Μια κραυγή εξ' αποστάσεως.

Κωμικοτραγικές οι τελευταίες μέρες-ώρες στο πολιτικό σκηνικό της Ελλάδος, όπως ούτως ή άλλως το έχουμε καταλάβει όλοι μας. Οι μπατσόκοι τρέχουν σαν παλαβοί να βρουν μια λύση να καλύψουν τη μαλακία του Γιωργάκη, ο Γκεσταπαφέρης έχει γα**θεί να γλύφει τον Σαμαρά για κυβέρνυση εθνικής ενότητας – μυρίστηκε υπουργείο και εξουσία ο «καθαρόαιμος» – καθώς ο τελευταίος νομίζει πως έχει πιάσει τον παππά από τα... «ράσα» και όλοι κρέμονται από τα χείλη του. Το ΚΚΕ – το πρώτο Κ σημαίνει ακόμα κομμουνιστικό? – νομίζω πως δε χρήζει σχολιασμού. Συνεχίζει να παλεύει να μετατρέψει το 6.8 σε 6.9%. «Εκλογές, ουγκ!» Τσίπρας? Δεν ξέρω, είδα μια φωτογραφία το πριν από λίγο και είπα να τον αναφέρω.

Οι «μεγάλες δυνάμεις» μας έχουν στον χέρι τους εξολοκλήρου και το γνωρίζουν πολύ καλά όλοι τους. Είναι άξιο απορίας για το τι προσπαθούν οι εδώ εμπλεκόμενοι να διεκδικήσουν από τα ερρείπια αυτού του κράτους.

Και κει που λες πως ξέρεις το πως θα κινηθεί το σκηνικό, έρχεται ο αΓΑΠούλης! Όντας τραγελαφικός στη μέγιστη βαθμίδα, με το που εισβάλει στην συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΜΠΑΤΣΟΚ (καθυστερημένος βεβαίως βεβαίος, είχε G20 συνάντηση το «μουστάκι πάνω σε γλόμπο») φέρεται να δήλωσε πως «Αναγκαστήκαμε να θέσουμε θέμα δημοψηφίσματος για πέισουμε τον κ. Σαμάρα να αναλάβει τις ευθύνες τους» Αυτά τουλάχιστον μετέδωσαν τα παπαγαλάκια. Να σχολιάσω? ...

Ρε θα αρχίσω τις πλαστικές επεμβάσεις οσονούπω, μήπως και βάλω στη θέση τους τα βυζιά μου, που έχω βαρεθεί να τραβάω για χάρη τους.

Και έχουμε και από την άλλη τον κάθε βουλευτούλη ,που σήκωσε το χεράκι του πολλάκις προς την υπερψήφηση όλων αυτών των νόμων, άρθρων και διατάξεων που οδηγήσαν το πλοίο στο παγόβουνο (συγκεκριμένα σε ναυάγιο, αλλά μου άρεσε η φράση) να έρχεται τώρα και να κατακρίνει αυτή την κυβέρνηση. Μιλάμε για βουλευτές του πασοκ κατά κύριο λόγο. Ο ένας μετά τον άλλο κάνουν δηλώσεις περί ανέντιμης πολιτκής, πολιτικών δυνάμεων που έστρωσαν το δρόμο της υποταγής και της κοινωνικής υποδούλωσης και άλλες τέτοιες όμορφες φρασούλες. Έχουν αρχίσει και τους λαϊκισμούς σε κάθε κρίση τους περί της διεξαγωγής του δημοψηφίσματος. Είναι δυνατόν να πιστέψουμε ότι ξαφνικά άρχισαν να νοιάζονται για το κοινό καλό και το μέλλον αυτού του τόπου? Ανυσηχούν για το τομάρι τους και τα έχουν χαμένα.

Έχουν πέσει σα σκυλιά να βρουν την πιο «αποτελεσματική» λύση σε αυτές τις κρίσιμες ώρες. Προς ποια κατεύθυνση αποτελεσματική? Εδώ είναι που φοβάμαι και δε θέλω ούτε υποθέσεις να κάνω. Εν αναμονή των εξελίξεων λοιπόν.

Παίδες είμαι βιβλιοθήκη και υποτίθεται πως διαβάζω. Μα με αφήνουν στην ησυχία μου λιγάκι? Έφυγα από κει με στόχο να χαλαρώσω και να αποβάλω όλα αυτά από το κεφάλι μου και έρχεται το GAP και με κυνηγά σα δαιμονισμένο καθημερινά. Απολαύστε την παρτάρα σήμερα, γιατί κάτι μου λέει πως η αυριανή θα έχει δράση.

Σας θέλω δυνατούς! Ηasta la victoria siempre, έτσι για να λέμε!

Υ.Γ. Σόρρυ για τα ορθογραφικά, δεν είμαι για επανέλεγχο τώρα.