσεις το περιβάλλον της αστικής δημοκρατίας είναι αυτό που σε τρέφει. Είναι που είσαι εγκλωβισμένος στον γραφειοκρατικό κοινοβουλευτισμό σου και πλήρως αποκομμένος από τις διαθέσεις της κοινωνίας. Ποντάρεις εκλογικά στην εξαθλίωση, στην ανεργία, στην αγανάκτηση. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι ο δικός σου δρόμος είναι ο ΜΟΝΟΣ σωστός.
Από την άλλη είναι αστείο και ταυτόχρονα θλιβερό να βλέπεις σε μέρα γενικής απεργίας διαδηλωτές να συγκρούονται μεταξύ τους. Απόλυτη παράνοια. Όπως επίσης δεν γνωρίζουμε κατά πόσον μια μολότωφ στους απένατι διαδηλωτές αποτελεί «πολιτική πράξη» και ποιον εν τέλει ωφελεί ή καταπόσον ο εχθρός σου βρίσκεται εκεί.
‘Oπως δεν έχει κανείς το μονοπώλιο διαδήλωσης έξω από τη Βουλή, έτσι και κανείς δεν έχει το μονοπώλιο να ακολουθεί την πεπατημένη της μπαχαλοποίησης καταστάσεων εις βάρος των διαδηλωτών, επειδή «μόνο έτσι θα ανατραπεί το σύστημα».Ζουμε παράξενες εποχές. Μετά τα τραγικά γεγονότα της δεύτερης μέρας της γενικής απεργίας στις 20 Οκτωβρίου, είμαστε θεατές σε ένα θέατρο του παραλόγου. Το κκε και οι λοιπές οργανώσεις του έχουν εξαπολύσει ένα κυνήγι μαγισσών κατά δικαίων και αδίκων χωρίζοντας ουσιαστικά τον κόσμο σε δυο κομμάτια: ή μαζί μας ή εναντίον μας.
Αντί, λοιπόν, να υπάρχει μια συσπείρωση και μια ενότητα με σκοπό την οργάνωση του τρόπου δράσης και κλιμάκωσης των αγώνων προτάσσονται για ακόμα μια φορά κομματικές και συνδικαλιστικές λογικές. Έτσι λοιπόν έγινε και στο Πανεπιστήμιο μας. Με αφορμή την καταψήφιση από το ΔΣ της κομματικής τους γραμμής, πραγματικά σκύλιασαν. Η πραγματική βέβαια αιτία είναι η γραμμή του κόμματος για σκληρή πολεμική στους «άλλους». Κατηγορούν εμάς ως φασίστες (χωρίς βέβαια να παραθέτουν επιχειρήματα) την στιγμή που ίδιοι προσπαθούν να περάσουν από το ΔΣ μια πρόταση που θα χαρακτηριστεί «άποψη συλλόγου», ενώ ο σύλλογος δεν θα έχει καν ρωτηθεί!!! Εμείς εναντιονώμαστε σε τέτοιες πρακτικές. Δεν θα θέλαμε να γίνει ο σύλλογος κομματικό «χωράφι» κανενός χρώματος, και μάλιστα ερήμην του. Τις αποφάσεις για τον σύλλογο τις παίρνει η γενική συνέλευση και μόνο. Είτε αυτές μας αρέσουν είτε όχι. Ακριβώς επειδή ζούμε παράξενες εποχές, καλό είναι να σκεφτόμαστε καλά πριν χαρακτηρίσουμε κάποιον ως εχθρό. Σίγουρα οι εχθροί δεν είναι όσοι βρίσκονται εκτός κομματικού μαντριού.
Όσον αφορά το νεκρό διαδηλωτή, θύμα κρατικής καταστολής (καθώς η ανακοπή προκλήθηκε από τα χημικά) δεν μπορούν να ειπωθούν πολλά. Συλληπητήρια στους δικούς του ανθρώπους. Είναι εξοργιστικό από κει και πέρα να γίνεται αυτό το τραγικό γεγονός αντικείμενο κομματικής εκμετάλλευσης και προπαγανδας.

Ανεξάρτητη Ομάδα Φοιτητών

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011

Highspeed photography

Highspeed photografy είναι η επιστήμη της λήψης φωτογραφιών πολύ γρήγορων φαινομένων. Το 1948, η ένωση των Μηχανικών του Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (SMPTE) όρισε ως highspeed photografy,το σύνολο φωτογραφιών που συλλαμβάνονται από μια φωτογραφική μηχανή 128 καρέ ανά δευτερόλεπτο ή περισσότερα, καιτουλάχιστον τρία συνεχόμενα καρέ.

Περισσότερες φωτογραφίες αυτής της συλλογής και επί πλέον συλλογές φωτογραφιών θα βρείτε στο blog http://photorat.pblogs.gr το οποίο αποτελεί και την πηγή των εδώ εικόνων.

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

Μια κραυγή εξ' αποστάσεως.

Κωμικοτραγικές οι τελευταίες μέρες-ώρες στο πολιτικό σκηνικό της Ελλάδος, όπως ούτως ή άλλως το έχουμε καταλάβει όλοι μας. Οι μπατσόκοι τρέχουν σαν παλαβοί να βρουν μια λύση να καλύψουν τη μαλακία του Γιωργάκη, ο Γκεσταπαφέρης έχει γα**θεί να γλύφει τον Σαμαρά για κυβέρνυση εθνικής ενότητας – μυρίστηκε υπουργείο και εξουσία ο «καθαρόαιμος» – καθώς ο τελευταίος νομίζει πως έχει πιάσει τον παππά από τα... «ράσα» και όλοι κρέμονται από τα χείλη του. Το ΚΚΕ – το πρώτο Κ σημαίνει ακόμα κομμουνιστικό? – νομίζω πως δε χρήζει σχολιασμού. Συνεχίζει να παλεύει να μετατρέψει το 6.8 σε 6.9%. «Εκλογές, ουγκ!» Τσίπρας? Δεν ξέρω, είδα μια φωτογραφία το πριν από λίγο και είπα να τον αναφέρω.

Οι «μεγάλες δυνάμεις» μας έχουν στον χέρι τους εξολοκλήρου και το γνωρίζουν πολύ καλά όλοι τους. Είναι άξιο απορίας για το τι προσπαθούν οι εδώ εμπλεκόμενοι να διεκδικήσουν από τα ερρείπια αυτού του κράτους.

Και κει που λες πως ξέρεις το πως θα κινηθεί το σκηνικό, έρχεται ο αΓΑΠούλης! Όντας τραγελαφικός στη μέγιστη βαθμίδα, με το που εισβάλει στην συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΜΠΑΤΣΟΚ (καθυστερημένος βεβαίως βεβαίος, είχε G20 συνάντηση το «μουστάκι πάνω σε γλόμπο») φέρεται να δήλωσε πως «Αναγκαστήκαμε να θέσουμε θέμα δημοψηφίσματος για πέισουμε τον κ. Σαμάρα να αναλάβει τις ευθύνες τους» Αυτά τουλάχιστον μετέδωσαν τα παπαγαλάκια. Να σχολιάσω? ...

Ρε θα αρχίσω τις πλαστικές επεμβάσεις οσονούπω, μήπως και βάλω στη θέση τους τα βυζιά μου, που έχω βαρεθεί να τραβάω για χάρη τους.

Και έχουμε και από την άλλη τον κάθε βουλευτούλη ,που σήκωσε το χεράκι του πολλάκις προς την υπερψήφηση όλων αυτών των νόμων, άρθρων και διατάξεων που οδηγήσαν το πλοίο στο παγόβουνο (συγκεκριμένα σε ναυάγιο, αλλά μου άρεσε η φράση) να έρχεται τώρα και να κατακρίνει αυτή την κυβέρνηση. Μιλάμε για βουλευτές του πασοκ κατά κύριο λόγο. Ο ένας μετά τον άλλο κάνουν δηλώσεις περί ανέντιμης πολιτκής, πολιτικών δυνάμεων που έστρωσαν το δρόμο της υποταγής και της κοινωνικής υποδούλωσης και άλλες τέτοιες όμορφες φρασούλες. Έχουν αρχίσει και τους λαϊκισμούς σε κάθε κρίση τους περί της διεξαγωγής του δημοψηφίσματος. Είναι δυνατόν να πιστέψουμε ότι ξαφνικά άρχισαν να νοιάζονται για το κοινό καλό και το μέλλον αυτού του τόπου? Ανυσηχούν για το τομάρι τους και τα έχουν χαμένα.

Έχουν πέσει σα σκυλιά να βρουν την πιο «αποτελεσματική» λύση σε αυτές τις κρίσιμες ώρες. Προς ποια κατεύθυνση αποτελεσματική? Εδώ είναι που φοβάμαι και δε θέλω ούτε υποθέσεις να κάνω. Εν αναμονή των εξελίξεων λοιπόν.

Παίδες είμαι βιβλιοθήκη και υποτίθεται πως διαβάζω. Μα με αφήνουν στην ησυχία μου λιγάκι? Έφυγα από κει με στόχο να χαλαρώσω και να αποβάλω όλα αυτά από το κεφάλι μου και έρχεται το GAP και με κυνηγά σα δαιμονισμένο καθημερινά. Απολαύστε την παρτάρα σήμερα, γιατί κάτι μου λέει πως η αυριανή θα έχει δράση.

Σας θέλω δυνατούς! Ηasta la victoria siempre, έτσι για να λέμε!

Υ.Γ. Σόρρυ για τα ορθογραφικά, δεν είμαι για επανέλεγχο τώρα.

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

party&hiphop live

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

parteeey


http://www.youtube.com/watch?v=WdgLMslbDuY

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

Οι νόμοι που καταργήθηκαν στο πεζοδρόμιο

Οι νίκες των φοιτητών

Το τρις... εξαμαρτείν ουκ υπουργείου σοφού. Καθώς η Μαριέττα Γιαννάκου βαδίζει στα χνάρια των Βαρβιτσιώτη και Κοντογιαννόπου-λου, αξίζει να θυμηθούμε την τύχη που το φοιτητικό κίνημα επιφύλαξε στις προηγούμενες απόπειρες να επιβληθεί μια αυταρχική τάξη πραγμάτων στα ελληνικά ΑΕΙ.

Η πρώτη απόκρουση αυταρχικής νομοθετικής παρέμβασης στον χώρο των ΑΕΙ σημειώθηκε το καλοκαίρι του 1975: Στις 17 Ιουλίου το ΥΠΕΠΘ κατέθεσε αιφνιδιαστικά στο θερινό τμήμα της Βουλής νομοσχέδιο με το οποίο οι φοιτητικοί σύλλογοι μετατρέπονταν σε νομικά πρόσωπα δημόσιου δικαίου, ιδιότητα που θα επέτρεπε δικαστικές επεμβάσεις στην εσωτερική τους λειτουργία.

Η ΕΦΕΕ αντέδρασε και, παρά το κατακαλόκαιρο, 30.000 νέοι κατέκλυσαν το κέντρο της Αθήνας, διαδηλώνοντας κατά του «κρατικού συνδικαλισμού». Το νομοσχέδιο αποσύρθηκε.

Ο νόμος 815

Τρία χρόνια αργότερα η κυβέρνηση επανήλθε, σε μια φάση που το φοιτητικό κίνημα της μεταπολίτευσης είχε αρχίσει να παρουσιάζει τα πρώτα σημάδια κάμψης. Η κυριαρχία, βέβαια, των παρατάξεων της αριστεράς στο εσωτερικό του εξακολουθούσε να παραμένει αδιαμφισβήτητη: στις εκλογές του 1977 η ΠΣΚ (ΚΚΕ) είχε πάρει 27% των ψήφων, η ΠΑΣΠ (ΠΑΣΟΚ) 21,4%, ο Δ.Α. (ΚΚΕ εσ.) 20,9%, η ΠΠΣΠ (ΚΚΕ μ-λ) 4,9% και η ΑΑΣΠΕ (ΕΚΚΕ) 4%, ενώ η φιλοκυβερνητική ΔΑΠ-ΝΔΦΚ μόλις 13,2%.

Η κόπωση, όμως, από την υπερπολιτικοποίηση των πρώτων χρόνων δημοκρατίας ήταν πια εμφανής, όπως και η γραφειοκρατικοποίηση των επίσημων οργάνων του κινήματος (με τη σταδιακή υποκατάσταση των γενικών συνελεύσεων από τα δ.σ. των συλλόγων). Η συγκυρία θεωρήθηκε κατάλληλη για το δυναμικό ξεκαθάρισμα του πανεπιστημιακού τοπίου.

**Για να περιορίσει τις αντιδράσεις, η κυβέρνηση της Ν.Δ. επέλεξε ξανά το τμήμα διακοπών της Βουλής: το νομοσχέδιο κατατέθηκε από τον τότε υπουργό Παιδείας Ιωάννη Βαρβιτσιώτη στις 22 Αυγούστου 1978 και ψηφίστηκε (ως νόμος 815) μέσα στις επόμενες μέρες, παρ' όλο που αυτή η πρακτική καταγγέλθηκε ως αντισυνταγματική.

* Στόχος του Ν. 815 ήταν πάνω απ' όλα να «βάλει τάξη» στα ΑΕΙ.

«Η κυβέρνηση», εξήγησε λίγο αργότερα στο συνέδριο της Ν.Δ. ο Βαρβιτσιώτης, «δεν ήταν δυνατόν να μείνει αδιάφορη στην πράγματι απαράδεκτη κατάσταση η οποία είχε δημιουργηθεί με τις δήθεν διευκολύνσεις που είχαν παραχωρηθεί κατά καιρούς στους φοιτητάς. Αποτελούσε καθήκον και υποχρέωση της κυβερνήσεως να λάβει τα αναγκαία μέτρα ώστε το γενικό κλίμα χαλαρώσεως της φοιτητικής προσπαθείας, το οποίο υπάρχει δυστυχώς σε σημαντική μερίδα του φοιτητικού κόσμου, να μειωθεί. Και αυτό ακριβώς επιδιώκεται με ρυθμίσεις τις οποίες προβλέπει ο νόμος 815».

* Βασικές ρυθμίσεις του νόμου, σύμφωνα με τον δημιουργό του, ήταν η σκλήρυνση των εξεταστικών ρυθμίσεων (περιορισμός των εξεταστικών περιόδων από 3 σε 2, κατάργηση της δυνατότητας μεταφοράς μαθημάτων) και κυρίως η επιβολή ανώτατου χρονικού ορίου σπουδών (το περίφημο «ν + ν/2»), με το κλασικό επιχείρημα ότι έτσι «τίθεται τέρμα στην αδιανόητη κατάσταση των αιώνιων ή των κατ' επάγγελμα φοιτητών» («Αρχείο Καραμανλή», τ. 11ος, σ. 360).

Ως δικαιολογητική βάση, τότε όπως και σήμερα, επιστρατεύθηκε ο αναγκαίος «εξευρωπαϊσμός» και «εκσυγχρονισμός» της ανώτατης παιδείας. Ωστόσο, ακόμη και η κυβερνητική ΔΑΠ αισθάνθηκε υποχρεωμένη να διαφοροποιηθεί απ' αυτά τα μέτρα.

* Εξίσου αυταρχικές ήταν οι διατάξεις του Ν. 815 που αφορούσαν το «επικουρικό» διδακτικό προσωπικό των ΑΕΙ, οι επιστημονικές δραστηριότητες του οποίου επιτρέπονταν μονάχα «εφόσον τούτο δεν παραβλάπτει» τα «υποβοηθητικά» τους καθήκοντα προς τους κατόχους των καθηγητικών εδρών. Αλλά κι αυτοί οι τελευταίοι έπρεπε στο εξής να ζητάνε την έγκριση του υπουργείου για οποιαδήποτε αλλαγή στο πρόγραμμα σπουδών, για την πρόσληψη βοηθών, ακόμη και τη χορήγηση διδακτορικών!

* Αλλα κρίσιμα ζητήματα, όπως η «οριοθέτηση» του πανεπιστημιακού ασύλου και η «ρύθμιση» του φοιτητικού συνδικαλισμού παραπέμπονταν σε μελλοντικά νομοθετήματα, μετά το αναμενόμενο ξεδόντιασμα του ισχυρού φοιτητικού κινήματος.

**Αιφνιδιασμένα από την καλοκαιρινή επίθεση της κυβέρνησης, τα επίσημα όργανα του τελευταίου δεν μπόρεσαν ν' αντιδράσουν αποτελεσματικά.

Για την ακρίβεια, ούτε καν το επιχείρησαν: χαρακτηριστική η άρνηση της πλειοψηφίας στο Κ.Σ. της ΕΦΕΕ (ΚΚΕ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ εσ.) να μετατρέψει σε πορεία τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας της 29/8/78, ενώ ο νόμος ψηφιζόταν. Ωσπου ήρθε η εξεταστική του Ιουνίου κι έγινε αντιληπτή σε όλες της τις διαστάσεις η έκταση της επερχόμενης εκκαθάρισης των ΑΕΙ από τα κατάλοιπα της μεταπολίτευσης.

* Η συνειδητοποίηση των πρακτικών συνεπειών του Ν. 815 θα τροφοδοτήσει έτσι το «μπλοκ των καταλήψεων», που συγκροτείται από την αριστερή «μειοψηφία της ΕΦΕΕ» (Β' Πανελλαδική, ΠΠΣΠ, ΑΑΣΠΕ) και αυτόνομους φοιτητές, σε αντιπαράθεση με τη μετριοπάθεια του επίσημου οργάνου του φοιτητικού κινήματος.

Με σύνθημα «τέρμα πια στις εκτονώσεις, εμπρός για καταλήψεις και διαδηλώσεις», αυτές οι δυνάμεις επιχειρούν στις 12 Οκτωβρίου να μετατρέψουν τη «συνήθη» συγκέντρωση στα Προπύλαια σε πορεία προς τη Βουλή. Τα ΜΑΤ επιτίθενται, καταδιώκουν τους διαδηλωτές μέχρι τη Νομική και το βράδι εισβάλλουν, παραβιάζοντας το άσυλο και ξυλοκοπώντας όποιον βρίσκουν μπροστά τους. Το έναυσμα για την τελική μάχη ενάντια στο Ν. 815 έχει πια δοθεί.

* Στις 3 Δεκεμβρίου καταλαμβάνεται το Χημείο κι ακολουθούν η Πολυτεχνική Ξάνθης (4/12), το Γεωλογικό (7/12), το Φυσικό (10/12) και η Νομική της Αθήνας (11/12). Στους Πολιτικούς Μηχανικούς του ΕΜΠ, πάλι, οι φοιτητές αποφασίζουν «διαρκή παραμονή» στη σχολή τους (10/12).

Ολες αυτές οι αποφάσεις παίρνονται με πρόταση της «μειοψηφίας», ενώ η συμμαχία ΚΚΕ-ΠΑΣΟΚ, που ελέγχει την ΕΦΕΕ, επιχειρεί να στρέψει το κίνημα σε μετριοπαθέστερες πρακτικές (μονοήμερες ή τριήμερες αποχές, «εκστρατεία ενημέρωσης».

«Οι κομμουνιστές φοιτητές, μαζί με την πλειοψηφία του δημοκρατικού φ.κ.», διαβάζουμε σε πρωτοσέλιδο άρθρο του «Ριζοσπάστη» με τίτλο «Οι "καταλήψεις"» (8/12/79), «είναι κατηγορηματικά αντίθετοι με τη χρησιμοποίηση, στις σημερινές συνθήκες, τέτοιων μορφών πάλης. Λένε ΟΧΙ στις καταλήψεις, γιατί δεν βοηθούν σήμερα τους αγώνες ενάντια στον αντιδραστικό ν. 815. Η χρησιμοποίηση τέτοιων μορφών πάλης απομονώνει κι αποσυνδέει το φ.κ. από τους φυσικούς συμμάχους του. Δημιουργεί προσχήματα για να συκοφαντηθεί στην κοινή γνώμη το φοιτητικό κίνημα. Εξυπηρετεί αντικειμενικά, έστω και αν δεν το κατανοούν μερικοί φοιτητές που παρασύρονται, την κυβερνητική πολιτική».

* Η κυβέρνηση, απ' την πλευρά της, θα επιχειρήσει να στριμώξει ΕΦΕΕ κι αντιπολίτευση επισείοντας το φάσμα της «αναρχίας» και της υπονόμευσης του δημοκρατικού πολιτεύματος.

Οταν π.χ. ο Ανδρέας Παπανδρέου ζητάει την απόσυρση του Ν. 815 και «προειδοποιεί» πως το ΠΑΣΟΚ «δεν θα ανεχθεί καταστρατήγηση του πανεπιστημιακού ασύλου, με επέμβαση της αστυνομίας ή εξωπανεπιστημιακών παραγόντων» (7/12), ο κυβερνητικός εκπρόσωπος τον κατηγορεί ότι «ενθαρρύνει την αναρχία και κλονίζει τα θεμέλια της δημοκρατίας. Εάν επικρατήσουν οι απόψεις του, θα μπορούσε η Ελλάς να δοκιμάσει τα δεινά που συνταράσσουν σήμερα γειτονικές χώρες» («Πρωινή» 9/12/79).

* Πιο οξυδερκείς παρατηρητές θα καταδικάσουν, αντίθετα, την κυβερνητική αδιαλλαξία ως βασικό τροφοδότη της εξέγερσης: «Δεν μπορώ», γράφει χαρακτηριστικά ο καθηγητής Κώστας Μπέης, «να ξεχάσω τη λιτή όσο και απεγνωσμένη έκκληση που απηύθυνε, πριν από λίγες μέρες, ο εκπρόσωπος των φοιτητών στη Νομική Σχολή Αθηνών: "Βοηθήστε μας, γιατί έχουμε αρχίσει να μην μπορούμε να ελέγξουμε την κατάσταση". [...] Η κυβερνητική πολιτική στην παιδεία έχει τραυματίσει τόσο βαθιά τη φοιτητική ευαισθησία, ώστε ο φοιτητικός κόσμος, αργά αλλά σταθερά, αποκόπτεται όχι απλώς από το κυβερνητικό κόμμα, αλλά από όλες τις νομιμόφρονες πολιτικές παρατάξεις. Κάποτε έπρεπε να αντιληφθούν οι πολιτικοί υπεύθυνοι ότι, από ορισμένο σημείο και πέρα, οι πολιτικοί τους αντίπαλοι, όπως οι αριστεροί φοιτητικοί σύλλογοι, δεν είναι παρά ο κυματοθραύστης απέναντι σε δυνάμεις που απειλούν όλους από κοινού. Και είναι υπαρκτές αυτές οι απειλητικές δυνάμεις, που συνεχώς κατακτούν έδαφος, εξαιτίας των αδέξιων ή κοντόφθαλμων χειρισμών των υπευθύνων» («Πρωινή» 28/11/1979).

* Στις 10 Δεκεμβρίου, ο εισαγγελέας ασκεί δίωξη «κατά παντός υπευθύνου» για τις καταλήψεις Χημικού και Γεωλογικού. Αντιμέτωπη με ένα κίνημα που τη θέτει στο περιθώριο και ταυτόχρονα με την «απροσχημάτιστη ποινικοποίηση της πανεπιστημιακής ζωής» απ' τις αρχές, η ΕΦΕΕ αποφασίζει την επομένη (με εισήγηση της ΠΑΣΠ) τριήμερη κατάληψη όλων των σχολών την ερχόμενη εβδομάδα.

* Η κυβέρνηση απαντά με «λοκ άουτ», διατάσσοντας το κλείσιμο των ΑΕΙ ώς τις 8 Ιανουαρίου και σπρώχνοντας την ΕΦΕΕ να ανταπαντήσει με άμεση κατάληψη όλων των σχολών. Την ίδια μέρα, η σύγκλητος του πανεπιστημίου «αποδοκιμάζει» μεν ρητά τις καταλήψεις, σαν «πράξεις βίας ανάρμοστες με το ακαδημαϊκό και δημοκρατικό πνεύμα», υπενθυμίζει όμως ότι από τις 6/12/79 έχει στείλει στο ΥΠΕΠΘ τις δικές της προτάσεις ως «βάση για διάλογο προς εξεύρεση λύσεως».

* Παρά τις έντονες εσωτερικές αντιθέσεις του κινήματος (στρατιωτικοποιημένες ομάδες της ΚΝΕ επιχειρούν στις 16/12/79 να αποσπάσουν το Χημείο από τις Συντονιστικές Επιτροπές, με αποτέλεσμα τουλάχιστον 15 τραυματίες), αυτό έχει μπει στον δρόμο της νίκης: Στις 3 Ιανουαρίου 1980, ο πρωθυπουργός Κων/νος Καραμανλής εξαγγέλλει την αναστολή των εξεταστικών διατάξεων του Ν. 815 και τη σύσταση επιτροπών που θα επεξεργαστούν έναν νέο νόμο πλαίσιο για τα ΑΕΙ.

Οι διαβουλεύσεις αυτές δεν θα έχουν αποτέλεσμα, καθώς η χώρα εισέρχεται σε παρατεταμένη εκλογική περίοδο, με κατάληξη την πολιτική αλλαγή του 1981. Ο νέος «νόμος πλαίσιο» θα καταρτιστεί από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ (Ν. 1268/82) σε σαφώς διαφορετική κατεύθυνση.

Το πολυνομοσχέδιο

**Η τρίτη μεγάλη νίκη του φοιτητικού κινήματος ενάντια στις προσπάθειες αυταρχικής μεταρρύθμισης της ανώτατης παιδείας σημειώθηκε το 1990-91, επί κυβέρνησης Μητσοτάκη. Προεκλογικές εξαγγελίες της τελευταίας αποτελούσαν τόσο η δημιουργία ιδιωτικών ΑΕΙ όσο και η επιβολή της «πειθαρχίας» στα ήδη υφιστάμενα δημόσια.

*Από το βιβλίο τού τότε ΥΠΕΠΘ, Βασίλη Κοντογιαννόπουλου, πληροφορούμαστε ότι το σχετικό πρόγραμμα αλλαγών είχε καταρτιστεί ήδη από το καλοκαίρι του 1990 και υποβλήθηκε στον πρωθυπουργό στις 5 Νοεμβρίου.

Αν και ο πρώην υπουργός είναι λιγόλογος όσον αφορά το περιεχόμενό του, από τα εκπαιδευτικά ρεπορτάζ των ημερών γνωρίζουμε πως το επικείμενο «πολυνομοσχέδιο» προέβλεπε κατάργηση της δωρεάν παροχής συγγραμμάτων και περικοπές στις υπόλοιπες παροχές προς τους φοιτητές (σίτιση-στέγαση), περιορισμό της φοιτητικής συμμετοχής στην ανάδειξη των πανεπιστημιακών οργάνων, λειτουργία ιδιωτικών ΑΕΙ με περίεργες «ερμηνείες» του άρθρου 16 του συντάγματος, κατάργηση της επετηρίδας διορισμού των εκπαιδευτικών, επιβολή χρονικού ορίου στις σπουδές και πιθανότατα περιστολή του πανεπιστημιακού ασύλου («Ε» 29/10 & 6/11/90).

* Η «προληπτική» εξέγερση των φοιτητών δεν θα επιτρέψει την υλοποίηση αλλά ούτε και την πλήρη θεσμική αποκρυστάλλωση αυτών των σχεδίων.

Στο βιβλίο που εξέδωσε μετά την ανατροπή του, ο Κοντογιαννόπουλος εκτιμά -με στρατιωτικούς όρους- ότι η μάχη χάθηκε για τη Ν.Δ. κυρίως λόγω κακού τάιμινγκ: «Η αναμέτρηση με τις δυνάμεις του λαϊκισμού θα γινόταν στον χώρο της Παιδείας. Επρεπε, συνεπώς, η κυβέρνηση να επιλέξει τον χρόνο και να μην επιτρέψει να πάρουν οι αντίπαλοί της την πρωτοβουλία. Το μεγάλο πρόβλημα της Παιδείας έπρεπε να είχε αντιμετωπισθεί πριν εκπνεύσει το πρώτο εξάμηνο της κυβερνητικής τετραετίας. Σημειώθηκε έτσι σοβαρό λάθος. Οι δυνάμεις που καιροφυλακτούσαν δεν άφησαν την ευκαιρία ανεκμετάλλευτη» («Παιδεία. Εκσυγχρονισμός υπό αναστολή», σ. 149). Παραδέχεται, ωστόσο, ότι βασικός λόγος για την καθυστέρηση της κατάθεσης του «πολυνομοσχεδίου» ήταν η πρόθεση του ίδιου και του Μητσοτάκη να αποφύγουν φοιτητικές κινητοποιήσεις τις μέρες του «Πολυτεχνείου» (όπ.π., σ. 154).

**Οι συσχετισμοί στο εσωτερικό του φοιτητικού κινήματος έδειχναν, άλλωστε, να ευνοούν τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς:

Αδιαμφισβήτητη πρώτη δύναμη στις φοιτητικές εκλογές από το 1987, η ΔΑΠ είχε αποσπάσει την άνοιξη του 1990 το 45,7% των ψήφων, ελέγχοντας πλήρως πολλά δ.σ. συλλόγων. Η ΕΦΕΕ ήταν ουσιαστικά ανενεργός, οι δε υπόλοιπες δυνάμεις διχασμένες μεταξύ «συναινετικών» οπαδών της επίσημης αντιπολίτευσης (ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ-ΕΑΡ) και «αντισυναινετικών» δυνάμεων της ριζοσπαστικής αριστεράς (ΚΝΕ-ΝΑΡ, ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος, συσπειρώσεις).

* Είναι αυτοί οι τελευταίοι που θα πάρουν την πρωτοβουλία για τις πρώτες κινητοποιήσεις ενάντια στο επερχόμενο «πολυνομοσχέδιο», αξιοποιώντας την ανησυχία των φοιτητών από τις «διαρροές» του υπουργείου. Καθώς η ΔΑΠ προσπαθεί να εμποδίσει με κάθε τρόπο την πραγματοποίηση συνελεύσεων, για τη σύγκλησή τους θα χρειαστεί συχνά η συγκέντρωση υπογραφών από τους φοιτητές.

* Με έναυσμα τοπικά προβλήματα, οι πρώτες καταλήψεις ξεκινούν στα τέλη Οκτωβρίου. Την αρχή κάνουν οι φοιτητές του Παιδαγωγικού, που στις 29/10/90 καταλαμβάνουν το Χημείο για να κάνουν εκεί... μάθημα, αφού ώς τότε ήταν υποχρεωμένοι να τρέχουν από το ένα πανεπιστημιακό κτίριο στο άλλο. Η πρώτη διαδήλωση θα γίνει στις 15 Νοεμβρίου, με πρωτοβουλία 8 κατειλημμένων σχολών της Αθήνας. Η αξιόλογη -για τα έως τότε δεδομένα- επιτυχία της (5.000 άτομα) αποτελεί ενθάρρυνση για συνέχιση.

Τις επόμενες μέρες το κίνημα θα γενικευθεί, περνώντας από τα ΑΕΙ στα ΤΕΙ (οι σπουδαστές των οποίων κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς εργασιακά δικαιώματα λόγω της άρνησης του ΥΠΕΠΘ να τα δηλώσει στην ΕΟΚ ως τριτοβάθμια ιδρύματα) και κυρίως στα λύκεια, οι μαθητές των οποίων ξεσηκώνονται μαζικά ενάντια στα προεδρικά διατάγματα με τα οποία ο Κοντογιαννόπουλος είχε επιχειρήσει να «πειθαρχήσει» τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (κατάργηση αδικαιολόγητων απουσιών, επιβολή «ομοιόμορφης» ενδυμασίας και «πειθαρχικού ελέγχου» της εξωσχολικής ζωής, επανακαθιέρωση προσευχής, έπαρσης της σημαίας και εκκλησιασμού).

* Στα μέσα Δεκεμβρίου το 70% των σχολείων της χώρας τελεί υπό κατάληψη, οι διαδηλώσεις κυμαίνονται μεταξύ 10.000 (6/12) και 30.000 (18/12), ενώ σημειώνονται οι πρώτες μαζικές συγκρούσεις: στις 14/12/90 φοιτητές αναμετριούνται με τα ΜΑΤ στο κέντρο της πρωτεύουσας, μετά την απόκρουση απόπειρας 1.000 σπουδαστών να εισβάλουν στο ΥΠΕΠΘ.

* Την ίδια περίοδο εκδηλώνονται οι πρώτοι κυβερνητικοί ελιγμοί «για την υπερφαλάγγιση των καταλήψεων», ώστε να δοθεί στους μαθητές «η ευκαιρία μιας "ηρωικής" επιστροφής» (Κοντογιαννόπουλος, όπ.π., σ. 179-80).

Στις 12/12/90 ο υπουργός Παιδείας «διευκρινίζει» ότι τα επίμαχα διατάγματα δεν θα εφαρμοστούν για ένα τρίμηνο, ώσπου το περιεχόμενό τους να γίνει πλήρως «κατανοητό».

Στις 17 Δεκεμβρίου επανέρχεται, αναβάλλοντας για έναν χρόνο την εφαρμογή των διαταγμάτων και δίνοντας στη δημοσιότητα μια κουτσουρεμένη εκδοχή του «πολυνομοσχεδίου» για τα ΑΕΙ: μέτρα άμεσης και έμμεσης ιδιωτικοποίησης, ενίσχυση των τακτικών καθηγητών απέναντι στην υπόλοιπη «πανεπιστημιακή κοινότητα» και κατάργηση της επετηρίδας, χωρίς την παραμικρή αναφορά στις προαναγγελθείσες «πειθαρχικές» διατάξεις (άσυλο, χρονικό όριο σπουδών) και περικοπές (συγγράμματα κ.λπ.).

* Από τους καταληψίες αυτή η «αυτοσυγκράτηση» εκλαμβάνεται ως μια πρώτη νίκη και οι κινητοποιήσεις συνεχίζονται, με αίτημα την απόσυρση του «πολυνομοσχεδίου» και την κατάργηση των προεδρικών διαταγμάτων. Οι διακοπές των Χριστουγέννων θα βρουν κατειλημμένες κάμποσες σχολές κι ακόμη περισσότερα σχολεία.

* Τη «λύση» θα προσφέρει η προσπάθεια του δυναμικού πυρήνα της Ν.Δ. να σπάσει τις καταλήψεις μετά τις γιορτές, καταφεύγοντας σε μια επίδειξη πρωτοφανούς παρακρατικής βίας συντονισμένης από τις κατά τόπους νομαρχίες: Τη νύχτα της 8-9 Ιανουαρίου 1991, ο καθηγητής Νίκος Τεμπονέρας δολοφονείται σε σχολικό συγκρότημα της Πάτρας από ομάδα τραμπούκων της ΟΝΝΕΔ, με επικεφαλής τον τοπικό πρόεδρο της οργάνωσης, Γιάννη Καλαμπόκα, που είχαν σπεύσει να «ανακαταλάβουν» το κτίριο πετώντας έξω τους μαθητές.

Το επόμενο τετραήμερο η νεανική εξέγερση κλιμακώνεται, με δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές να συγκρούονται με τα ΜΑΤ στην Πάτρα (9/1) την Αθήνα (10-11.1) και, σε μικρότερο βαθμό, τη Θεσ/νίκη, και τέσσερις ακόμη νεκρούς, όταν βομβίδες δακρυγόνων των ΜΑΤ προκαλούν πυρκαγιά στο κατάστημα του «Κάππα Μαρούση» στα Χαυτεία (10/1/91).

* Κάτω από το βάρος των εξελίξεων ο Β. Κοντογιαννόπουλος παραιτείται και ο διάδοχός του, Γιώργος Σουφλιάς, ανακοινώνει την απόσυρση όλων των επίμαχων νομοθετημάτων και την έναρξη διαλόγου για την παιδεία «από μηδενική βάση».

**Αυτά όσον αφορά την ιστορία. Ας ελπίσουμε ότι η Μαριέττα Γιαννάκου δεν θα περιμένει τους πρώτους νεκρούς για να ακολουθήσει τον δρόμο των προκατόχων της...



Διαχρονικά στερεότυπα

Λες και είναι χθες... Διαβάζοντας την οργισμένη αρθρογραφία των φιλοκυβερνητικών (αλλά και κάποιων αντιπολιτευόμενων) εφημερίδων για την πανεπιστημιακή εξέγερση των ημερών μας, μένουμε με την αίσθηση ότι αυτό το έργο το έχουμε ξαναδεί. Οποτε οι φοιτητές εκδήλωσαν έμπρακτα την αντίθεσή τους σε κάποια αυταρχικά μέτρα της κυβέρνησης, μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ έσπευδε να τους συκοφαντήσει σαν αντικοινωνικά στοιχεία, αργόσχολους κι αδιάφορους για τις σπουδές τους. Με τα ίδια πάνω κάτω «επιχειρήματα» κάθε φορά, προσαρμοσμένα απλώς στο κλίμα της εποχής.

Το 1979, εποχή που η μεταπολιτευτική δημοκρατία δεν είχε καλά καλά εδραιωθεί, η κατάληψη θεωρούνταν «ακραία» μορφή αγώνα και οι διαδηλώσεις επιτρέπονταν μονάχα με γραπτή άδεια της αστυνομίας, ήταν η «Βραδυνή» του Τζώρτζη Αθανασιάδη που ανέλαβε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Για το μαζικό μαχητικό φύλλο τής τότε δεξιάς, οι καταληψίες φοιτητές δεν ήταν παρά «εισβολείς» (5.12) και «τεντιμπόιδες» (8.12) που ασκούσαν «απαράδεκτη τρομοκρατία» (6.12) στους πανεπιστημιακούς χώρους, ενώ δεν έλειπαν και οι σπόντες για «ηθική αποχαλίνωσή» τους.

«Με νυκτερινές... "πολιτιστικές εκδηλώσεις" -τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται- συνεχίστηκε για δεύτερη ημέρα η κατάληψη του Χημείου, που πραγματοποίησαν χθες οι αναρχικοί "φοιτηταί" που ανήκουν στις ομάδες "ΠΠΣΠ", "ΑΑΣΠΕ", "Ανεξάρτητοι" αλλά και μέρος του "Δημοκρατικού Αγώνα"», διαβάζουμε π.χ. στη στήλη «Σπουδαστικά» της 5.12.79, που επιμελείτο ο Αλέκος Μάλης.

«Οι υπότροποι αυτοί του νόμου 4.000 θρασύτατα και αναιδέστατα, επειδή θέλουν να τεμπελιάσουν, υποχρεώνουν τους κανονικούς φοιτητάς να χάνουν τα μαθήματά τους. Και έχουν ύστερα, με αναίδεια χιλίων πιθήκων, το θράσος να μιλάνε για "κατοχύρωσι πανεπιστημιακού ασύλου". Οι ιερόσυλοι!».

Αποκαλυπτική η οργή του ίδιου δημοσιεύματος για την «αδράνεια» των αρχών: «Με το θέμα της καταλήψεως του Χημείου δεν ασχολήθηκε η Σύγκλητος γιατί "δεν είχε επίσημη πληροφορία"!! Εν τούτοις λίγα μέτρα πιο μακριά από το κεντρικό κτίριο του Πανεπιστημίου, το Χημείο είχε μεταβληθή σε καλύβα του Καραγκιόζη, με τεράστια κόκκινα πανώ που έγραφαν "Κατάληψη Χημείου" και από ένα πλήθος κολλημένα κουρελόχαρτα στις πόρτες και τους τοίχους που ανέφεραν την κατάληψη και διάφορα άλλα αίσχη!!

Η άθλια αυτή εμφάνιση που δεν συναντά κανείς σε καμιά χώρα της Δύσεως ή της Ανατολής, ούτε ακόμη στους κάφρους, είναι χαρακτηριστική της νοοτροπίας όχι μόνο των Συγκλητικών "που δεν είχαν καμιά επίσημη πληροφορία!" αλλά και όλων των άλλων αρμοδίων αρχών που δεν τολμούν να εφαρμόσουν το νόμο και την τάξη, για να μην θίξουν τους τεντυμπόυδες και χαρακτηρισθούν ότι δεν είναι "προοδευτικοί". Αίσχος...». «Κινδυνεύει από αναρχικούς η περιουσία του Πανεπιστημίου», προειδοποιεί η ίδια στήλη στις 8.12.79, πριν καρφώσει τις «ευθυνόφοβες» πανεπιστημιακές αρχές και τον τότε πρόεδρο της ΕΦΕΕ: «Τα "Σπουδαστικά" είναι σε θέση να γνωρίζουν ότι ετέθη θέμα επεμβάσεως του Εισαγγελέως, προκειμένου να διαφυλαχθή η περιουσία του Πανεπιστημίου που κινδυνεύει από τους αναρχικούς και να επιβληθή ο νόμος και η τάξις, αλλά ο πρύτανης κ. Φώτης ή Φώτιος Μήτσης ήθελε να γίνει αυτεπάγγελτα η επέμβαση αυτή, για να μην κατηγορηθεί από τους αναρχικούς!

Ετσι ο κ. Πρύτανης ανέχθηκε και το κόκκινο "πανώ" που έχουν αναρτήσει στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών με την επιγραφή "Κατάληψη Χημείου. Να καταργηθή ο Ν. 815", με το οποίο διαφημίζεται η κατάληψη δημοσίου κτιρίου, δηλαδή διαφημίζεται ποινικό αδίκημα, ενώ ταυτόχρονα εξευτελίζεται κάθε έννοια εννόμου τάξεως.

Είναι, όμως, απαράδεκτο να αφήνονται οι αναρχικοί ασύδοτοι να δημιουργούν αυτή την κατάσταση ενώ η αντιπολίτευση χωρίς συναίσθηση ευθύνης, υποδαυλίζει και υποθάλπει την αναρχία, νομίζοντας αφελώς ότι θα προσπορίσει πολιτικά οφέλη. Οι χιλιάδες των πραγματικών φοιτητών δεν χρωστάνε τίποτα να ταλαιπωρούνται, να χάνουν τα μαθήματά τους, να υφίστανται άγρια τρομοκρατία γιατί κάποιος συνταξιούχος φοιτητής που ονομάζεται Χρ. Παπουτσής θέλει να αποκτήσει τίτλους για να θέσει υποψηφιότητα "βουλευτή Επικρατείας" του ΠΑΣΟΚ, και κάποιοι άλλοι εμφανίζονται ως "φοιτηταί" για να υποσκάψουν τα θεμέλια του δημοκρατικού μας καθεστώτος χωρίς κανείς αρμόδιος να συγκινείται και να ενδιαφέρεται πραγματικά».


ΔΙΑΒΑΣΤΕ

Κων/νος Σβολόπουλος (επιμ.)
«Κωνσταντίνος Καραμανλής. Αρχείο. Γεγονότα και κείμενα» (Αθήνα 1997, εκδ. Ιδρυμα Κ. Καραμανλής - Εκδοτική Αθηνών).
Ο 11ος τόμος περιλαμβάνει την εισήγηση του Καραμανλή για την αναστολή του Ν. 815, καθώς και κείμενα άλλων κυβερνητικών στελεχών της εποχής για το ζήτημα.

Βασίλης Κοντογιαννό-πουλος
«Παιδεία. Εκσυγχρονισμός υπό αναστολή» (Αθήνα 1991, εκδ. Gutenberg). Η εκδοχή του τότε υπουργού της Ν.Δ. για το «πολυνομοσχέδιο» και το κίνημα του 1990-91.

Για τα κινήματα των καταλήψεων του 1979 και του 1990-91, αλλά και για το φοιτητικό κίνημα εν γένει από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει κάποια ολοκληρωμένη εξιστόρηση. Μοναδική πηγή αποτελούν ο τύπος της εποχής και τα έντυπα των φοιτητικών παρατάξεων κι οργανώσεων που διαδραμάτισαν πρωταγωνιστικό ρόλο στα γεγονότα.
Για τις καταλήψεις του 1979, ιδιαίτερα χρήσιμα είναι τα αφιερώματα των περιοδικών «Αγώνας για την κομμουνιστική ανανέωση» (έκδοση της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος Β' Πανελλαδική, τχ.9, 2.1980), «Ρήξη» (τχ.3, 2.1980) και «Αντί» (τχ.143, 18.1.1980).
Η εκδοχή τού τότε ΚΚΕ αποτυπώνεται στο βιβλίο του Σπύρου Χαλβατζή, «Η πορεία της νεολαίας» (Αθήνα 1986, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», σ. 189-97) και στα άρθρα των Παναγιώτη Λαφαζάνη («Για τις "αναρχοαυτόνομες" και περιθωριακές ομάδες») και Παύλου Τσίμα - Σ. Χατζηδάκη («Η νεολαία και η αλλαγή») στην «Κομμουνιστική Επιθεώρηση» (2.1980, σ. 69-83 και 5.1980, σ. 13-25, αντίστοιχα).
Για το κίνημα του 1990-91 συμβουλευθήκαμε τα φοιτητικά περιοδικά «Απόπειρα» και «Versus» (Νομικό Αθήνας), «Homo Politicus» (Πολιτικό Αθήνας), «Κραχ» (Οικονομικό Αθήνας), «Αεικίνητο» (ΕΜΠ) και «Προβοκάτσια... με αφορμή» (ΑΣΟΕΕ).


από τον Ιό της Ελευθεροτυπίας, 2/7/2006

Τρίτη 23 Αυγούστου 2011

24 Αυγούστου... Μια μέρα σαν τις άλλες;

Φίλε συμφοιτητή , καθηγητή , εργαζόμενε, γονέα.

Σήμερα στην ελληνική βουλή ψηφίζεται ένας νόμος για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, για τα πανεπιστήμια. Από καιρό τον περιμένουμε και ξέρουμε τι περιλαμβάνει. Ότι μετά από πέντε χρόνια σπουδών ο φοιτητής δεν θα παίρνει πτυχίο αλλά ''τίτλο σπουδών'', θα σπουδάζει δύο χρόνια αντί για τέσσερα ή πέντε (μια και που τί να την κάνεις τη μόρφωση όταν η αγορά σε χρειάζεται ή υπερεξειδικευμένο εργάτη ή τίποτα), θα θεωρείται επίσης ''μερικώς φοιτητής'' και ''μερικώς εργαζόμενος'', επίσης αν δεν τελειώνεις σε ν+2 χρόνια τη σχολή σου θα παίρνεις πόδι... Και το καλύτερο , αν δεν έχεις λεφτά να σπουδάσεις (πράγμα απίθανο για την τόσο ισορροπημένη φιλελεύθερη οικονομία μας, που όλο και κλείνει το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών..) ,έρχεται η τράπεζα (η τόσο φιλικά προσκείμενη όλων των δεινοπαθούντων αυτού του κόσμου) να σου δώσει δάνειο (ναι δάνειο, είναι η ίδια λέξη και έχει την ίδια σημασία με αυτό που έπαιρνε ο πατέρας σου από τη τράπεζα και μετά αυτή του πήρε το σπίτι).

Επίσης η έρευνα αν δεν αναγνωρίζεται ως ''ανταποδοτική''=ΚΕΡΔΟΦΟΡΑ ,προφανώς και δεν θα χρηματοδοτείται ούτε από το Κράτος ούτε από τις εκάστοτε καλές-αγαθές εταιρίες που μόνο το συμφέρον του Πανεπιστημίου σκέφτονται και θέλουν να το χρηματοδοτήσουν για να προσφέρουν κοινωνικό έργο..Τώρα φυσικά αν αυτό φέρει ολόκληρες επιστήμες (βλέπε κοινωνικές- ανθρωπιστικές) σε μαρασμό ,λίγο που νοιάζει την τόσο κοινωνικά ευαίσθητη κοινωνία μας.

Το κορυφαίο όμως είναι πως με τον καινούριο νόμο το Πανεπιστήμιο θα διοικείται από manager, ανθρώπους οι οποίοι έχουν ήδη σαρώσει με τις οικονομικές τους ικανότητες και τα αποτελέσματα που έχουν φέρει όταν κλήθηκαν να βγάλουν άλλους δημόσιους οργανισμούς από το ''τέλμα'' (δες ΔΕΗ, ΟΣΕ,ΟΤΕ κλπ).Αυτά τα τέρατα ηθικής και αξιοπρέπειας θα διορίζονται από την τόσο δημοκρατική μας κυβέρνηση ,χωρίς να έχουν οποιαδήποτε σχέση με πολιτικούς-κομματικούς-γραφειοκρατικούς μηχανισμούς. Και μια που είπαμε για δημοκρατία, γιατί δεν μας λέει η κυβέρνηση αφού δεν πιστεύει στην εκλογή των πρυτάνεων από το ακαδημαϊκό σώμα (το οποίο υπηρετεί) , γιατί πιστεύει ακόμα στην εκλογή της ίδιας από εμάς (τους οποίους υποτίθεται ότι υπηρετεί...). Τέλος, οι νέοι αυτοί manager θα είναι οι μοναδικοί αρμόδιοι για την άρση του ακαδημαϊκού ασύλου.

''Διαίρει και βασίλευε'' λοιπόν ήταν, είναι και θα είναι η λογική των αρχόντων αυτού του ''δημοκρατικού'' τόπου. Μέσα σε λίγους μήνες χτυπήσανε τα εργασιακά δικαιώματα των νέων , των υπαλλήλων, των νοσοκομείων, των δασκάλων, των οδηγών και τώρα ημών. Αυτών που κάποιοι ονομάζουν ''τεμπέληδες και χαραμοφάηδες'' και που ταυτόχρονα είναι και τα πιο ''λαμπρά μυαλά της χώρας'' ,μαζί με τους δασκάλους τους και την όποια δημοκρατία υπήρχε μέσα στα ιδρύματα.

Πρέπει όμως να σου ξεκαθαρίσουμε το εξής: Δεν θέλουμε ούτε τη συμπόνια σου , ούτε το ''καλά τα λέτε, αλλά έτσι είναι τα πράγματα σήμερα...'', ούτε όμως να παλέψεις επειδή το νομοσχέδιο καίει την πάρτη σου και τον εαυτούλη σας. Θέλουμε να εξοργιστείς, να αγανακτήσεις. Θέλουμε να αναρωτηθείς τι κατάφερες να αλλάξεις τόσα χρόνια ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ? Και να σκεφτείς πόσα πράγματα άλλαξαν στην ιστορία της ανθρωπότητας από έναν άνθρωπο. Πάψε να σκέφτεσαι ''συντεχνιακά'' , δράσε μαζί με συνανθρώπους σου ανεξαρτήτως χώρου εργασίας και ηλικίας και μακριά από κομματικές ηγεμονίες. Πάρε τη ζωή σου στα χέρια σου, μην περιμένεις από κανέναν να σε καθοδηγήσει στον αγώνα.

Και θυμήσου πως τώρα μπορεί να κράζεις αυτόν που βγαίνει στον δρόμο αλλά να ξέρεις ότι αύριο θα είσαι και εσύ. ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΝ ΘΕΣ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ.

*και κάτι τελευταίο, αυτές δεν είναι μέρες σαν τις άλλες, αλλά ελπίζουμε να μην το καταλάβεις όταν θα είναι αργά...

Τα μάτια στον ουρανό, τα πόδια στην γη.

Ανεξάρτητη Ομάδα Φοιτητών


Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011

1η Ανακοίνωση Κατάληψης Πρυτανείας



Σήμερα Δευτέρα, κατατίθεται στη βουλή το νέο νομοσχέδιο της Διαμαντοπούλου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και ψηφίζεται την Τετάρτη 24 Αυγούστου. Ένα νομοσχέδιο που έρχεται να μετατρέψει ολοκληρωτικά το πανεπιστήμιο σε επιχείρηση, τη γνώση σε εμπόρευμα και τους φοιτητές σε ευέλικτους και πειθαρχημένους εργαζόμενους, ισοπεδώνοντας έτσι τα όποια ψήγματα "δημόσιας και δωρεάν παιδείας" έχουν απομείνει.


Συνοπτικά αν ένα ίδρυμα δεν κρίνεται κερδοφόρο, δηλαδή δεν παράγει γνώση και πτυχία για τις ανάγκες της αγοράς, είτε θα υπολειτουργεί και τελικά θα κλείσει, ή θα οδηγείται σε συγχώνευση είτε θα αναγκαστεί να έχει υποχρεωτικά δίδακτρα.

Επιπλέον αν ένα ίδρυμα ανοίξει την όρεξη διάφορων επενδυτών (επιχειρηματίες, εταιρίες κτλ.) τότε αυτό σημαίνει ότι το περιεχόμενο της γνώσης θα καθορίζεται εξ ολοκλήρου από τους χρηματοδότες, καθώς αυτοί θα έχουν το πρώτο και το τελευταίο λόγο πάνω στις επενδύσεις τους, άρα και το πρόγραμμα σπουδών μας.

Τέλος η φοιτητική ζωή και οι σπουδές θα εντατικοποιηθούν ακόμα περισσότερο. Ήδη πολλοί από εμάς αναγκαζόμαστε να εργαζόμαστε σε προχειροδουλειές χωρίς βασικά δικαιώματα για τα έξοδα της φοίτησης μας καθώς δωρεάν σίτιση, στέγαση, πάσο και συγγράμματα κάνουν φτερά (εξού και τα ηλεκτρονικά). Εύκολα μπορεί να αναλογιστεί κανείς ότι η ζωή μας θα γίνει τρομακτικά ασφυκτική εάν μέσα σ' όλα αυτά προστεθεί και η απειλή της διαγραφής μας από τις σχολές εάν δεν περνάμε συγκεκριμένα μαθήματα σε συγκεκριμένο χρόνο και σειρά.

Καθώς επίσης η έννοια του ασύλου θα περάσει ολοκληρωτικά στη δικαιοδοσία του εκάστοτε πρύτανη-manager, ο οποίος θα καθορίζει τι θα πει ''ελεύθερη'' διακίνηση ιδεών μέσα στις σχολές.

Σήμερα, στη σκιά της βίαιης και αιματηρής καταστολής των απεργιακών κινητοποιήσεων της 28ης και 29ης Ιουνίου, σχεδόν ένα μήνα από τη ψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, του δεύτερου κατά σειρά μνημονίου υποδούλωσης και λεηλασίας ερχόμαστε αντιμέτωποι μ' ένα νομοσχέδιο που θα διαλύσει τη τριτοβάθμια εκπαίδευση και το μέλλον μας.

Γι αυτό αποφασίσαμε να καταλάβουμε το κτίριο της Πρυτανείας του Πανεπιστημίου Αθηνών σαν ένα κέντρο αντιπληροφόρησης και αγώνα ενάντια στο Νέο Νόμο Πλαίσιο.


Επίσης δηλώνουμε οτι δεν θα μπούμε στο παιχνίδι εντυπώσεων μεταξύ υπουργείου και πρυτάνεων που 2 μέρες πρίν διαπραγματεύονται συντεχνιακές σκοπιμότητες και ζητήματα διοίκησης. Πότε οι πρυτάνεις ευαισθητοποιήθηκαν πραγματικά για το δημόσιο πανεπιστήμιο και τους φοιτητές;


Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο από τη πλευρά μας, το οτι δεν ανεχόμαστε περαιτέρω υποτίμηση των ζωών μας, είτε αυτό έχει να κάνει με τη εργασία είτε με τις σπουδές μας.

Καλούμε μαθητές/τριες, φοιτητές/τριες, άνεργους/ες, εργαζόμενους/ες σε ανοιχτή συνέλευση στην κατειλημμένη πρυτανεία σήμερα Δευτέρα στις 4 μμ για να συζητήσουμε τρόπους αντίστασης ενάντια στο νέο νόμο - πλαίσιο.



Στο πανεπιστήμιο δεν χωράνε επενδύσεις

Όχι στην εντατικοποίηση των σπουδών μας

Όχι στην υποτίμηση των ζωών μας

ΌΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

Κατάληψη Πρυτανείας

Πέμπτη 11 Αυγούστου 2011

Να αποτρέψουμε την έκδοση της Gülaferit Ünsal στη Γερμανία

Εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στην Τουρκάλα αγωνίστρια - συνδικαλίστρια Gülaferit Ünsal, η οποία συνελήφθη στις 7/7/ 2011 στη Θεσσαλονίκη και κρατείται στη φυλακή για απέλαση στη Γερμανία, όπου εκκρεμεί ένταλμα σύλληψης εις βάρος της. ΗGülaferit Ünsal , ιδρυτικό μέλος του συνδικάτου δημοσίων υπαλλήλων BEMSEN στην Άγκυρα, κατηγορείται από τις γερμανικές αρχές για την πολιτική της δράση ως «μέλος της τρομοκρατικής οργάνωσης DHKP-C», μολονότι όλες οι «τρομοκρατικές» ενέργειες που της αποδίδονται (πωλήσεις περιοδικών , πολιτικές δραστηριότητες, καμπάνιες και συγκεντρώσεις για βετεράνους και φυλακισμένους) εντάσσονταν στο πλαίσιο νόμιμων συλλογικοτήτων και έγιναν με δημόσιο και ανοιχτό τρόπο.
Η Gülaferit Ünsal παρέμεινε στη Γερμανία για έναν μόλις χρόνο, από το 1999 έως το 2000. Μετά επέστρεψε στην Τουρκία και συνέχισε εκεί την πολιτική της δουλειά. Συνεπώς, είναι τουλάχιστον περίεργο ότι οι γερμανικές Αρχές εξέδωσαν ένταλμα σύλληψής της στις 09.02.2011, δηλαδή 10 ολόκληρα χρόνια μετά τα αδικήματα που φέρεται να διέπραξε (από τις 30-08-2002 έως του τέλος του 2003), διάστημα κατά το οποίο δεν βρισκόταν καν στη χώρα που ζητά την έκδοσή της.
Η Γερμανία, στο πλαίσιο της γενικότερης προσπάθειας που καταβάλλει για αναβάθμιση του ιμπεριαλιστικού της ρόλου της ως παγκόσμιου οικονομικού επικυρίαρχου, διευρύνει και τη διεθνή κατασταλτική της δραστηριότητα, επιφυλάσσοντας για τον εαυτό της το ρόλο του «σερίφη» στην Ευρώπη και σε άλλες χώρες. Έτσι, χρησιμοποιεί το εσωτερικό «αντιτρομοκρατικό» της οπλοστάσιο προκειμένου να καταδικάσει Τούρκους και Κούρδους αγωνιστές όχι μόνο για υποτιθέμενες πράξεις που έγιναν στη Γερμανία, αλλά και για πράξεις που φέρονται να έγιναν σε τουρκικό έδαφος. Κατ’ αυτό τον τρόπο ενισχύει όχι μόνο τον αυταρχισμό του τουρκικού κράτους, αλλά διεκδικεί και από τις ΗΠΑ αναβαθμισμένο μερίδιο στο ρόλο του παγκόσμιου «χωροφύλακα».
Απαιτούμε την παύση κάθε διαδικασίας έκδοσης της Gülaferit Ünsal στη Γερμανία και την άμεση απελευθέρωσή της από τις ελληνικές φυλακές
Αθήνα 01/08/2011
Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα

Τρίτη 9 Αυγούστου 2011

Για το Λονδινο..

Αναδημοσίευση απο post στο group του facebook για την πραγματικη δημοκρατια..

Το Λονδίνο ταράζεται από εξαγριωμένους νεαρούς, υποβαθμισμένων περιοχών που καίνε και λεηλατούν λένε τα ΜΜΕ και οι ανακοινώσεις της βρετανικής κυβέρνησης. Κι εμείς προσπαθούμε να καταλάβουμε, μα είναι τελικά εξεγερμένοι βρετανοί ή απλά συμμορίες?

Οσο και να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε όμως, είναι λίγο δύσκολο στην Ελλάδα της αυτοκρατορίας των δημοσίων υπαλλήλων ή των.... υπαλλήλων γενικότερα. Γιατί στην Ελλάδα στο βασίλειο της πελατειακής δημοκρατίας οι έλληνες μόλις πριν λίγο καιρό πήραν μια ελάχιστη γεύση της λέξης "υποβαθμισμένη συνοικία" κι αυτό μόνο και μόνο λόγω της συρροής λαθρομεταναστών σε συγκεκριμένες συνοικίες στο κέντρο της μεγαλούπολης....

Τα λαϊκά μας προάστια δεν ήταν υποβαθμισμένες συνοικίες, ήταν λαϊκές, η διαφορά μεταξύ βορείων και υπόλοιπων προαστίων δεν ήταν η απόλυτη χλιδή με την απόλυτη εξαθλίωση. Η πλειοψηφία από τα ελληνόπουλα δεν είχε γνωρίσει κάτι όπως τα γκέτο της βρετανίας ή των ΗΠΑ. Εκεί που θρέφεται και επιβιώνει με κάθε τρόπο ο κάδος ανακύκλωσης του καπιταλισμού. Οι πολίτες σκουπίδια που υπάρχουν καλά κρυμμένοι πίσω από τα φώτα της καπιταλιστικής χλιδής...

Οσο πιο μεγάλη ήταν η λάμψη της χολυγουντιανής εικόνας των αυτοκρατορικών συνοικιών τόσο πιο βαθύ ήταν το σκοτάδι για εκατομύρια ξεχασμένους και αγνοημένους που γεννιούνται και πεθαίνουν μέσα σε συνθήκες που εμείς ακόμα δεν έχουμε δει ούτε στον περίφημο Αγ.Παντελεήμονα.... Μόλις τώρα ξεκινάμε . Μόλις τώρα ξεκινάμε να χτίσουμε τις φαβέλες μας. Είναι νωρίς. Εχουμε καιρό μη βιάζεστε. Τα "αλητάκια" του Μπρίξτον ή του Χάρλεμ είναι εικόνες από το μέλλον μας και μάλιστα όχι τόσο μακρινό.

Οταν το πελατειακό κομπόδεμα θα έχει τελειώσει, όταν τα αποθέματα από τα χαρτζιλίκια και τις "άκρες" θα έχουν τελειώσει κι εμείς θα χρειαστεί να επιβιώσουμε και να περάσουμε από όλα τα στάδια που επιβιώνουν τα αγρίμια. Πορνεία, ναρκωτικά, όπλα, συμμορίες, ο νόμος της νύχτας και της ζούγκλας. Το άλλο πρόσωπο του καπιταλισμού, το αληθινό, χωρίς μάσκες και καλοπιάσματα.

Τότε τα ξαναλέμε.

Φυσικά όσο καιρό κοιμόμασταν με τις πόρτες ανοιχτές στο νιρβάνα μας, είχαμε κι εδώ γύρω μας τον αθέατο σκοτεινό κόσμο. Υπήρχαν κι εδώ άνθρωποι κατώτερου θεού αλλά δεν μας αφορούσαν. Τώρα θα μπλεχτούμε μαζί τους, θα ανακατευτούμε όλοι μαζί στο σκουπιδοτενεκέ και θα μοιάζουμε με ψάρακες στο στρατόπεδο των υποβαθμισμένων. Θα κάνουμε τα πρώτα μας βήματα στην άλλη όχθη του νομίσματος. Κι εκεί θα πρέπει να δούμε αν θα μπορέσουμε να μεταμορφωθούμε σε επαναστάτες ή συμμορίες.

Δεν μας έχουν κλεισμένη καμμιά ιδιαίτερη θέση, προνομιακή, γιατί είμαστε έλληνες. Δεν κατέχουμε κάποιο πιστοποιητικό ασυλίας από την εξαθλίωση γιατί είμαστε έλληνες. Αυτοί που μας κυβερνούν, έλληνες και ξένοι, σαν τα αλητάκια των γκέτο μας βλέπουν. Ετοιμοι να μας πετάξουν στην άκρη για να κάνουν οικονομία στα κέρδη τους κι έτοιμοι να μας τσακίσουν στο ξύλο ή και στις σφαίρες αν κάνουμε κιχ...

Μαύροι, άσπροι, κίτρινοι είναι μια ποικιλλία χρωμάτων με΄ιδιο προορισμό. Είμαστε το ανθρώπινο γένος που έχει μπει στην εποχή της πιο μεγάλης του νύχτας. Το κακό είναι ενώ αυτοί ότι χρώμα και να έχουν αγκαλιάζονται και φιλιούνται στα πολυτελή σαλόνια, εμείς από κάτω γεμίζουμε μίσος και εκδίκηση ο ένας για τον άλλον, αρνούμενοι να δούμε την κοινή μας μοίρα, θρέφοντας ελπίδες πως ο γάλλος εργάτης, ο βρετανός ανθρακωρύχος, ο ισπανός αγρότης είναι τάχα κάτι ξεχωριστό στα μάτια τους από το αλητάκι της φαβέλας του Ρίο. Τα αλητάκια που έχουν γνωρίσει από τη καλή το όμορφο πρόσωπο του πολιτισμού μας από την ώρα που γεννιούνται ξέρουν καλά όσα εμείς δεν υποψιαζόμαστε ακόμα.

Αλήθεια σας έχει περάσει ποτέ από το μυαλό ήσυχοι συμπολίτες μου, τι σημαίνει τέρμα το τσάμπα σε όλα. Τι θα αναγκαζόμασταν να κάνουμε αν αύριο δεν υπήρχε πια δημόσιο νοσοκομείο (εκτός από κάτι άσυλα τελευταίας κατηγορίας) αν δεν υπήρχε δημόσια ασφάλιση αλλά ο καθένας έπρεπε να πληρώνει τα πάντα από τη τσέπη του κι αυτό από ένα ψωρομισθό. Αν ο Γιωργάκης όταν πάθαινε σκωληκοειδίτη ο άνεργος πατέρας έπρεπε να βρει άμεσα ένα πακέτο λεφτά για να του βγάλουν το σκουλίκι αλλιώς ο Γιωργάκης θα πέθαινε από μια μαλακία. Αν η Μαιρούλα έπρεπε για να συνεχίσει το σχολείο να έχει μια περιουσία στη τράπεζα, αν για να έχει μια ασφάλεια η οικογένεια θα έπρεπε να πληρώνει μια ιδιωτική εταιρεία συνέχεια για να ελπίσει σε μια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και μια σύνταξη αν επιβιώσει μέχρι τότε. Το καπιταλιστικό σύστημα έχει άπειρα περιθώρια εγκλήματικής παρέμβασης στις ζωές των ανθρώπων ακόμα. Απλά τυχαίνει τα αλητάκια των μεγάλων αυτοκρατοριών να τα βιώνουν ήδη στο πετσί τους. Εμείς έχουμε πάθει ήδη πανικό για τα 350 επιδόματα που κόπηκαν και το γεγονός πως πρέπει να ζητάμε απόδειξη ακόμα και στις πατάτες στη λαϊκή. Φανταστείτε τι έχουμε να πάθουμε στα επόμενα στάδια....

Κάποια στιγμή θα ξυπνήσουμε από τον ύπνο και θα ξυπνήσουμε άγρια. Μέχρι τότε ας βάλουμε κανένα καψουροτράγουδο να λέει τους καυμούς μας και όπου νάναι έρχονται και οι ελεύθερες φούντες να συμπληρώσουν το τοπίο της αποχαύνωσής μας....

Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Καλώς ήλθατε στη Χούντα του Μεσοπρόθεσμου!







ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Καλώς ήλθατε στη Χούντα του Μεσοπρόθεσμου!

Η ανυπόστατη κυβέρνηση, παρά τη σύσσωμη καταψήφιση του Μεσοπρόθεσμου από τον ελληνικό λαό ακάθεκτη συνεχίζει το έργο τρομοκράτησης της κοινωνίας. Υλοποιώντας το οργανωμένο σχέδιο εκκένωσης της πλατείας, η αστυνομία με απαράμιλλη βαρβαρότητα επιτέθηκε σε ειρηνικούς πολίτες που διέπραξαν «το κακούργημα» της«ελεύθερης έκφρασης της διαμαρτυρίας», δικαίωμα που αναγνώρισε και ο πρόεδρος της Βουλής κ. Πετσάλνικος.

Τόσο ο κ. Πετσάλνικος –αλλά και ο ομοειδής του κ. Βενιζέλος που με εξίσου χυδαίο τρόπο κάλεσε «σε διάλογο τις πλατείες»-, όσο και το σύνολο του πολιτικού προσωπικού αυτής της δολοφονικής κυβέρνησης απέδειξαν τι αντιλαμβάνονται ως «διάλογο» και «δικαιώματα»: καταδρομικές επιθέσεις αστυνομικών μέχρι να βεβαιωθούν ότι τουλάχιστον 500 διαδηλωτές θα μεταφερθούν στα νοσοκομεία με αναπνευστικά προβλήματα, κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, και καρδιακά επεισόδια, επιθέσεις με δακρυγόνα ακόμη και στο σταθμό πρώτων βοηθειών και στις πλατφόρμες του Μετρό της πλατείας Συντάγματος, βομβαρδισμό με χημικά ακόμα και στο Μοναστηράκι.

Αυτή είναι η δημοκρατία του Μνημονίου. Εύγε! Ας την πάρουν μαζί με τα επίλεκτα αστυνομικά τους τάγματα και ας γυρίσουν εκεί που ανήκουν. Πουθενά!

Ο λαός βρίσκεται ακόμα στους δρόμους. Συνεχίζουμε την αντίσταση αποφασιστικά!

Υπερασπιζόμαστε τη δημοκρατία που ξαναγεννήθηκε αυτές τις μέρες στην πλατεία Συντάγματος και στις λαϊκές συνελεύσεις και καταλύουμε στους δρόμους όλους τους στρατιωτικούς νόμους!

Και επειδή «η χούντα δεν τελείωσε το ‘73», ήρθε ο καιρός να την τελειώσουμε!

Media Center πλατεία Συντάγματος

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

Στο Συμβούλιο του ΑΕΙ, άσυλο και φύλαξη



Ο ρόλος του θα είναι ελεγκτικός και εποπτικός σύμφωνα με το νομοσχέδιο

Του Αποστολου Λακασα

Στο Συμβούλιο Ιδρύματος ανατίθεται η κατά νόμο τήρηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Αυτό προβλέπει σαφής διάταξη του νομοσχεδίου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ταυτόχρονα προβλέπεται η θεσμοθέτηση ειδικής υπηρεσίας φύλαξης του ιδρύματος, ενώ τα οικονομικά κάθε ΑΕΙ θα τα διαχειρίζεται Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου. Το νομοσχέδιο οδεύει προς τη Βουλή καθώς αύριο η αρμόδια υπουργός Παιδείας, κ. Αννα Διαμαντοπούλου, θα το παρουσιάσει στο υπουργικό συμβούλιο. Χθες προηγήθηκε η παρουσίαση των βασικών αξόνων του στον Κοινοβουλευτικό Τομέα Παιδείας του ΠΑΣΟΚ. Οι αντιδράσεις στον ΚΤΕ ήταν γενικά θετικές, παρότι δεν έλειψαν οι αντιδράσεις. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», ο βουλευτής Μαγνησίας και πανεπιστημιακός κ. Κώστας Καρτάλης εξέφρασε ενστάσεις για τη θεσμοθέτηση Συμβουλίου Ιδρύματος, ενώ διαμαρτυρήθηκε και για τα οικονομικά προβλήματα των ΑΕΙ. Επίσης, ενστάσεις διατυπώθηκαν για την πρόταση για θεσμοθέτηση της δυνατότητας των ΑΕΙ να χορηγούν πτυχία τριετούς διάρκειας (όπως είναι η διάρθρωση σπουδών στο πλαίσιο της Διακήρυξης της Μπολόνια). Από την πλευρά της, η βουλευτής Θεσσαλονίκης κ. Εύα Καϊλή διαμαρτυρήθηκε για τα προβλήματα στέγης του ΑΠΘ. Η τοποθέτησή της προκάλεσε την αντίδραση της κ. Διαμαντοπούλου, που ρώτησε πώς το ΑΠΘ έχει προβλήματα στέγης, ενώ ο πρύτανης του ΑΠΘ Ι. Μυλόπουλος έχει εξαγγείλει πρόγραμμα στέγασης των αστέγων. Επίσης, επί ποδός βρίσκονται οι πρυτάνεις, εάν κρίνει κανείς και από την οξύτατη προχθεσινή ανακοίνωση των πρυτάνεων των τριών μεγαλύτερων ΑΕΙ της χώρας (Αθηνών Θ. Πελεγρίνης, ΑΠΘ Ι. Μυλόπουλος και ΕΜΠ Σ. Σιμόπουλος), που χρέωναν στο υπουργείο μια επικοινωνιακή πολιτική, μέσω της οποίας διατυπώνεται ευθέως ή υπαινικτικά η απειλή ότι τα ΑΕΙ πρόκειται να υποστούν κυρώσεις -έως τη διακοπή της επιχορήγησης- εάν δεν δεχθούν τον νόμο-πλαίσιο. Ειδικότερα, το νομοσχέδιο (το είχε παρουσιάσει η «Κ» στο φύλλο του Σαββάτου 4/6) αλλάζει άρδην τη λειτουργία των ΑΕΙ. Μεταξύ των βασικών διατάξεων είναι οι ακόλουθες:

- Σε κάθε ΑΕΙ θα θεσμοθετηθεί Συμβούλιο Ιδρύματος, με κυρίως εποπτικές και ελεγκτικές αρμοδιότητες και όχι άσκηση διοίκησης, όπως η αρχική πρόβλεψη. Η αλλαγή αυτή έγινε ύστερα από αίτημα της ομοσπονδίας των πανεπιστημιακών ΠΟΣΔΕΠ. Η αρχική πρόταση ήταν το Συμβούλιο να ασκεί διοίκηση.

- Το Συμβούλιο θα αποτελείται από μονό αριθμό μελών, από 9 ώς 15, ανάλογα με το μέγεθος του ΑΕΙ. Σε αυτό θα μετέχουν (με εκλογή από όλα τα μέλη ΔΕΠ) μόνο καθηγητές ή αναπληρωτές καθηγητές του ιδρύματος. Εκπρόσωπος των φοιτητών θα μετέχει στο Συμβούλιο, εκλεγμένος από την φοιτητική κοινότητα του ιδρύματος.

- Στο Συμβούλιο την πλειοψηφία θα έχουν τα μέλη του ΑΕΙ. Αυτοί θα επιλέγουν τα εξωτερικά του μέλη, άτομα που θα έχουν διακριθεί στον επαγγελματικό και κοινωνικό στίβο.

- Για τη θέση του πρύτανη θα γίνεται δημόσια προκήρυξη. Δηλαδή, ο πρύτανης μπορεί να είναι από το ίδιο το ίδρυμα, αλλά και από το εξωτερικό. Η τελική επιλογή θα γίνεται (με ψηφοφορία) από το Συμβούλιο Ιδρύματος.

- Η καθημερινή διοίκηση θα ασκείται από τον πρύτανη. Θεσμοθετείται θέση αντιπρύτανη, που θα εκλέγεται από την ακαδημαϊκή κοινότητα του Ιδρύματος. Οι ακαδημαϊκές υποθέσεις παραμένουν αρμοδιότητα πρύτανη και Συγκλήτου.

- Για τη διαχείριση της περιουσίας και των αναπτυξιακών και ερευνητικών προγραμμάτων θα συσταθεί ένα Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου.

- Το ΝΠΙΔ θα υπάγεται στο Συμβούλιο, ενώ θα καταργηθούν οι Ειδικοί Λογαριασμοί Κονδυλίων Ερευνας (ΕΛΚΕ), που με το ισχύον πλαίσιο διαχειρίζονται τα κονδύλια από τα ερευνητικά και αναπτυξιακά προγράμματα κάθε ΑΕΙ.

- Κάθε πέντε χρόνια θα γίνεται η αξιολόγηση του ΑΕΙ και των καθηγητών. Σε αυτή θα μετέχουν και οι φοιτητές μέσω ερωτηματολογίων.

- Μέρος της χρηματοδότησης (5%) θα συνδεθεί με τα αποτελέσματα της αξιολόγησης και την αποδοτικότητα των ΑΕΙ.

- Βασικά ζητήματα της λειτουργίας του ΑΕΙ (π. χ. φύλαξη, προαπαιτούμενα μαθήματα, πειθαρχικός κώδικας κ. ά.) θα καθορίζονται στον εσωτερικό κανονισμό του.

- Οργανώνονται Κέντρα Αριστείας, ενθαρρύνεται η ίδρυση από ελληνικά ΑΕΙ παραρτημάτων σε άλλες χώρες.

- Διευρύνεται ο θεσμός των επισκεπτών καθηγητών, ενώ δίνεται η δυνατότητα να χορηγούνται έδρες σε κάθε ΑΕΙ.

- Καταργείται η βαθμίδα του λέκτορα. Οι νεοπροσλαμβανόμενοι θα τοποθετούνται στη βαθμίδα του επίκουρου καθηγητή και θα μονιμοποιούνται στη βαθμίδα του αναπληρωτή καθηγητή.

- Στις εξελίξεις των μελών ΔΕΠ σε ανώτερη βαθμίδα θα μετέχουν Ελληνες (θα αποτελούν την πλειοψηφία) και ξένοι πανεπιστημιακοί.

Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

Αθήνα 28/06...



Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

5o Sourdstock D.I.Y. Festival

Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011

ENA BHMA PRIN TO TELOS.

ena bima prin to telos. ka8estotika mesa enimerwshs sta basika 8emata tous exoun:
50% pame gia ptwxeush, oi aganaktismenoi(amesodimokrates-antika8estwtikoi gia emena) paramenoun akoma sto syntagma olo kai pio dunamikoi.Pame gia genikh apergia stis 15 Iouni.
Ola auta exoun koino paronomasth thn asta8eia tou politikou susthmatos.
Pame gia anatroph , den kserw omws ti eidous.
Oloi stous dromous!
Se oles tis plateies , olhs ths Eurwphs!
H katastash einai toso asta8hs pou to mono pou xreiazetai einai ena skountigna.
Isws briskomaste ena brhma prin thn aulaia!
KAI MPOROUME TWRA NA DIAMORFOSOUME TO META!
OLOI STOUS DROMOUS!

Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

Συναντησούλα έτσι για τους φίλους σας που είναι μακριά;;

Μάγκες θέλετε να κανονίσουμε καμία e-συνάντηση; Εχουμε καιρό να τα πούμε, και νομίζω έχουμε πράγματα να κουβεντιάσουμε.
Περιμένω στο ακουστικό μου.

όλα συνεχίζονται


Είναι σχεδόν Ιούνης. Όπως κάθε χρόνο είναι η εποχή που μια χρονιά στην Κοζάνη τελειώνει. Όλοι σιγά σιγά μαζεύουν τις τελευταίες σημειώσεις, γίνονται τα παρτάκια μας, ξεκινάμε χαζοδιάβασμα ,φιλιόμαστε ,χαιρετιόμαστε κλπ... Όλοι περιμένουμε πως και πως να την κάνουμε από την Κοζάνη ο καθένας για το δικό του καλοκαίρι.Άλλωστε πέρασε μια χρονιά τόσο γεμάτη-γαμάτη (δεν ξέρω αν ήταν για όλους το ίδιο, σίγουρα ήταν όμως ενδιαφέρουσα) που όπως και να το κάνεις μετά από τόση υπερένταση και τόσο αγώνα είναι λογικό να αναζητούν τη χαλάρωση.
Φέτος όμως , τώρα που φαινομενικά η χρονιά τελειώνει,κάτι περίεργο συμβαίνει εκεί έξω.Δείχνει κάτι να αρχίζει...Κάτι που είναι πολύ νωρίς για να κριθεί (πόσο μάλλον από εμένα που βρίσκομαι και κάμποσο μακριά) αλλά που μοιάζει ελπιδοφόρο.Ελπιδοφόρο για μια κοινωνία που είχε ξεχάσει να βγαίνει να περπατά και να συζητά στις πλατείες τα προβλήματά της.Ελπιδοφόρο για μια κοινωνία που είχε ξεχάσει τα όρια της αξιοπρέπειας.Όπως είπα είμαι μακριά και δεν το ζω από τα μέσα, αλλά από την ενημέρωση που έχω ,βλέπω πως σε κάθε πλατεία λειτουργεί και μία συνέλευση μια κουβέντα και που έχει αποκλείσει το δεύτερο μεγαλύτερο κίνδυνο της κοινωνίας μας (τους φασίστες).Αν τα πράγματα είναι όντως έτσι τότε έχουν γίνει βήματα μπροστά.Φαντάσου τον παππού σου στο Σύνταγμα να παρακολουθεί τόσες χιλιάδες ανθρώπους να συζητάνε ΜΑΖΙ , φαντάσου τη μάνα σου που σου έλεγε μέχρι χθες ''παιδί μου δεν ξέρω εγώ από αυτά (οικονομία και πολιτική) δεν είμαι ικανή να έχω γνώμη'' και την επόμενη μέρα τους βλέπει όλους αυτούς να συζητάνε ΈΞΩ από τη βουλή για τη ζωή τους χωρίς να τους καίγεται καρφάκι για το τι λένε ΜΈΣΑ.Και τα μισά να ακούνε από όσα λέγονται εκεί έξω φανταστείτε τι κέρδος για τη σκέψη τους υπάρχει.
Πάντα πίστευα πως η πολιτική είναι μια διεργασία η οποία υπάρχει στη ζωή μας κάθε στιγμή , κάθε μέρα.Πολιτική είναι τα πάντα.Οφείλουμε να έχουμε καθημερινή τριβή με τα προβλήματα της κοινωνίας μας , όσο δύσκολο και ψυχοφθόρο και αν είναι αυτό.Από τα πιο μεγάλα μέχρι τα πιο μικρά.Αν θέλουμε να λειτουργούμε σε αληθινά δημοκρατικές κοινωνίες είναι ανάγκη η λήψη και ο έλεγχος των αποφάσεων να είναι στα χέρια ΟΛΩΝ.Γιατί αν δεν είναι θα καταλήγουμε συνέχεια στο σήμερα.Τι να κάνουμε είναι δύσκολη η αμεσοδημοκρατία.Είναι όμως; Πολλές φορές αναρωτιέμαι αν υπάρχει κανείς που να πιστεύει πως από το να πηγαίνεις σε ένα πάρκο με την οικογένεια σου, να συναντάς γείτονες, φίλους , συμφοιτητές , συναδέλφους, αγνώστους και να αφιερώνει λίγες ώρες της μέρας σου στο να επιλύεις τα άμεσα προβλήματα μαζί τους είναι πιο ΥΓΕΙΕΣ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ από να ακούς τον κάθε Πρετεντέρη και να βλέπεις καθε τηλε-μαλακία ή να λοιώνεις στο PC σου.Ενδεχομένως αυτά τα συμπεράσματα να μπορούν να βγουν από την κοινωνία μετά από τη συμμετοχή σε τέτοιες διαδικασίες.Θα είναι πολύ μεγάλο βήμα κακά τα ψέματα.
Με όσους μπορώ να συζητάω εδώ που βρίσκομαι προσπαθώ να τους καταδείξω τα στοιχειώδη προβλήματα που βιώνουμε στην Ελλάδα.Να τους γίνει φανερή πως η όποια καλοπέραση βιώνουν εδώ είναι πλασματική , γιατί βασίζεται σε ένα σύστημα τόσο ασταθές που μπορεί από τη μία μέρα στην άλλη να σε πετάξει στο δρόμο απλά γιατί δεν είσαι ''ανταγωνιστικός-κερδοφόρος''.Και πως αυτήν την ''καλοπέραση'' τη βιώναμε (μπορεί σε μικρότερο μέγεθος ) και στην Ελλάδα.Είναι δύσκολο να καταλάβουν , ελπίζω όταν γίνει αυτό να μην είναι πια αργά όπως είναι ίσως τώρα στη χώρα μας.
Δεν είμαι αισιόδοξος για το μέλλον.Όμως νομίζω το να μην προσπαθήσουμε καθόλου θα είναι πραγματική ήττα για τη συνείδηση και τη ζωή μας.Τρία χρόνια στο Πανεπιστήμιο έχουμε δει την αλλαγή της στάσης του κόσμου όταν παίρνει αυτός τις αποφάσεις και δεν τους τις ανακοινώνουν.Προσπαθήσαμε με πολύ πείσμα να διαχύσουμε τις όποιες ιδέες μας μέσω άμεσων διαδικασιών.Ας το προσπαθήσουμε και τώρα μέσα στην κοινωνία , ο καθένας από τη μεριά του και στον τόπο που βρίσκεται.Μόνο τότε θα υπάρχει μια έστω μικρή ελπίδα.

Σας χαιρετώ και σας φιλώ



Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

Ισχύει ότι πάρθηκε η απόφαση να μη διεξαχθεί αναδρομικά η εξεταστική του χειμερινού εξαμήνου στο ΤΜΠΤ;;;;

καλησπέρα μάγκες..
υπάρχει κάποια ενημέρωση πάνω στο θέμα της 'διπλής' εξεταστικής του Σεπτέμβρη (που μετακινήθηκε από το Γενάρη..) για το ΤΜΠΤ;
Από ότι ενημερώθηκα η προσωρινή ΓΣΤ απέρριψε την πρόταση για να δοθεί το Σεπτέμβρη.
Μήπως θα πρέπει να γίνει μια έκτακτη Γενική Συνέλευση στο ΤΜΠΤ ώστε να παρθούν αποφάσεις για άσκηση πίεσης , πριν ξεκινήσει η εξεταστική και κλειστούν όλοι στο καβούκι τους;
Σας φιλώ

Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΟΖΑΝΗΣ

Αν και λίγο αργά, προλαβαίνουμε να συγκεντρωθούμε και να δώσουμε και μεις βροντερό παρόν στο κίνημα των αγανακτισμένων, που ξεκινά από 25/5 σε πολλές πόλεις της Ελλάδος.

ΟΛΟΙ ΜΕ ΛΕΥΚΗ ΜΠΛΟΥΖΑ ΩΣ ΕΝΔΕΙΞΗ ΑΠΟΣΤΡΟΦΗΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ. ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΒΑΣΙΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΧΡΩΜΑΤΑ.

Δηλώνουμε ειρηνικά την αγανάκτησή μας κατά της κρίσης. Κατά όλων αυτών που μας οδήγησαν σε αυτό το σημείο. Αυθόρμητα, χωρίς κόμματα, ομάδες και ιδεολογίες.

ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ ΠΑΝΤΟΥ
ΟΛΕΣ ΟΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΕΔΩ: http://100greekblogs.blogspot.com/2011/05/30-facebook-link.html

Τετάρτη 18 Μαΐου 2011

Yparxei kamia teleutaia enimerwsh gia thn katastash ths omadas agapitoi mou filoi;;;
Enhmerwste sas parakalw oti kai an egine toulaxiston na kseroume ti ginetai!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Πέμπτη 12 Μαΐου 2011

θεματικές: Κρατική καταστολή - Κοινωνικός έλεγχος \ Εργατικά

.

ΜΠΑΤΣΟΙ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ

Προσθέστε περισσότερες πληροφορίες

ανοίξτε συζήτηση για αυτό το άρθρο
1289115
Attachment
από @ 0:00πμ, Πέμπτη 12 Μαΐου 2011


1289116
Attachment
από @ 0:00πμ, Πέμπτη 12 Μαΐου 2011


1289117
Attachment
από @ 0:00πμ, Πέμπτη 12 Μαΐου 2011


1289118
Attachment
από @ 0:00πμ, Πέμπτη 12 Μαΐου 2011


1289119
Attachment
από @ 0:00πμ, Πέμπτη 12 Μαΐου 2011


1289120
Attachment
από @ 0:00πμ, Πέμπτη 12 Μαΐου 2011


1289121
Attachment
από @ 0:00πμ, Πέμπτη 12 Μαΐου 2011


1289122
Attachment
από @ 0:00πμ, Πέμπτη 12 Μαΐου 2011


1289123
Attachment
από @ 0:00πμ, Πέμπτη 12 Μαΐου 2011


1289124
Attachment
από @ 0:00πμ, Πέμπτη 12 Μαΐου 2011


1289125
Attachment
από @ 0:00πμ, Πέμπτη 12 Μαΐου 2011


1289126
Attachment
από @ 0:00πμ, Πέμπτη 12 Μαΐου 2011


1289127
Attachment
από @ 0:00πμ, Πέμπτη 12 Μαΐου 2011


1289128
Attachment
από @ 0:00πμ, Πέμπτη 12 Μαΐου 2011


1289129
Attachment
από @ 0:00πμ, Πέμπτη 12 Μαΐου 2011


Image scaled down


1289154
προσαγωγή Ακαδημίας και Λυκαβητού.
από Perastikos 0:38πμ, Πέμπτη 12 Μαΐου 2011
(Τροποποιήθηκε 0:48πμ, Πέμπτη 12 Μαΐου 2011)

Προσαγωγή ατόμων Ακαδημίας και Λυκαβητού 11/5/11


Image scaled down

Έγιναν και 2 προσαγωγές γωνία Λυκαβητού και Ακαδημίας στις 14:10 ενός αγοριού που είπε ότι τον έλεγαν Αντωνόπουλο και μιας κοπέλας της οποίας το όνομα δεν μπόρεσα να μάθω. Η κοπέλα φορούσε μία μπλούζα των Ramones. Οι φωτό είναι χάλια αλλά το κινητό μέχρι εκεί μπορούσε.

1289155
Attachment
από Perastikos 0:38πμ, Πέμπτη 12 Μαΐου 2011


Image scaled down


http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1289114