ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

Συναντήσεις
Κάθε Τρίτη στις 20:00 στην αίθουσα 3!!

Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

SOLIDARITAT

Το Φεβρουάριο του 2009 αφαιρέθηκαν προϊόντα πρώτης ανάγκης από τα ράφια της αλυσίδας σουπερμάρκετ "Γαλαξίας" από τους λεγόμενους "Ρομπέν των Φτωχών", που στη συνέχεια μοιράστηκαν σε λαϊκή αγορά του κέντρου της Λάρισας. Η αστυνομία εξαπέλυσε κυνηγητό στα γύρω στενά και προχώρησε στη σύλληψη δύο φοιτητών του ΤΕΙ Λάρισας που βρίσκονταν σε διαφορετικές κατευθύνσεις και σε μεγάλη απόσταση από τον "τόπο του εγκλήματος", καθώς και δύο φοιτητριών που περίμεναν το λεωφορείο για να πάνε στο ΤΕΙ.

Οι συλλήψεις έγιναν αυθαίρετα, καθώς οι δράστες που εισέβαλαν και λήστεψαν το σουπερμάρκετ είχαν καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους, οπότε ήταν και πρακτικά αδύνατο να αναγνωριστούν τόσο από τους εργαζόμενους του καταστήματος όσο και από τις δυνάμεις καταστολής. Αποδεικτικό στοιχείο των παραπάνω είναι και κατάθεση αστυνομικού που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Ελευθεροτυπία" και υποστηρίζει ότι η σύλληψη έγινε με βάση τα εμπειρικά του κριτήρια και όχι με αποδεικτικά στοιχεία σε βάρος των κατηγορουμένων. «Από την εμπειρία μου ως αστυνομικός γνωρίζω ότι τα άτομα αυτά κινούνται στον ευρύτερο αναρχικό, αντιεξουσιαστικό χώρο, αφού τους είδα αρκετές φορές σε διάφορες εκδηλώσεις και πορείες».

Εκτός από την αρχική δίωξη για κλοπή που ασκήθηκε σε βάρος των τεσσάρων φοιτητών, ο εισαγγελέας επιμήκυνε το κατηγορητήριο, προσθέτοντας την κακουργηματική πράξη της ληστρικής κλοπής κατά συναυτουργία, η οποία τιμωρείται με κάθειρξη από 5 μέχρι 20 χρόνια, μετά από κατάθεση μαρτυρίας της προϊσταμένης του καταστήματος. Η τελευταία δήλωσε ότι κατά την προσπάθειά της να σταματήσει του δράστες, την απείλησαν ότι θα την σκοτώσουν. Στον αντίποδα, οι δικηγόροι των τεσσάρων νέων, κ. Σκουνάκη και κ. Τζαμαδάκης, μέλη της Εναλλακτικής Πρωτοβουλίας Δικηγόρων Θεσσαλονίκης, αποδίδουν σαθρό και κατασκευασμένο χαρακτήρα στις παραπάνω κατηγορίες, ενώ τονίζουν ότι η δίωξη τους είναι πολιτικά στοχοποιημένη και βασίζεται στην έντονη κοινωνικοπολιτική δράση των φοιτητών. «Το κατηγορητήριο είναι εξαρθρωμένο. Αυτό που μπορώ να πω εγώ είναι ότι υπάρχει στόχευση συγκεκριμένων χώρων. Των κοινωνικών αγωνιστών. Ο στόχος είναι να τεθούν σε ομηρία. Να πληγεί το νεολαιίστικο κίνημα και να καμφθούν οι κοινωνικές και αγωνιστικές αντιδράσεις των φοιτητών, των νέων, των εργαζομένων», δηλώνει ο κ. Τζαμαδάκης στην "Ε". «Εάν αυτά τα παιδιά δεν αθωωθούν», συνεχίζει, «θα είναι ένα τεράστιο δικαστικό σκάνδαλο. Αν καταδικαστούν, φιμώνονται όλοι όσοι ζητούν και διεκδικούν το αυτονόητο. Αυτά που προβλέπονται από το Σύνταγμα για την προστασία των ατομικών, πολιτικών και εργασιακών δικαιωμάτων».

Διώκονται γιατί αγωνίζονται

Υπό τον τίτλο "Διωκόμαστε γιατί αγωνιζόμαστε", οι σπουδαστές έγραψαν επιστολή κάνοντας λόγω για "κυνήγι μαγισσών" και ποινικοποίηση ενός ολόκληρου πολιτικού χώρου. «Σε μια πόλη όπως η Λάρισα που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις ελληνικές μητροπόλεις στην αλλοτρίωση των κοινωνικών σχέσεων και των ταξικών διαχωρισμών, η στοχοποίηση και η ποινικοποίηση όσων προσπαθούν να διαταράξουν την κανονικότητα του κάμπου δημιουργώντας νησίδες αυτοοργάνωσης και ελευθερίας, ήταν θέμα χρόνου.

Το χώρο και το χρόνο δε τον επιλέξαμε εμείς. Αυτό που επιλέξαμε όμως και που αποτελεί συνειδητή επιλογή μας είναι να αγωνιζόμαστε όπου και αν βρεθούμε. Το ότι γνωρίζουμε πως σε μια κλειστή κοινωνία η στοχοποίηση μας ήταν αναπόφευκτη, δε μας εμπόδισε να συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε. Εδώ και 4 χρόνια έχουμε συμμετάσχει σε καταλήψεις-πορείες-απεργίες στη Λάρισα και σε οποιοδήποτε άλλο κινηματικό γεγονός, με αποκορύφωμα της κινηματικής μας δράσης την κατάληψη του κτιρίου του Ι.Κ.Α και μετά την κατεδάφιση του, τη δημιουργία του στεκιού στο χώρο της Ιατρικής σχολής.

Καθώς η φωνή της αντεξουσίας, της αναρχίας και της ελευθερίας αρχίζουν να δυναμώνουν στη πόλη και κυρίως μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη, η καταστολή εντάθηκε. Από αναίτιες προσαγωγές συντρόφων, πεσίματα σε συγκεντρώσεις αλληλεγγύης, έξω από τα δικαστήρια η παρέμβαση της ασφάλειας όπως χώρους εργασίας πολλών συντρόφων, με αποτέλεσμα την απόλυση τους, έως φασιστικές επιθέσεις με μαχαίρια συνθέτουν το σκηνικό τρομοκρατίας».

Η αναβολή της δίκης

Η δίκη των τεσσάρων φοιτητών του ΤΕΙ Λάρισας, είχε οριστεί για την 1η Δεκεμβρίου, όμως αναβλήθηκε τελικά για την 1η Ιουνίου του 2011.

Οι τέσσερις φοιτητές, που κατηγορούνται για κακούργημα, παρουσιάστηκαν την Τετάρτη 1η Δεκεμβρίου στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Λάρισας, όπου και αποφάσισε την αναβολή της δίκης για την προαναφερόμενη ημερομηνία. Μέχρι τη γνωστοποίηση της απόφασης για αναβολή της δίκης, έξω από το Δικαστικό Μέγαρο Λάρισας, αλληλέγγυοι, υπό την στενή επίβλεψη ισχυρών δυνάμεων των ΜΑΤ, φώναζαν συνθήματα συμπαράστασης στους τέσσερις και ζητούσαν την απελευθέρωσή τους. Με την ανακοίνωση της απόφασης ακολούθησε ειρηνική πορεία διαμαρτυρίας στο κέντρο της Λάρισας από την «Πρωτοβουλία αλληλεγγύης στους συλληφθέντες» με την παρουσία 1.500 περίπου ατόμων από όλη την Ελλάδα.

ta biblia einai oi aspides mas, h morfwsh to oplo mas.




mia aptis kalyteres idees pou eida ton teleytaio kairo.


Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΑΔΕΡΦΙΑ ΞΕΝΟΙ


(η χριστουγεννιάτικη "πίκλα")


Μαθητές της Κερατέας έψαλαν τα κάλαντα που εκφράζουν με χιούμορ την οργή των πολιτών ενάντια στο καθεστώς της κυβέρνησης του ΔΝΤ και της ΕΕ.Τα κάλαντα της Κερατέας ...ψαλμένα με την παρουσία των ΜΑΤ,ασφαλώς θα αποτελέσουν το highlight των μαύρων γιορτών που βιώνει η χώρα φέτος.

http://www.youtube.com/watch?v=D5_LLe7AMcI

ΤΡΙΓΩΝΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΚΟΡΠΙΣΑΝ ΠΑΝΤΟΥ

ΚΑΙ ΜΟΛΟΤΩΦ ΡΙΧΝΟΥΜΕ, ΝΤΟΥ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ ειι

ΤΡΙΓΩΝΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΜΕΣ'ΤΗΝ ΚΑΛΑΜΙΑ

..ΕΔΩ ΘΑ΄ΣΤΕ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ.

ΞΥΛΟ ΔΥΝΑΤΟ, ΘΑ ΠΕΣΕΙ ΓΙΟΡΤΙΝΟ,

ΠΕΤΡΕΣ ΘΑ ΣΑΣ ΕΡΘΟΥΝ ΑΠ΄ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ

ΜΕΣΤΗΝ ΣΙΓΑΛΙΑ, ΑΝΑΒΕΙ Η ΦΩΤΙΑ

ΚΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΑ ΠΥΡΙΝΗ ΓΡΟΘΙΑ.

ΤΡΙΓΩΝΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤ' ΟΒΡΙΟΚΑΣΤΡΟ

ΚΑΙ ΧΤΥΠΑ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟ ΤΟ ΚΑΜΠΑΝΑΡΙΟ ειι

ΤΡΙΓΩΝΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΟΥ

ΚΑΙ ΞΥΛΟ ΘΑ ΦΑΤΕ ΚΑΙ ΜΕΙΩΣΗ ΜΙΣΘΟΥ.

...ΤΡΕΧΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΧΙΟΝΙΑ

ΗΡΘΑΝ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙΣ ΑΠ'ΟΛΑ ΤΑ ΧΩΡΙΑ

ΜΕΣ'ΤΗΝ ΣΙΓΑΛΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΩΤΙΑ

ΠΑΡΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΤΟΥ ΝΑ ΕΙΝ'ΑΡΓΑ

Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

Η χρησιμότητα των καταλήψεων


Θέλουμε να πούμε λίγα πράγματα και για τις καταλήψεις καθώς αρκετοί και αρκετές αναρωτιούνται γιατί είναι τόσο σημαντικό να γίνεται κατάληψη της σχολής.

Η κατάληψη της σχολής είναι ένας τρόπος να δώσουμε χρόνο και χώρο στον εαυτό μας.

Σε πρώτη προσέγγιση χώρο και χρόνο για να οργανώσουμε την αντίσταση στο υπάρχον καθώς και να του ασκήσουμε πίεση δημιουργώντας ένα πραγματικό υλικό κόστος για το ίδιο, αλλά και να κάνουμε εμφανή προς τα έξω στην κοινωνία την αντίδρασή μας. Η κατάληψη είναι ιστορικά στη ελλάδα αλλά και αλλού ένα από τα πιο αποτελεσματικά μέσα πάλης του φοιτητικού κινήματος (και όχι μόνο αυτού).

Κυρίως όμως χώρο και χρόνο για να υπάρξει ο κόσμος μας: για να συναντηθούμε, να συζητήσουμε, να επανεφεύρουμε την επικοινωνία, την αλληλεγγύη, το μοίρασμα.

Όταν η σχολή λειτουργεί κανονικά, όταν το σύστημα λειτουργεί κανονικά το τρέξιμο είναι συνεχές και δεν έχουμε χρόνο. Ούτε και χώρο έχουμε, αφού οι χώροι που υπάρχουν χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για τη μεταφορά διαχωρισμένης γνώσης και την αναπαραγωγή αλλοτριωμένων σχέσεων.

Καταλαμβάνοντας τις σχολές σταματάμε την κανονική λειτουργία και μας δίνουμε χώρο και χρόνο για να πειραματιστούμε και να δημιουργήσουμε σχέσεις κοινότητας – σχέσεις ανθρώπινες – σχέσεις από αυτές που ο κόσμος του εμπορεύματος, της αποξένωσης και του ανταγωνισμού δεν αφήνει να υπάρξουν.

Και αν η πραγματικότητα των έρημων κατειλημμένων σχολών διαφέρει από όσα γράφουμε, αυτό δε συμβαίνει γιατί έχουμε κατάληψη, αλλά γιατί εμείς οι ίδιοι δεν έχουμε μάθει να το κάνουμε. Μας έχουν διδάξει να είμαστε μια ζωή παθητικοί θεατές. Παθητικοί θεατές ακόμη και της ίδιας μας της ζωής. Είναι αναγκαίο να μάθουμε τους εαυτούς μας να παίρνουν πρωτοβουλίες, να ξαναπάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. Δε χρειάζεται κανείς να είναι ειδικός για να πράξει. Οι κατειλημμένες σχολές θέλουμε να γίνουν χώροι πραγματικής επικοινωνίας μεταξύ απλών καθημερινών ανθρώπων. Όχι μεταξύ ειδικών κάθε είδους, αλλά μεταξύ ανθρώπων που μπορούν να κάνουν λάθη. Θέλουμε ο καθένας και η καθεμιά να έρθει να μοιραστεί ό,τι θέλει να μοιραστεί, χωρίς φόβο ή ντροπή.

Κάθε μοίρασμα είναι θεμιτό. Από μια συζήτηση σχετικά με την τρέχουσα πολιτική συγκυρία, μέχρι ένα αντιμάθημα φυσικής. Από την παρουσίαση ενός βιβλίου που διάβασε κάποιος/α και του/της άρεσε, μέχρι το να φέρεις ένα ρολό χαρτόνι και μπογιές και να βάψει ο καθένας ότι θέλει. Από το να παίξουμε κρυφτό μες τη σχολή, μέχρι μια συζήτηση για τα σεξουαλικά πρότυπα που επιβάλλει το θέαμα. Από την οργάνωση για να κατέβουμε σε μια πορεία ή να κολλήσουμε μια αφίσα, μέχρι το βάψιμο των τοίχων της σχολής στα χρώματα που μας αρέσουν. Από τη συλλογική αυτομόρφωση, μέχρι το από κοινού σκούπισμα - καθάρισμα. Από το να λέμε ανέκδοτα και να οργανώνουμε ένα γλέντι, μέχρι το να επανοικειοποιηθούμε τον εργαστηριακό εξοπλισμό για να κάνουμε δικά μας πειράματα. Από το να ερωτευτούμε μέχρι να μοιραστούμε τους φόβους μας.

Το ξαναλέμε. Είναι στο χέρι του καθενός και της καθεμιάς μας να κάνουμε την κατάληψη ζωντανή. Το θέμα είναι θέλουμε;

Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

κείμενο Συνέλευσης αναρχικών – αντιεξουσιαστών/τριών σε κοζάνη και πτολεμαϊδα


6.12.08

Η δολοφονία του αλέξανδρου γρηγορόπουλου το 2008 ήταν μόνο η σπίθα που πυροδότησε την εξέγερση του δεκέμβρη. Γιατί η δημοκρατία είχε από καιρό αποκαλύψει το πραγματικό της πρόσωπο: αυτό της εξαθλίωσης που επιφυλάσσει για τους υπηκόους της και της καταστολής για όσους αντιτάσσονται στους σχεδιασμούς της. Τα σκάνδαλα διαδέχονταν για καιρό το ένα το άλλο και ενώ όλοι ένιωθαν νεκροί μπροστά σε μια τηλεόραση ο δεκέμβρης ήρθε για να εκφράσει στο «εδώ και τώρα», όλα αυτά που εδώ και χρόνια καταπίεζαν όλους. Η εξέγερση τα ανέτρεψε προς στιγμήν, γιατί όλη αυτή η οργή κόχλαζε εδώ και καιρό, άλλες φορές υπόγεια και άλλες φορές πιο φανερά.

Η διοίκηση της αστυνομίας πανικόβλητη δεν μπορούσε να καλύψει πια με κανένα τρόπο το γεγονός. Δεν ήταν ούτε λάθος της στιγμής ούτε όλες αυτές οι άθλιες δικαιολογίες που προβλήθηκαν από τα μμε. Οι πορείες της επόμενης μέρας επιθετικές, μαχητικές, συγκρουσιακές. Η μαχητικότητα των πορειών προσδίδει από μόνη της ένα ουσιαστικό περιεχόμενο, παράλληλα με την ίδια την σημασία της στυγερής δολοφονίας. Με μοναδικό –όσο και απόλυτο- αίτημα την επανάκτηση της ίδιας μας της ζωής, μαθητές, φοιτητές, άνθρωποι κάθε ηλικίας, φύλου και καταβολών, σε όλη τη χώρα, μπροστά σε κάθε μπάτσο και αφεντικό αντιμάχονται. Ο εχθρός παρατάσσεται απέναντι κάνοντας εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων, ασκώντας ανελέητη βία κατά των διαδηλωτών και επιστρατεύοντας όλες τις διατάξεις της τιμωρού-δικαιοσύνης. Οι πολιτικοί αρχηγοί ανίκανοι για οποιοδήποτε συναίσθημα μένουν παγωμένοι. Το γιορτινό κλίμα της περιόδου και ο ψεύτικος κόσμος της υπερκατανάλωσης και του καπιταλισμού ανατρέπονται. Η εξέγερση ενώνει ανθρώπους με άρρηκτα δεσμά.

Η δολοφονία του αλέξη από τον ειδικό φρουρό ε.κορκονέα δεν ήταν ούτε είναι η μόνη καθώς και άλλες προηγήθηκαν και αν δεν αντισταθούμε θα ακολουθήσουν και άλλες.

6.12.09

Ένα χρόνο μετά, το κράτος, έχοντας χάσει κοινωνικά ερείσματα από το σκάσιμο της τεράστιας φούσκας του καπιταλισμού και της υπερκατανάλωσης, εξαπολύει μια ολόκληρη και οργανωμένη επίθεση με στόχο να τρομοκρατήσει. Τρομονόμος, κουκουλονόμος, μαζικές απελάσεις μεταναστών, απόπειρα εγκληματοποίησης πολιτικών χώρων, προληπτικές συλλήψεις καθώς και ενορχηστρωμένη καλλιέργεια κλίματος τρομολαγνείας… Από την άλλη, τα επιμνημόσυνα αφιερώματα των μμμε στο γεγονός της δολοφονίας, η απόπειρα να υπαγορεύσουν το ίδιο μας το βίωμα στους δρόμους ως κάτι «επετειακό», οι μεθοδεύσεις και οι προειλημμένες ετυμηγορίες σχετικά με τη δίκη των δολοφόνων, τα κροκοδείλια δάκρυα της πολιτικής ηγεσίας έβλεπαν φυσικά προς το μέλλον. Γιατί τα οικονομικά μέτρα που θα αναγκαζόταν να λάβει η όποια κυβέρνηση, η αύξηση της ανεργίας και η βαθύτερη εξαθλίωση παράλληλα με την βαρβαρότητα της καθημερινής συνθήκης θα οδηγούσαν νομοτελειακά σε αντιστάσεις στον δρόμο.

Η αστυνομική εισβολή στις 5/12/09 στον αυτοοργανωμένο αναρχικό χώρο ρεσάλτο στο κερατσίνι, που προβλήθηκε ως θρίαμβος της αστυνομίας και εξελίχθηκε σε ένα τεράστιο φιάσκο, απέδειξε πως η καταστολή βρίσκεται στον πυρήνα της ύπαρξης αυτού του σάπιου κόσμου. Η κρατική τρομοκρατία και η θεαματική της προβολή από τα κανάλια επιχείρησαν να εμπεδωθεί προς όλες τις κατευθύνσεις το μήνυμα πως η δημοκρατία θα επιτίθεται με λύσσα σε όποιον την αμφισβητεί. Κι απ΄ την άλλη, η αλληλεγγύη που εκδηλώθηκε μπροστά στην κρατική βία επιβεβαίωσε πως η ένταση της εξέγερσης παραμένει –πολύ μακριά από θλιβερές επετείους- ζωντανή.

6.12.10

Σήμερα, δυο χρόνια μετά, τα δυσβάσταχτα οικονομικά μέτρα, οι συνεχείς μειώσεις μισθών και οι αλλεπάλληλες φορολογικές ριπές, η διαρκής συγκάλυψη της κρατικής βίας σε βάρος αδερφών μας μεταναστών, οι αλλεπάλληλες νύχτες των κρυστάλλων σε συνοικίες της Αθήνας, η διαρκής παρουσία αστυνομίας σε κάθε δρόμο, σε κάθε πάρκο, μια μισητή επίδειξη δύναμης και απόπειρας να επιβάλλουν τον τρόμο και την σιωπή, αποδεικνύουν το αληθινό πρόσωπο της δημοκρατίας.

Δεν μας τρομάζουν ούτε οι τρομονόμοι σας –που έρχονται να ποινικοποιήσουν ακόμη και την ίδια την ιδέα της διαδήλωσης- ούτε η συνεχής παρουσία αργόμισθων μπάτσων σε όλους τους δημόσιους χώρους. Γιατί δεν είναι μόνο μια δολοφονία αλλά η καθημερινή καταστολή, η αυξανόμενη ανεργία, η εξαθλίωση που επιβάλλεται με σκοπό τα κέρδη των αφεντικών και την υποδούλωση των ζωών μας. Οι στολές δεν καταλαβαίνουν τίποτα, κάθονται πίσω από την ασπίδα τους και για 1000 ευρώ γίνονται τα σκυλιά του κράτους. Δεν δεχόμαστε τις άθλιες δικαιολογίες σας, ναι υπάρχουν κάποιες δουλειές που είναι ντροπή και αυτές σχετίζονται με την επιβολή της ''τάξης''.

Ο αλέξης δεν πρόκειται βέβαια να γυρίσει πίσω, αυτές πάντως οι μέρες είναι του αλέξη. Όχι μόνο του αλέξη αλλά και κάθε αλέξη, όσο κοντά ή όσο μακριά και αν βρίσκεται. Εξάλλου, μετά από μια κωμικοτραγική δίκη οι δύο δολοφόνοι του γρηγορόπουλου τιμωρούνται με ποινές που μόνο η λέξη εμπαιγμός μπορεί να τις χαρακτηρίσει. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν είμαστε εδώ για μνημόσυνο. Θυμόμαστε γιατί δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τι έγινε στις έξι Δεκέμβρη του ΄08. Το γεγονός πως είμαστε άνθρωποι δεν μας αφήνει. Αλλά δεν είναι ούτε μνημόσυνο ούτε μέρα αφιερωμένη στον αλέξη, είναι μια σιωπηλή υπενθύμιση του πραγματικού προσώπου του κράτους, αυτού που πάντα κρύβετε πίσω από τις μάσκες σας, αυτό του κράτους που καταστέλλει και δολοφονεί χωρίς κανένα ενδοιασμό.

για όλους λοιπόν τους λόγους του κόσμου

με φόντο την επερχόμενη πτώχευση του κράτους

μπροστά στο οργανωμένο έγκλημα των πολιτικών, των τραπεζικών και επιχειρηματικών που ελέγχουν ακόμη και τις βασικές μας ανάγκες

μπροστά στην διοικητική κατάτμηση των ζωών μας με σχέδια τύπου καλλικράτης

μπροστά στην επίθεση στη δυνατότητα πρόσβασης στην γνώση, την υγεία και το βιώσιμο φυσικό περιβάλλον

μπροστά σε μια καθημερινότητα χαρακωμένη από διαμεσολαβήσεις και διαχωρισμούς και γεμάτη ασχήμια και καταπίεση

μπροστά στην κρατική βαρβαρότητα και την απόπειρα ποινικοποίησης των αντιστάσεων και εγκληματοποίησης ανθρώπων που αγωνίζονται

γνωρίζουμε πως αυτή η μάχη είναι μάχη για ζωή και αξιοπρέπεια και η οργή δεν σταματά

ΒΙΑ ΣΤΗ ΒΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ/ΕΣ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ

ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΜΑΣ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ

Συνέλευση αναρχικών – αντιεξουσιαστών/τριών σε κοζάνη και πτολεμαϊδα

Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

Συνέλευση-Συζήτηση !!!!!!!!

Παρακαλούμε τους φοιτητές που ανήκουν και στους δύο συλλόγους φοιτητών να έρθουν μαζικά στο τμήμα των Μηχανολόγων Μηχανικών στις εννιά το βράδυ για να ενημερωθούν για τις σημερινές εξελίξες και για να αποφασίσουν τις επόμενες κινήσεις τους।

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΟΛΩΝ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ!!!

Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

ΔΙΑΤΜΗΜΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ Τ.Μ.Μ. & Τ.Μ.Π.Τ.





ΔΙΑΤΜΗΜΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ Τ.Μ.Μ. & Τ.Μ.Π.Τ.

Τετάρτη, 1 Δεκεμβρίου · 6:00 μ.μ.
ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΗ ΟΛΩΝ!