ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

Συναντήσεις
Κάθε Τρίτη στις 20:00 στην αίθουσα 3!!

Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

SOLIDARITAT

Το Φεβρουάριο του 2009 αφαιρέθηκαν προϊόντα πρώτης ανάγκης από τα ράφια της αλυσίδας σουπερμάρκετ "Γαλαξίας" από τους λεγόμενους "Ρομπέν των Φτωχών", που στη συνέχεια μοιράστηκαν σε λαϊκή αγορά του κέντρου της Λάρισας. Η αστυνομία εξαπέλυσε κυνηγητό στα γύρω στενά και προχώρησε στη σύλληψη δύο φοιτητών του ΤΕΙ Λάρισας που βρίσκονταν σε διαφορετικές κατευθύνσεις και σε μεγάλη απόσταση από τον "τόπο του εγκλήματος", καθώς και δύο φοιτητριών που περίμεναν το λεωφορείο για να πάνε στο ΤΕΙ.

Οι συλλήψεις έγιναν αυθαίρετα, καθώς οι δράστες που εισέβαλαν και λήστεψαν το σουπερμάρκετ είχαν καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους, οπότε ήταν και πρακτικά αδύνατο να αναγνωριστούν τόσο από τους εργαζόμενους του καταστήματος όσο και από τις δυνάμεις καταστολής. Αποδεικτικό στοιχείο των παραπάνω είναι και κατάθεση αστυνομικού που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Ελευθεροτυπία" και υποστηρίζει ότι η σύλληψη έγινε με βάση τα εμπειρικά του κριτήρια και όχι με αποδεικτικά στοιχεία σε βάρος των κατηγορουμένων. «Από την εμπειρία μου ως αστυνομικός γνωρίζω ότι τα άτομα αυτά κινούνται στον ευρύτερο αναρχικό, αντιεξουσιαστικό χώρο, αφού τους είδα αρκετές φορές σε διάφορες εκδηλώσεις και πορείες».

Εκτός από την αρχική δίωξη για κλοπή που ασκήθηκε σε βάρος των τεσσάρων φοιτητών, ο εισαγγελέας επιμήκυνε το κατηγορητήριο, προσθέτοντας την κακουργηματική πράξη της ληστρικής κλοπής κατά συναυτουργία, η οποία τιμωρείται με κάθειρξη από 5 μέχρι 20 χρόνια, μετά από κατάθεση μαρτυρίας της προϊσταμένης του καταστήματος. Η τελευταία δήλωσε ότι κατά την προσπάθειά της να σταματήσει του δράστες, την απείλησαν ότι θα την σκοτώσουν. Στον αντίποδα, οι δικηγόροι των τεσσάρων νέων, κ. Σκουνάκη και κ. Τζαμαδάκης, μέλη της Εναλλακτικής Πρωτοβουλίας Δικηγόρων Θεσσαλονίκης, αποδίδουν σαθρό και κατασκευασμένο χαρακτήρα στις παραπάνω κατηγορίες, ενώ τονίζουν ότι η δίωξη τους είναι πολιτικά στοχοποιημένη και βασίζεται στην έντονη κοινωνικοπολιτική δράση των φοιτητών. «Το κατηγορητήριο είναι εξαρθρωμένο. Αυτό που μπορώ να πω εγώ είναι ότι υπάρχει στόχευση συγκεκριμένων χώρων. Των κοινωνικών αγωνιστών. Ο στόχος είναι να τεθούν σε ομηρία. Να πληγεί το νεολαιίστικο κίνημα και να καμφθούν οι κοινωνικές και αγωνιστικές αντιδράσεις των φοιτητών, των νέων, των εργαζομένων», δηλώνει ο κ. Τζαμαδάκης στην "Ε". «Εάν αυτά τα παιδιά δεν αθωωθούν», συνεχίζει, «θα είναι ένα τεράστιο δικαστικό σκάνδαλο. Αν καταδικαστούν, φιμώνονται όλοι όσοι ζητούν και διεκδικούν το αυτονόητο. Αυτά που προβλέπονται από το Σύνταγμα για την προστασία των ατομικών, πολιτικών και εργασιακών δικαιωμάτων».

Διώκονται γιατί αγωνίζονται

Υπό τον τίτλο "Διωκόμαστε γιατί αγωνιζόμαστε", οι σπουδαστές έγραψαν επιστολή κάνοντας λόγω για "κυνήγι μαγισσών" και ποινικοποίηση ενός ολόκληρου πολιτικού χώρου. «Σε μια πόλη όπως η Λάρισα που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις ελληνικές μητροπόλεις στην αλλοτρίωση των κοινωνικών σχέσεων και των ταξικών διαχωρισμών, η στοχοποίηση και η ποινικοποίηση όσων προσπαθούν να διαταράξουν την κανονικότητα του κάμπου δημιουργώντας νησίδες αυτοοργάνωσης και ελευθερίας, ήταν θέμα χρόνου.

Το χώρο και το χρόνο δε τον επιλέξαμε εμείς. Αυτό που επιλέξαμε όμως και που αποτελεί συνειδητή επιλογή μας είναι να αγωνιζόμαστε όπου και αν βρεθούμε. Το ότι γνωρίζουμε πως σε μια κλειστή κοινωνία η στοχοποίηση μας ήταν αναπόφευκτη, δε μας εμπόδισε να συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε. Εδώ και 4 χρόνια έχουμε συμμετάσχει σε καταλήψεις-πορείες-απεργίες στη Λάρισα και σε οποιοδήποτε άλλο κινηματικό γεγονός, με αποκορύφωμα της κινηματικής μας δράσης την κατάληψη του κτιρίου του Ι.Κ.Α και μετά την κατεδάφιση του, τη δημιουργία του στεκιού στο χώρο της Ιατρικής σχολής.

Καθώς η φωνή της αντεξουσίας, της αναρχίας και της ελευθερίας αρχίζουν να δυναμώνουν στη πόλη και κυρίως μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη, η καταστολή εντάθηκε. Από αναίτιες προσαγωγές συντρόφων, πεσίματα σε συγκεντρώσεις αλληλεγγύης, έξω από τα δικαστήρια η παρέμβαση της ασφάλειας όπως χώρους εργασίας πολλών συντρόφων, με αποτέλεσμα την απόλυση τους, έως φασιστικές επιθέσεις με μαχαίρια συνθέτουν το σκηνικό τρομοκρατίας».

Η αναβολή της δίκης

Η δίκη των τεσσάρων φοιτητών του ΤΕΙ Λάρισας, είχε οριστεί για την 1η Δεκεμβρίου, όμως αναβλήθηκε τελικά για την 1η Ιουνίου του 2011.

Οι τέσσερις φοιτητές, που κατηγορούνται για κακούργημα, παρουσιάστηκαν την Τετάρτη 1η Δεκεμβρίου στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Λάρισας, όπου και αποφάσισε την αναβολή της δίκης για την προαναφερόμενη ημερομηνία. Μέχρι τη γνωστοποίηση της απόφασης για αναβολή της δίκης, έξω από το Δικαστικό Μέγαρο Λάρισας, αλληλέγγυοι, υπό την στενή επίβλεψη ισχυρών δυνάμεων των ΜΑΤ, φώναζαν συνθήματα συμπαράστασης στους τέσσερις και ζητούσαν την απελευθέρωσή τους. Με την ανακοίνωση της απόφασης ακολούθησε ειρηνική πορεία διαμαρτυρίας στο κέντρο της Λάρισας από την «Πρωτοβουλία αλληλεγγύης στους συλληφθέντες» με την παρουσία 1.500 περίπου ατόμων από όλη την Ελλάδα.

ta biblia einai oi aspides mas, h morfwsh to oplo mas.




mia aptis kalyteres idees pou eida ton teleytaio kairo.


Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΑΔΕΡΦΙΑ ΞΕΝΟΙ


(η χριστουγεννιάτικη "πίκλα")


Μαθητές της Κερατέας έψαλαν τα κάλαντα που εκφράζουν με χιούμορ την οργή των πολιτών ενάντια στο καθεστώς της κυβέρνησης του ΔΝΤ και της ΕΕ.Τα κάλαντα της Κερατέας ...ψαλμένα με την παρουσία των ΜΑΤ,ασφαλώς θα αποτελέσουν το highlight των μαύρων γιορτών που βιώνει η χώρα φέτος.

http://www.youtube.com/watch?v=D5_LLe7AMcI

ΤΡΙΓΩΝΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΚΟΡΠΙΣΑΝ ΠΑΝΤΟΥ

ΚΑΙ ΜΟΛΟΤΩΦ ΡΙΧΝΟΥΜΕ, ΝΤΟΥ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ ειι

ΤΡΙΓΩΝΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΜΕΣ'ΤΗΝ ΚΑΛΑΜΙΑ

..ΕΔΩ ΘΑ΄ΣΤΕ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ.

ΞΥΛΟ ΔΥΝΑΤΟ, ΘΑ ΠΕΣΕΙ ΓΙΟΡΤΙΝΟ,

ΠΕΤΡΕΣ ΘΑ ΣΑΣ ΕΡΘΟΥΝ ΑΠ΄ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ

ΜΕΣΤΗΝ ΣΙΓΑΛΙΑ, ΑΝΑΒΕΙ Η ΦΩΤΙΑ

ΚΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΑ ΠΥΡΙΝΗ ΓΡΟΘΙΑ.

ΤΡΙΓΩΝΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤ' ΟΒΡΙΟΚΑΣΤΡΟ

ΚΑΙ ΧΤΥΠΑ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟ ΤΟ ΚΑΜΠΑΝΑΡΙΟ ειι

ΤΡΙΓΩΝΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΟΥ

ΚΑΙ ΞΥΛΟ ΘΑ ΦΑΤΕ ΚΑΙ ΜΕΙΩΣΗ ΜΙΣΘΟΥ.

...ΤΡΕΧΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΧΙΟΝΙΑ

ΗΡΘΑΝ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙΣ ΑΠ'ΟΛΑ ΤΑ ΧΩΡΙΑ

ΜΕΣ'ΤΗΝ ΣΙΓΑΛΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΩΤΙΑ

ΠΑΡΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΤΟΥ ΝΑ ΕΙΝ'ΑΡΓΑ

Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

Η χρησιμότητα των καταλήψεων


Θέλουμε να πούμε λίγα πράγματα και για τις καταλήψεις καθώς αρκετοί και αρκετές αναρωτιούνται γιατί είναι τόσο σημαντικό να γίνεται κατάληψη της σχολής.

Η κατάληψη της σχολής είναι ένας τρόπος να δώσουμε χρόνο και χώρο στον εαυτό μας.

Σε πρώτη προσέγγιση χώρο και χρόνο για να οργανώσουμε την αντίσταση στο υπάρχον καθώς και να του ασκήσουμε πίεση δημιουργώντας ένα πραγματικό υλικό κόστος για το ίδιο, αλλά και να κάνουμε εμφανή προς τα έξω στην κοινωνία την αντίδρασή μας. Η κατάληψη είναι ιστορικά στη ελλάδα αλλά και αλλού ένα από τα πιο αποτελεσματικά μέσα πάλης του φοιτητικού κινήματος (και όχι μόνο αυτού).

Κυρίως όμως χώρο και χρόνο για να υπάρξει ο κόσμος μας: για να συναντηθούμε, να συζητήσουμε, να επανεφεύρουμε την επικοινωνία, την αλληλεγγύη, το μοίρασμα.

Όταν η σχολή λειτουργεί κανονικά, όταν το σύστημα λειτουργεί κανονικά το τρέξιμο είναι συνεχές και δεν έχουμε χρόνο. Ούτε και χώρο έχουμε, αφού οι χώροι που υπάρχουν χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για τη μεταφορά διαχωρισμένης γνώσης και την αναπαραγωγή αλλοτριωμένων σχέσεων.

Καταλαμβάνοντας τις σχολές σταματάμε την κανονική λειτουργία και μας δίνουμε χώρο και χρόνο για να πειραματιστούμε και να δημιουργήσουμε σχέσεις κοινότητας – σχέσεις ανθρώπινες – σχέσεις από αυτές που ο κόσμος του εμπορεύματος, της αποξένωσης και του ανταγωνισμού δεν αφήνει να υπάρξουν.

Και αν η πραγματικότητα των έρημων κατειλημμένων σχολών διαφέρει από όσα γράφουμε, αυτό δε συμβαίνει γιατί έχουμε κατάληψη, αλλά γιατί εμείς οι ίδιοι δεν έχουμε μάθει να το κάνουμε. Μας έχουν διδάξει να είμαστε μια ζωή παθητικοί θεατές. Παθητικοί θεατές ακόμη και της ίδιας μας της ζωής. Είναι αναγκαίο να μάθουμε τους εαυτούς μας να παίρνουν πρωτοβουλίες, να ξαναπάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. Δε χρειάζεται κανείς να είναι ειδικός για να πράξει. Οι κατειλημμένες σχολές θέλουμε να γίνουν χώροι πραγματικής επικοινωνίας μεταξύ απλών καθημερινών ανθρώπων. Όχι μεταξύ ειδικών κάθε είδους, αλλά μεταξύ ανθρώπων που μπορούν να κάνουν λάθη. Θέλουμε ο καθένας και η καθεμιά να έρθει να μοιραστεί ό,τι θέλει να μοιραστεί, χωρίς φόβο ή ντροπή.

Κάθε μοίρασμα είναι θεμιτό. Από μια συζήτηση σχετικά με την τρέχουσα πολιτική συγκυρία, μέχρι ένα αντιμάθημα φυσικής. Από την παρουσίαση ενός βιβλίου που διάβασε κάποιος/α και του/της άρεσε, μέχρι το να φέρεις ένα ρολό χαρτόνι και μπογιές και να βάψει ο καθένας ότι θέλει. Από το να παίξουμε κρυφτό μες τη σχολή, μέχρι μια συζήτηση για τα σεξουαλικά πρότυπα που επιβάλλει το θέαμα. Από την οργάνωση για να κατέβουμε σε μια πορεία ή να κολλήσουμε μια αφίσα, μέχρι το βάψιμο των τοίχων της σχολής στα χρώματα που μας αρέσουν. Από τη συλλογική αυτομόρφωση, μέχρι το από κοινού σκούπισμα - καθάρισμα. Από το να λέμε ανέκδοτα και να οργανώνουμε ένα γλέντι, μέχρι το να επανοικειοποιηθούμε τον εργαστηριακό εξοπλισμό για να κάνουμε δικά μας πειράματα. Από το να ερωτευτούμε μέχρι να μοιραστούμε τους φόβους μας.

Το ξαναλέμε. Είναι στο χέρι του καθενός και της καθεμιάς μας να κάνουμε την κατάληψη ζωντανή. Το θέμα είναι θέλουμε;

Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

κείμενο Συνέλευσης αναρχικών – αντιεξουσιαστών/τριών σε κοζάνη και πτολεμαϊδα


6.12.08

Η δολοφονία του αλέξανδρου γρηγορόπουλου το 2008 ήταν μόνο η σπίθα που πυροδότησε την εξέγερση του δεκέμβρη. Γιατί η δημοκρατία είχε από καιρό αποκαλύψει το πραγματικό της πρόσωπο: αυτό της εξαθλίωσης που επιφυλάσσει για τους υπηκόους της και της καταστολής για όσους αντιτάσσονται στους σχεδιασμούς της. Τα σκάνδαλα διαδέχονταν για καιρό το ένα το άλλο και ενώ όλοι ένιωθαν νεκροί μπροστά σε μια τηλεόραση ο δεκέμβρης ήρθε για να εκφράσει στο «εδώ και τώρα», όλα αυτά που εδώ και χρόνια καταπίεζαν όλους. Η εξέγερση τα ανέτρεψε προς στιγμήν, γιατί όλη αυτή η οργή κόχλαζε εδώ και καιρό, άλλες φορές υπόγεια και άλλες φορές πιο φανερά.

Η διοίκηση της αστυνομίας πανικόβλητη δεν μπορούσε να καλύψει πια με κανένα τρόπο το γεγονός. Δεν ήταν ούτε λάθος της στιγμής ούτε όλες αυτές οι άθλιες δικαιολογίες που προβλήθηκαν από τα μμε. Οι πορείες της επόμενης μέρας επιθετικές, μαχητικές, συγκρουσιακές. Η μαχητικότητα των πορειών προσδίδει από μόνη της ένα ουσιαστικό περιεχόμενο, παράλληλα με την ίδια την σημασία της στυγερής δολοφονίας. Με μοναδικό –όσο και απόλυτο- αίτημα την επανάκτηση της ίδιας μας της ζωής, μαθητές, φοιτητές, άνθρωποι κάθε ηλικίας, φύλου και καταβολών, σε όλη τη χώρα, μπροστά σε κάθε μπάτσο και αφεντικό αντιμάχονται. Ο εχθρός παρατάσσεται απέναντι κάνοντας εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων, ασκώντας ανελέητη βία κατά των διαδηλωτών και επιστρατεύοντας όλες τις διατάξεις της τιμωρού-δικαιοσύνης. Οι πολιτικοί αρχηγοί ανίκανοι για οποιοδήποτε συναίσθημα μένουν παγωμένοι. Το γιορτινό κλίμα της περιόδου και ο ψεύτικος κόσμος της υπερκατανάλωσης και του καπιταλισμού ανατρέπονται. Η εξέγερση ενώνει ανθρώπους με άρρηκτα δεσμά.

Η δολοφονία του αλέξη από τον ειδικό φρουρό ε.κορκονέα δεν ήταν ούτε είναι η μόνη καθώς και άλλες προηγήθηκαν και αν δεν αντισταθούμε θα ακολουθήσουν και άλλες.

6.12.09

Ένα χρόνο μετά, το κράτος, έχοντας χάσει κοινωνικά ερείσματα από το σκάσιμο της τεράστιας φούσκας του καπιταλισμού και της υπερκατανάλωσης, εξαπολύει μια ολόκληρη και οργανωμένη επίθεση με στόχο να τρομοκρατήσει. Τρομονόμος, κουκουλονόμος, μαζικές απελάσεις μεταναστών, απόπειρα εγκληματοποίησης πολιτικών χώρων, προληπτικές συλλήψεις καθώς και ενορχηστρωμένη καλλιέργεια κλίματος τρομολαγνείας… Από την άλλη, τα επιμνημόσυνα αφιερώματα των μμμε στο γεγονός της δολοφονίας, η απόπειρα να υπαγορεύσουν το ίδιο μας το βίωμα στους δρόμους ως κάτι «επετειακό», οι μεθοδεύσεις και οι προειλημμένες ετυμηγορίες σχετικά με τη δίκη των δολοφόνων, τα κροκοδείλια δάκρυα της πολιτικής ηγεσίας έβλεπαν φυσικά προς το μέλλον. Γιατί τα οικονομικά μέτρα που θα αναγκαζόταν να λάβει η όποια κυβέρνηση, η αύξηση της ανεργίας και η βαθύτερη εξαθλίωση παράλληλα με την βαρβαρότητα της καθημερινής συνθήκης θα οδηγούσαν νομοτελειακά σε αντιστάσεις στον δρόμο.

Η αστυνομική εισβολή στις 5/12/09 στον αυτοοργανωμένο αναρχικό χώρο ρεσάλτο στο κερατσίνι, που προβλήθηκε ως θρίαμβος της αστυνομίας και εξελίχθηκε σε ένα τεράστιο φιάσκο, απέδειξε πως η καταστολή βρίσκεται στον πυρήνα της ύπαρξης αυτού του σάπιου κόσμου. Η κρατική τρομοκρατία και η θεαματική της προβολή από τα κανάλια επιχείρησαν να εμπεδωθεί προς όλες τις κατευθύνσεις το μήνυμα πως η δημοκρατία θα επιτίθεται με λύσσα σε όποιον την αμφισβητεί. Κι απ΄ την άλλη, η αλληλεγγύη που εκδηλώθηκε μπροστά στην κρατική βία επιβεβαίωσε πως η ένταση της εξέγερσης παραμένει –πολύ μακριά από θλιβερές επετείους- ζωντανή.

6.12.10

Σήμερα, δυο χρόνια μετά, τα δυσβάσταχτα οικονομικά μέτρα, οι συνεχείς μειώσεις μισθών και οι αλλεπάλληλες φορολογικές ριπές, η διαρκής συγκάλυψη της κρατικής βίας σε βάρος αδερφών μας μεταναστών, οι αλλεπάλληλες νύχτες των κρυστάλλων σε συνοικίες της Αθήνας, η διαρκής παρουσία αστυνομίας σε κάθε δρόμο, σε κάθε πάρκο, μια μισητή επίδειξη δύναμης και απόπειρας να επιβάλλουν τον τρόμο και την σιωπή, αποδεικνύουν το αληθινό πρόσωπο της δημοκρατίας.

Δεν μας τρομάζουν ούτε οι τρομονόμοι σας –που έρχονται να ποινικοποιήσουν ακόμη και την ίδια την ιδέα της διαδήλωσης- ούτε η συνεχής παρουσία αργόμισθων μπάτσων σε όλους τους δημόσιους χώρους. Γιατί δεν είναι μόνο μια δολοφονία αλλά η καθημερινή καταστολή, η αυξανόμενη ανεργία, η εξαθλίωση που επιβάλλεται με σκοπό τα κέρδη των αφεντικών και την υποδούλωση των ζωών μας. Οι στολές δεν καταλαβαίνουν τίποτα, κάθονται πίσω από την ασπίδα τους και για 1000 ευρώ γίνονται τα σκυλιά του κράτους. Δεν δεχόμαστε τις άθλιες δικαιολογίες σας, ναι υπάρχουν κάποιες δουλειές που είναι ντροπή και αυτές σχετίζονται με την επιβολή της ''τάξης''.

Ο αλέξης δεν πρόκειται βέβαια να γυρίσει πίσω, αυτές πάντως οι μέρες είναι του αλέξη. Όχι μόνο του αλέξη αλλά και κάθε αλέξη, όσο κοντά ή όσο μακριά και αν βρίσκεται. Εξάλλου, μετά από μια κωμικοτραγική δίκη οι δύο δολοφόνοι του γρηγορόπουλου τιμωρούνται με ποινές που μόνο η λέξη εμπαιγμός μπορεί να τις χαρακτηρίσει. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν είμαστε εδώ για μνημόσυνο. Θυμόμαστε γιατί δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τι έγινε στις έξι Δεκέμβρη του ΄08. Το γεγονός πως είμαστε άνθρωποι δεν μας αφήνει. Αλλά δεν είναι ούτε μνημόσυνο ούτε μέρα αφιερωμένη στον αλέξη, είναι μια σιωπηλή υπενθύμιση του πραγματικού προσώπου του κράτους, αυτού που πάντα κρύβετε πίσω από τις μάσκες σας, αυτό του κράτους που καταστέλλει και δολοφονεί χωρίς κανένα ενδοιασμό.

για όλους λοιπόν τους λόγους του κόσμου

με φόντο την επερχόμενη πτώχευση του κράτους

μπροστά στο οργανωμένο έγκλημα των πολιτικών, των τραπεζικών και επιχειρηματικών που ελέγχουν ακόμη και τις βασικές μας ανάγκες

μπροστά στην διοικητική κατάτμηση των ζωών μας με σχέδια τύπου καλλικράτης

μπροστά στην επίθεση στη δυνατότητα πρόσβασης στην γνώση, την υγεία και το βιώσιμο φυσικό περιβάλλον

μπροστά σε μια καθημερινότητα χαρακωμένη από διαμεσολαβήσεις και διαχωρισμούς και γεμάτη ασχήμια και καταπίεση

μπροστά στην κρατική βαρβαρότητα και την απόπειρα ποινικοποίησης των αντιστάσεων και εγκληματοποίησης ανθρώπων που αγωνίζονται

γνωρίζουμε πως αυτή η μάχη είναι μάχη για ζωή και αξιοπρέπεια και η οργή δεν σταματά

ΒΙΑ ΣΤΗ ΒΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ/ΕΣ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ

ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΜΑΣ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ

Συνέλευση αναρχικών – αντιεξουσιαστών/τριών σε κοζάνη και πτολεμαϊδα

Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

Συνέλευση-Συζήτηση !!!!!!!!

Παρακαλούμε τους φοιτητές που ανήκουν και στους δύο συλλόγους φοιτητών να έρθουν μαζικά στο τμήμα των Μηχανολόγων Μηχανικών στις εννιά το βράδυ για να ενημερωθούν για τις σημερινές εξελίξες και για να αποφασίσουν τις επόμενες κινήσεις τους।

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΟΛΩΝ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ!!!

Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

ΔΙΑΤΜΗΜΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ Τ.Μ.Μ. & Τ.Μ.Π.Τ.





ΔΙΑΤΜΗΜΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ Τ.Μ.Μ. & Τ.Μ.Π.Τ.

Τετάρτη, 1 Δεκεμβρίου · 6:00 μ.μ.
ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΗ ΟΛΩΝ!

Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΤΑ Τ.Ε.Ι. ΚΟΖΑΝΗΣ



Και ναι...συμμετείχαμε σε άλλη μια συνέλευση φιάσκο

Την τετάρτη 24-11-2010 έγινε γενική συνέλευση...τα παρατράγουδα βέβαια ξεκίνησαν από νωρίς. σκεφτόμαστε πώς να ξεκινήσουμε αυτό το ενημερωτικό κειμενάκι, το ύφος, την αρχή, το τέλος, το ηθικό δίδαγμα που θα πρέπει να έχει...λοιπόν μαντέψτε δεν χρειάζεται να προσπαθήσουμε για τίποτα από όλα αυτά...οι παραταξιακοί φίλοι μας έκαναν με τη συμπεριφορά και τη νοημοσύνη τους αυτή τη δουλειά από μόνη τους δεν αγχωνόμαστε αν θα έχει χιούμορ αυτό που θα γράψουμε γιατί τα πράγματα είναι γελοία από μόνα τους .Οπότε ερχόμαστε στην θαυμάσια θέση στην οποία το μόνο που θα χρειαστεί, είναι να κάνουμε κάτι που κανείς από τα πληρωμένα τσουτσέκια των παρατάξεων ΔΕΝ μπορεί να κάνει : ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΑΠΛΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ

1.ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΕΣ ΑΦΙΣΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

Όπως πάντα λοιπόν μάθαμε την Δευτέρα κατά τύχη από καθηγήτρια του βιομηχανικού σχεδιασμού πως η συνέλευση θα γίνει 3-6 την τετάρτη 24-11.Σε συζήτηση που είχαμε με μέλος της ΔΑΠΑΡΑΣ το επιβεβαιώσαμε. Η απάντηση που πήραμε στο γιατί δεν υπάρχουν ενημερωτικές αφίσες στο ΤΕΙ ήταν βεβαία πολύ λογική: '' ΕΝΗΜΕΡΩΣΑΜΕ ΜΕΣΩ FACEBOOK ''. Ξεχάστε αυτά που ξέρατε αγαπητοί συνάδελφοι, η τεχνολογία έχει προχωρήσει . 'Όπως παίρνουμε πλέον σημειώσεις από το teikoz.gr έτσι μέσω ηλεκτρονικού φακελώματος θα ενημερωνόμαστε για τα κοινά .Δεν πιστεύουμε να σέβεστε την ιδιωτικότητα της προσωπικής σας ζωής και να μην έχετε λογαριασμό στο facebook έτσι? Παίρνουμε λοιπόν την πρωτοβουλία να γράψουμε και να κολλήσουμε μόνοι μας ένα ενημερωτικό αφισάκι για την ημερομηνία της συνέλευσης σε όλο το ΤΕΙ. ( ναι είναι το γνωστό με την ¨πρωτότυπη¨ έκφραση Η ΑΠΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ). Λάθος ή σωστό είναι το ελάχιστο και το μοναδικό πράγμα που έκανε ο οποιοσδήποτε. Βέβαια, και αυτό ενόχλησε τους προλετάριους συντρόφους της Π.Κ.Σ. και έψαχναν να βρουν τον υπεύθυνο. Σταλινικές κουφάλες μην αγχώνεστε με το παραμικρό, μπορούσατε απλά να το εκμεταλλευτείτε. Αλλά κάτι τέτοιο χρειάζεται προσωπικότητα και κριτική σκέψη. Την ήμερα της συνέλευσης δέησαν τα σιχάματα του Δ.Σ. να μας κάνουν την τιμή και να κολλήσουν αφίσες η οποίες έλεγαν το εξής : η ΣΔΟ έχει συνέλευση 13:15 και στις 15:00 έχει η ΣΤΕΦ, Πράγμα το οποίο άλλαξε βέβαια αλλά θα το αναλύσουμε παρακάτω.

2.Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ

Κατά τύχη ανεβήκαμε στο ΤΕΙ στις 12:30 οπότε είπαμε να μπούμε και στη συνέλευση της ΣΔΟ να δούμε τι τρέλες θα ακούσουμε και εκεί. Μαντέψτε τι ακούσαμε πρώτα πρώτα: ''ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΩΡΑ''. Έτσι, αυθαίρετα και χωρίς καμία ενημέρωση στους συνάδελφους τους, οι καλοί μας φίλοι από τη ΔΑΠΑΡΑ αποφάσισαν για άλλη μια φορά να δείξουν πόσο πολύ σέβονται αυτούς που τους εμπιστεύονται από τα αρχαία χρόνια όπως δεν παραλείπουν ποτέ να μας αναφέρουν. Μπαίνοντας στο αμφιθέατρο το πρώτο πράγμα που αντικρίζει κανείς είναι ένα μάτσο καλόπαιδα με Burberry , Paul frank και ευρηματικά t-shirts σε όμορφα και χαρούμενα χρώματα τα οποία αναγράφουν πάνω πανέξυπνα και πρωτότυπα λογότυπα του στιλ BASTARDI αντί για το γνωστό σε όλους μας BACARDI. Αυτά τα καλόπαιδα λοιπόν φωνάζουν πριν αρχίσει η συνέλευση ακαταλαβίστικες εκφράσεις του ζωικού βασιλείου όπως ΑΑΑΑΑ και ΟΥΟΥΟΥΟΥ και διάφορες άλλες κραυγές που σε κάνουν να αναρωτιέσαι από πού το έσκασαν και βρέθηκαν σε εκπαιδευτικό ίδρυμα. Η πόρωση τους φαίνεται στα πρόσωπα τους τα οποία είναι κόκκινα και σιχαμένα σαν να βλέπουν αγώνα ποδοσφαίρου. Οπότε λες από μέσα σου πως αυτά τα παιδιά πρέπει να σπουδάζουν χρόνια στο ΤΕΙ και να είχαν πάρα πολύ σοβαρά προβλήματα από τα οποία η ΔΑΠΑΡΑΑΑΑΑΑ τους έσωσε! ΟΧΙ. το 80% από αυτά τα πλάσματα είναι πρώτο εξάμηνο . δεν έχουν ζήσει στο ΤΕΙ πάνω από ένα χρόνο και δεν έχουν συμμετάσχει ακόμα στις φοιτητικές εκλογές .Μπράβο πάντως στη ΔΑΠ για την πλύση εγκεφάλου στα 18χρονα και για την ευρηματικότητα του να έχουν μαζί τους μίνι φωτοβολιδάκια (από αυτά που βάζουμε στις τούρτες) και να τα κουνάνε σαν καπνογόνα..μπράβο παιδιά, μέσα στη καθυστέρηση που σας δέρνει μας θυμίσατε τα νιάτα μας.

3. ΟΙ ΟΜΙΛΗΤΕΣ

Ο κύκλος των ομιλητών πήγαινε ως εξής : δαπίτης, δαπίτης, δαπίτης, δαπίτης, πασπίτης, δαπίτης, δαπίτης, δαπίτης, δαπίτης, δαπίτης, δαπίτης, δαπίτης, δαπίτης, κνίτης, δαπίτης, δαπίτης, δαπίτης, δαπίτης, δεύτερος κνίτης κτλ. Α! μίλησε και ένας ΕΑΦΙΤΗΣ αλλά αυτό θα το αναλύσουμε αργότερα. Δεν έχουμε καταλάβει ακόμα γιατί οι παραταξιακοί εφόσον λένε όλοι τα ίδια μας κρατάνε 2 και 3 ώρες να ακούμε τι μεγάλη είναι η ΔΑΠΑΡΑ( μεταξύ μας στα @@ μας), τι καλοί και μοναδικοί αγωνιστές είναι οι ΠΟΥΚΟΥΣΑΡΙΟΙ και τι παρεξηγημένα αλλά καλά παιδιά είναι οι ΠΑΣΠΙΤΕΣ. Λοιπόν θα σας πω εγώ τι πιστεύουμε για εσάς: ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΜΕΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΥΠΟΧΕΙΡΙΑ.ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ. Ακολουθούν προσωπικές καταγγελίες για συγκεκριμένα καθίκια:

Α. ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΣΠΙΤΗ ΗΡΩΑ-ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ

Ο κύριος αυτός είναι ο ταλαίπωρος ο οποίος αποχώρησε από τη συνέλευση επειδή προσβλήθηκε που θα γινόντουσαν μαζί ΣΔΟ και ΣΤΕΦ. Βέβαια δεν αποχώρησε μόνος αλλά πήρε μαζί και τα προβατάκια του..προβατίνες βασικά από ότι είδαμε. Ενημερωθήκαμε πάντως πως έφυγε επειδή φοβήθηκαν τα γίδια του. Αυτό που πραγματικά μας εξόργισε είναι πως όταν ανήγγειλε στο βήμα την αποχώρηση τους έφυγε με τα χέρια ψηλά όχι σαν θύμα που το βάζει στα πόδια αλλά σαν να είχε ανακοινώσει στα μούτρα του Μπους :VIVA LA VICTORIA SIEMPRE. Ρε φελλέ, ρε γιψότουβλο πραγματικά νομίζεις πως το έχαψε ο οποιοσδήποτε; Γιατί δεν λες πως απλά είστε κυβέρνηση και δεν γουστάρουν οι βοσκοί σου να ακούσουν πως συμμετείχες σε συνέλευση που αναφέρθηκε ο όρος ΚΑΤΑΛΗΨΗ;

Β. ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗ-ΥΠΕΡΕΡΙΣΤΙΚΟ- ΕΤΟΙΜΟΛΟΓΟ ΚΑΙ ΦΩΤΕΙΝΟ ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΤΗ ΤΗΣ ΔΑΠ( ναι, για το βουτηρομπεμπέ με το λιλά πουκάμισο λέω)

Το εν λόγω κτήνος δεν φτάνει που μόλις ανέβαινε στο βήμα να μιλήσει κάποιος από άλλη παράταξη έκανε νόημα στα τσουτσέκια του να φωνάζουν τις βλακείες τους, ενώ ο ρόλος του ήταν συντονιστικός όταν τελείωνε την ομιλία του κάποιος πολιτικός του αντίπαλος απαντούσε αυτός στην ομιλία που είχε προηγηθεί .ΕΚΑΝΕ ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΜΙΖΕΡΗΣ ΚΑΙ ΜΗΔΑΜΙΝΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ. Και αντί να του πετάξουμε ένα φραπέ στα σκυλόμουτρα του καθόμασταν και τον ακούγαμε.

Γ.ΣΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ ΡΟΥΦΙΑΝΟ ΤΗΣ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΙΑΣ

Για το τέλος άφησα το μεγαλύτερο και ποιο σιχαμένο κατακάθι της κοινωνίας, τον κ. ΣΑΜΑΡΑ ,μηχανολόγο. Βγήκε και είπε τις πίπες του, μπράβο του, όταν όμως ο συνάδελφος του ΚΩΣΤΑΣ ΤΑΣΙΟΥΛΗΣ (εαφίτης) βγήκε να τον ξεφτιλίσει επειδή είχε πει ψέματα έβαλε τους συνοδοιπόρους του να τον δείρουν. Ναι. 20 άτομα έδερναν τον Τόρνο( Κώστα) επειδή πήγε να πει την αλήθεια. Ο φίλος του Διονύσης Παπαπέτρου επίσης χτυπήθηκε επειδή πήγε να τον βοηθήσει . Α! όταν λέμε χτυπήθηκε εννοούμε πως τα εξαγριωμένα κοριτσάκια της ΔΑΠ τους τράβηξαν τα μαλλιά και τους νύχιασαν τα χέρια..ΦΤΟΥ ΣΑΣ ΣΙΧΑΜΑΤΑ ΜΟΥ ΘΕΛΕΤΕ ΚΑΙ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑΔΕΣ.ΚΟΡΙΤΣΑΚΙΑ.

Κατά τα άλλα ακούσαμε πολύ όμορφες ατάκες όπως ότι οι καθηγητές μας που είναι εργαζόμενοι απλήρωτοι από τον Απρίλη δεν μας νοιάζουν για κανένα άλλο λόγο πέρα του ότι δεν μπορούν να μας διδάξουν σωστά. ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ ΡΕ. Άμα ο μπαμπάκας σας ήταν απλήρωτος δεν θα σας ένοιαζε; Ο σταρχιδισμός σε όλο του το μεγαλείο από παιδιά 18 εώς 25 χρονών( δεν υπολογίζω τους 30ρηδες που πληρώνουν οι παρατάξεις για να το παίζουν φοιτητές). Ντροπή μας.

ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΑΠ, ΟΥΤΕ ΕΑΦ, ΟΥΤΕ ΠΑΣΠ, ΟΥΤΕ ΠΚΣ.ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΟΥΤΕ ΔΕΞΙΟΙ ΟΥΤΕ ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ.ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΠΟΥ ΕΞΑΝΤΛΗΘΗΚΕ.ΤΟ ΝΟΥ ΣΑΣ ΣΙΧΑΜΕΝΕΣ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ.ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΛΟΙ.


ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΟΙ ΕΞΑΠΟΔΩ

Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

ΜΑΝΩΛΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑ ΜΕΛΛΟΝ Π.Δ.Μ

Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

Μάλλον θα ξύπνησες αργά την επόμενη μέρα. Το χθεσινό σου βράδυ θα ήταν εκτονωτικό. Χόρεψες , φώναξες , γούσταρες , καύλωσες. Είναι πολύ ωραία η αίσθηση της διασκέδασης.

Σε κάνει να ξεχνάς...

Ξέχασες βέβαια πολύ γρήγορα και εύκολα (πιθανώς στο 1ο σου ποτάκι που ήτανε και τζάμπα) ότι πλήρωσες για να μπεις στη σχολή σου, στο Πανεπιστήμιό σου. Πλήρωσες για να μπεις σε ένα χώρο δημόσιο , ελεύθερο και προ πάντων ΚΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ. Χώρος ο οποίος δεν ανήκει σε κανέναν ούτε για ένα βράδυ ούτε για μία ώρα. Σε ένα χώρο όπου κανείς δεν μπορεί να σε υποχρεώσει να δώσεις ούτε ένα ευρώ απλά για να μπεις. Πόσο καιρό θα μας πάρει για να καταλάβουμε ότι το Πανεπιστήμιο ανήκει σε όλους μας;

Ενόχλησε πολύ το χθεσινό...

Δεν με ενόχλησαν τα 4 ευρώ, ως ποσό.

Δεν με ενόχλησαν ούτε τα ανεγκέφαλα φουσκωτά δίποδα που κουβάλησαν για να εξασφαλίσουν ότι θα πληρώσεις.

Δεν με ενόχλησαν και δε θα ασχοληθώ ούτε με τα κομματόσκυλα που σε κέρναγαν όλο το βράδυ, ούτε με τους σκοπούς τους (τουλάχιστον τώρα).

Δεν με ενόχλησε ούτε η μη αντίδραση της ακαδημαϊκής μας κοινότητας , που ως συνήθως απουσιάζει.

Αλλά με ενοχλεί που , για μια ακόμη φορά , κλείνεις τα μάτια και πληρώνεις για τον αέρα που αναπνέεις μέσα στη σχολή σου.

Με ενοχλεί που θα το ξαναέκανες χωρίς δεύτερη σκέψη.

Με ενοχλεί που ξεχνάς για το πόσες μάχες έχουν δοθεί για να μη χαθεί η έννοια του ασύλου και της ελεύθερη πρόσβασης σε δημόσιους χώρους.

Με ενοχλεί που σε λίγα χρόνια θα πληρώνεις για να διδάσκεσαι μέσα στη σχολή σου , για να τρως στη λέσχη σου και να διαβάζεις τα βιβλία σου.

Με ενοχλεί που βγαίνεις από το σπίτι σου και ξεχνάς μέσα του την αξιοπρέπεια σου.

Καλό σου βράδυ.

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΟΜΑΔΑ ΦΟΙΤΗΤΩΝ

Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

Ανακοίνωση κατάληψης τμήματος θεάτρου



Τρίτη 9 Νοεμβρίου, ομάδα περίπου 20 φασιστών εισβάλλουν στον χώρο του ΑΠΘ και πυρπολούν τον αυτοδιαχειριζόμενο ραδιοφωνικό σταθμό Radio Revolt που στεγάζοταν σε ένα εγκαταλειμένο βαγόνι. Ενώ η φωτιά απειλεί να εξαπλωθεί στα γύρω δέντρα, θέτοντας σε κίνδυνο τα κτίρια του πανεπιστημίου, ο πρύτανης αρνείται την είσοδο της πυροσβεστικής εντός του ασύλου, παρά μόνο συνοδευόμενη από αστυνομικές δυνάμεις. Η φωτιά τελικά σβήνεται από τον κόσμο του ραδιοφώνου και αλληλέγγυους/ες.

Παρασκευή 19 Νοεμβρίου, με αφορμή την παραπάνω επίθεση, έχει καλεστεί προπαγανδιστική πορεία στο κέντρο της πόλης. Καθώς η πορεία πλησιάζει στην σχολή θεάτρου, κυκλωμένη από άπειρες και προκλητικότατες διμοιρίες των ΜΑΤ, ο πρύτανης παρεμβαίνει ξανά εκκενώνοντας την σχολή θεάτρου απ’ τους φοιτητές της και κλειδώνοντας την φοβούμενος όπως είπε την πιθανή είσοδο των «αναρχικών εντός της σχολής».

Εμείς, ως φοιτητές της θεάτρου θεωρούμε ότι ο χώρος της σχολής μας είναι ανοιχτός σε κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι αυτής της κοινωνίας, φοιτητές και μη.


Όλα τα παραπάνω, προσθέτουν ένα ακόμη νήμα στον διαπλεκόμενο ιστό πρυτανικών αρχών, κράτους και αστυνομίας με στόχο φυσικά το άσυλο.

Όπου άσυλο, για εμάς, σημαίνει να 'χεις δικαίωμα να επιθυμείς και να επιδιώκεις διαφορετικές διαδικασίες μεσα σ'ενα χώρο. Διαδικασίες που γεννούν έναν άλλο τρόπο σκέψης, πιο αυθόρμητο, και που οδηγούν σε μια πιο πολιτική, ανατρεπτική διαχείριση των επιθυμιών και των ζωών μας

Αυτήν ακριβώς την ελευθερία, τη δημιουργικότητα, την θέληση και διεκδίκηση για ζωή -όχι απλώς για επιβίωση- είναι που φοβούνται και προσπαθούν να καταστείλουν.

Ειδικά τώρα...

Τώρα που, εντός του πανεπιστημιακού χώρου έχει έρθει δίχως πολλές τυμπανοκρουσίες το νέο νομοσχέδιο της Διαμαντοπούλου. Ένα νομοσχέδιο που δηλώνει πως «απαιτεί δημόσια ιδρύματα που να αποτελούν χώρους δημιουργίας και προώθησης νέων ιδεών και προβληματισμών, καθώς και το θεμέλιο για νέα ποιοτική απασχόληση και επιχειρηματικότητα που βασίζεται στη γνώση, την τεχνολογία και την καινοτομία». Πολύ όμορφα ακούγονται όλα τούτα, μα κάποιοι από εμάς διαβάζουν και πίσω απ’ τις λέξεις...

Όταν μιλάνε για «δημόσια χρηματοδότηση των ιδρυμάτων από την πολιτεία, που κατανέμεται στα ιδρύματα στη βάση δεικτών ποιότητας και των επιτευγμάτων τους» όπως «πορεία επαγγελματικής ένταξης των αποφοίτων» και «αριθμός συμμετοχών με συντονιστικό ρόλο σε ανταγωνιστικά προγράμματα έρευνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης», εμείς διαβάζουμε την αντικατάσταση της καλλιέργειας κουλτούρας σε μάρκετινγκ.

Όταν μιλάνε για «ανάπτυξη προγραμμάτων δια βίου μάθησης» , για «γνώσεις και δεξιότητες που απαιτείται να ανανεώνονται συχνά» και για «επιτυχής ένταξη στις συνεχώς μεταβαλλόμενες ανάγκες της αγοράς εργασίας», εμείς διαβάζουμε μια θεσμική ενίσχυση και διαιώνηση της καννιβαλιστικής ανταγωνιστικότητας μεταξύ των φοιτητών.

Όταν μιλάνε για «στενότερη σύνδεση δημόσιας έρευνας, παιδείας και οικονομίας με σκοπό τη διαμόρφωση ενός σύγχρονου θεσμικού πλαισίου που να ανταποκρίνεται στις προκλήσεις της εποχής μας» εμείς διαβάζουμε την επιβολή μιας ωφελιμιστικής λογικής που ανοίγει τις πόρτες στις επιχειρήσεις εντός του ακαδημαικού χωροχρόνου.

Όταν μιλάνε για «Μετεξέλιξη της Ανεξάρτητης Αρχής για τη Διασφάλιση της Ποιότητας της Ανώτατης Εκπαίδευσης (Α.ΔΙ.Π.) σε Ανεξάρτητη Αρχή Αξιολόγησης, Πιστοποίησης και Χρηματοδότησης της Ανώτατης Εκπαίδευσης» εμείς διαβάζουμε την μετατόπιση του ενδιαφέροντος απ’ την σκέψη ως διαδικασία στη σκέψη ως προιόν.

Όταν μιλάνε για «έκδοση σύγχρονης ηλεκτρονικής κάρτας του φοιτητή που θα εξασφαλίζει την πρόσβαση σε όλες τις παρεχόμενες από τα ιδρύματα υπηρεσίες» εμείς διαβάζουμε ακόμη μια μορφή ελέγχου της καθημερινότητας μας.



Τώρα που, εκτός του πανεπιστημιακού χώρου η οικονομική κρίση πλήττει τους πάντες (εκτός από λίγους εκλεκτούς, φυσικά) και που τα επίπεδα φτώχειας και ανεργίας σε συνδιασμό με τα νέα μετρα της κυβέρνησης κάνουν τους ανθρώπους να φυτοζωούν. Η οικονομική ανασφάλεια προκαλεί ένα γενικότερο κλίμα φόβου, που εντείνεται από τη βίαιη καταστολή κάθε είδους αντίδρασης.


ΕΝΑΝΤΙΑ Σ’ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ -ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ-

Ενάντια σε κάθε καταπάτηση του ασύλου από την αστυνομία, εκμετάλλευση του από τις φασιστικές συμμορίες και κατάχρηση του απ’ τις πρυτανικές αρχές

σε κάθε καταπάτηση των δικαιωμάτων μας, είτε ως φοιτητές, είτε ως αγωνιζόμενοι άνθρωποι


Προτάσσουμε τους συλλογικούς αγώνες, την έμπρακτη αλληλεγγύη και την γενικευμένη αυτοδιαχείριση της καθημερινότητας μας


ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΘΕΑΤΡΟΥ

εγνατίας 122,

Θεσσαλονίκη

Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

family photo (eu)

Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

ΚαλΕΣΜΑ ΓΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ σΤΗ Πανελλαδική πορεία στη Λάρισα το Σάββατο 27 Νοέμβρη


Ακριβώς μετά από δύο χρόνια -τι σύμπτωση- στις 9 Δεκέμβρη δικάζονται από το Τριμελές Δικαστήριο Ανηλίκων, οι 11 ανήλικοι «τρομοκράτες» της Λάρισας, με το ίδιο αρχικό κατηγορητήριο, βασισμένο στις διατάξεις του «τρομονόμου».

Ήταν 8 Δεκέμβρη του 2008, όταν μετά την πορεία έγιναν συλλήψεις 19 νέων από τους οποίους, οι 11 ήταν ανήλικοι μαθητές/ριες. Οι συλληφθέντες κρατήθηκαν στα κρατητήρια, κάποιοι ξυλοκοπήθηκαν, ενώ στερήθηκαν στοιχειώδη δικαιώματά τους, όπως η επικοινωνία με δικηγόρο και με τους γονείς τους, μέχρις ότου «φτιαχτούν» οι καταθέσεις των αστυνομικών και οι διευθυντές των τραπεζών καταγράψουν τις ζημιές. (οι παραπάνω είναι οι μάρτυρες κατηγορίας).

Οι 19 νέοι οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα ο οποίος και αποφάνθηκε ότι αποτελούν το… νέο αίμα της τρομοκρατίας στην Ελλάδα.

Το κατηγορητήριο βαρύτατο και ανυπόστατο, βασισμένο στη ναζιστική αρχή της «συλλογικής ευθύνης» και μόνο στις –πανομοιότυπες- καταθέσεις των αστυνομικών, χωρίς προσκόμιση οποιουδήποτε αποδεικτικού στοιχείου, χωρίς εξατομίκευση των κατηγοριών, χωρίς ταυτοποίηση προσώπου και πράξης. Μερικές από τις κατηγορίες που τους αποδίδονται είναι ότι:

«….συγκρότησαν δομημένη και με διαρκή δράση ομάδα/εγκληματική οργάνωση, η οποία λειτουργούσε σε οργανωμένη βάση και με κατανεμημένους ρόλους, που επεδίωκε την διάπραξη εμπρησμών……. η οποία δεν σχηματίστηκε περιστασιακά αλλά με μόνιμο και σταθερό χαρακτήρα και με υποδομή τέτοιας έκτασης και δυναμικής, που διέθετε ποικίλα τεχνικά μέσα πάσης φύσεως….και είχε την δυνατότητα να εναλλάσσεται και να αντικαθιστά τα μέλη της χωρίς να υφίσταται αλλαγή…»

Είναι η πρώτη φορά που ο αντιτρομοκρατικός νόμος ενεργοποιείται για να καταστείλει ένα κίνημα.

Πρόσφατα οι οκτώ ενήλικοι της… τρομοκρατικής ομάδας, οι 4 απ΄ αυτούς είχαν προφυλακιστεί για μήνες ως «επικίνδυνοι», παραπέμφθηκαν στο Συμβούλιο Εφετών. Το Συμβούλιο, βλέποντας το οφθαλμοφανές παράλογο και αστήριχτο της υπόθεσης, παρέπεμψε τους οκτώ με κατηγορίες σε βαθμό πλημμελήματος.

Όμως οι ανήλικοι «συγκατηγορούμενοι» τους, παραπέμπονται σε δίκη στις 9 Δεκέμβρη, για τις ίδιες πράξεις σε βαθμό κακουργήματος και με ενεργοποιημένες τις διατάξεις του τρομονόμου.

Λίγες μέρες νωρίτερα στις 1 Δεκέμβρη, δικάζονται και οι τέσσερις φοιτητές, που συνελήφθησαν στη στάση του λεωφορείου των ΤΕΙ, ως ύποπτοι λόγω εμφάνισης, με «ακράδαντο» στοιχείο ενοχής το ότι ήταν κοντά στη λαϊκή, όπου είχαν μοιραστεί τα τρόφιμα, μετά από απαλλοτρίωση σούπερ μαρκετ της Λάρισας, στις 11/2/2009. Για τους νέους αυτούς η κατηγορία είναι «ληστρική κλοπή κατά συναυτουργία», που μόνο σε συμμορίες ληστών αποδίδεται.

Πέρα από το ότι καμία ενοχή δεν αποδεικνύεται, επιπλέον η ευτελής αξία των αγαθών δεν δικαιολογεί κακουργήματα και είναι χαρακτηριστικό ότι το ίδιο το κατάστημα απέσυρε την μήνυση. Αλλά σ’ αυτό το τόπο «παραγράφονται» μόνο τα μεγάλα εγκλήματα ληστείας και σφετερισμού δημόσιου χρήματος και όταν είναι (δις)εκατομμύρια ευρώ.

Και τα δύο αυτά χαρακτηριστικά γεγονότα εντάσσονταν στο γενικότερο κλίμα καταστολής που είχε στόχο την τρομοκράτηση της νεολαίας που είχε βγει την περίοδο εκείνη δυναμικά στο προσκήνιο μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, που ήταν η σπίθα που πυροδότησε το μεγαλύτερο εξεγερτικό γεγονός από την εποχή της μεταπολίτευσης.

Το πρωτόγνωρο αυτό κίνημα του Δεκέμβρη που απλώθηκε σε κάθε γωνιά της χώρας, συσπείρωσε χιλιάδες μαθητές/φοιτητές, νέους εργαζόμενους/άνεργους και μετανάστες, που βγήκαν στους δρόμους διαδηλώνοντας ενάντια στην δολοφονική κρατική βία και τις πολιτικές της φτώχειας, της ανεργίας, της εμπορευματοποίησης, το στραγγαλισμό των νεολαϊστικων οραμάτων. Και το κυριότερο - αυτό που φόβισε τις δυνάμεις του συστήματος- ήταν ότι αυτή η κοινωνική εξέγερση, πραγματοποιήθηκε με διαδικασίες, χειραφετημένες έξω από γραφειοκρατικές αντιλήψεις και πρακτικές.

Από την πρώτη στιγμή η κοινωνία της Λάρισας θεώρησε ότι η εφαρμογή του τρομονόμου, εισάγει πιλοτικά το ενδεχόμενο ευρείας παρανομίας της κοινωνικοπολιτικής δράσης, προσβάλλει το κοινό περί δικαίου αίσθημα και συνιστά ένα πολύ σοβαρό κρούσμα αυταρχισμού και θεσμικής εκτροπής.

Στην πόλη δημιουργήθηκε ένα μαζικό κίνημα αλληλεγγύης με πολλούς και πολύμορφους τρόπους, εκατοντάδες υπογραφές πολιτών, ψηφίσματα από δεκάδες φορείς της πόλης, αλλά και όλης της Ελλάδας, πορείες και συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, με κορυφαία στιγμή την πανελλαδική πορεία στις 17 Γενάρη του 2009 στη Λάρισα.

Το «πείραμα» της Λάρισας το εμπνεύστηκε η κυβέρνηση της ΝΔ, επιστρατεύοντας τις δικαστικές και αστυνομικές αρχές, όμως τώρα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν καταργεί το «ιδιώνυμο της κουκούλας» όπως υποσχέθηκε, αλλά κάνει ένα ποιοτικό άλμα προς την ίδια κατεύθυνση.

Με τον Τρομονόμο Νο 3 που ψήφισε κρυφά (στο θερινό τμήμα της Βουλής), καταργεί τη διάταξη που είχε τεθεί ως ασφαλιστική δικλείδα για να μην συνιστά τρομοκρατική πράξη η τέλεση συγκεκριμένων αδικημάτων όταν συνδέονται με την άσκηση θεμελιωδών ατομικών, πολιτικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών. Με λίγα λόγια πλέον όσοι διαδηλώνουν, ή απεργούν είναι… τρομοκράτες.

Οι δίκες αυτές θα αποτελέσουν μια πρόβα τζενεράλε, για τον ολοκληρωτισμό που θέλουν να επιβάλλουν, ώστε να θωρακίσουν το σύστημα από τις επερχόμενες κοινωνικές εκρήξεις. Και το μόνο σίγουρο είναι ότι τέτοιες εκρήξεις θα προκληθούν, εξαιτίας του νέου μεσαίωνα που έχουν επιβάλλει με τις πολιτικές τους οι κυρίαρχοι οικονομικοί και πολιτικοί κύκλοι.

Πολιτικές που με το πρόσχημα της αντιμετώπισης της κρίσης, από την μια επιδοτούν όσους καθημερινά ληστεύουν τον κοινωνικό πλούτο και λυμαίνονται τις ζωές μας, από την άλλη δημιουργούν «εσωτερικούς εχθρούς» και νέα ιδιώνυμα για κάθε κοινωνικοπολιτική αντίσταση και διαμορφώνουν όρους φυλακής για ολόκληρη την κοινωνία.

Γι αυτό έχει τεράστια πολιτική σημασία οι νέοι που δικάζονται στις 1 και 9 Δεκέμβρη να αθωωθούν και ο τρομονόμος να μην περάσει.

Καλούμε τα κινήματα, τις συλλογικότητες, τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, τους φοιτητικούς συλλόγους, κάθε πολίτη σε όλη την Ελλάδα, κόμματα και φορείς, να πάρουν θέση και να δώσουν αυτή τη μάχη.

Καλούμε σε Πανελλαδική πορεία στη Λάρισα το Σάββατο 27 Νοέμβρη στη 13.00, Πλατεία Ταχυδρομείου , με σύνθημα :

Οι κοινωνικοί αγώνες δεν είναι ούτε νόμιμοι, ούτε παράνομοι είναι δίκαιοι και αναγκαίοι

Η εξέγερση δεν ποινικοποιείται - Ο τρομονόμος δεν θα περάσει

Πρωτοβουλία αλληλεγγύης στους συλληφθέντες





http://protobouliapoliton.blogspot.com/