Έχυσε τον καφέ κάτω και άρχισε να σιχτιρίζει. Ήθελε πάρα πολύ η καφετζού η Ρίτα να του πει τι θα γίνει τον επόμενο Οκτούλιο. Προς ευχάριστη έκπληξη του όμως ο καφές στο δάπεδο άρχισε να παίρνει ρορσαχικά σχέδια. Σκέφτεται: "αυτό είναι ρε πούσυη μου μιαν ευχάριστη έκπληξη!" Βγάζει γοργά λοιπόν το μομπάϊλ και απαθανατίζει τα χυμμένα στο δάπεδο υπολείμματα καφέ, νερού και ζαχάρεως. Μέσω εμ εμ ες αποφασίζει να στείλει τη φωτογραφία, εξηγώντας συνοπτικά τα γενόμενα και να περιμένει την πολυπόθητη απάντηση. Οι ώρες περνούν σεβόμενες το πορτοκαλί και παραχωρώντας προτεραιότητα -όχι όπως συνήθως που γράφουν και κόκκινα και όλα εκεί που δε πιάνει μελάνι ιδιαίτερα σε περιπτώσεις λήξης προθεσμιών (δεν εξηγείται αυτό το πράγμα... θα τις πάρω ένα τηλεφωνάκι να τις ρωτήσω...)- μέχρι που ξάφνου η συσκευή δονείται, δονώντας παράλληλα και το ανθρωπάκι της υπομονής που είχε πάρει έναν υπνάκο μες το κεφάλι του.
Προχορώντας προσηλωμένος προς το αυτόφωτο, δονούμενο αντικείμενο, το ανθρωπάκι του δισταγμού, τον κάνει να μετριάσει τα βήματά του. Όμως το ανθρωπάκι της ανυπομονησίας παρέα μ'αύτο της περιέργειας του έχουν ήδη κάνει κεφαλοκλείδωμα και ο γύρος μετράει υπέρ τους. Ενστάσεις, πανικός και άλλα ουσιαστικά που περιγράφουν παρόμοιες καταστάσεις έχουν αρχίσει να χορεύουν σε καρναβαλικούς ρυθμούς εξυμνώντας την εισβολή στον αγώνα.
Πολυλογώντας, ο Σάκητας πατάει δυναμικά την οθόνη στο σημείο που γράφει ανάγνωση, ξεχνώντας ότι ακόμα τα πλήκτρα του κινητού του δεν κατάφεραν να ενσωματωθούν στην οθόνη. Διορθώνει το στιγμιαίο λάθος και διαβάζει:
"Ειρήνη μου τι κάνεις; χαθήκαμε! Εγώ που να στα λέω...Χώρισα πριν 4 μήνες είμαι στις μοναξιές μου και ψάχνομαι!Πάμε αύριο για καφέ να τα πούμε από κοντά; -Αντζελα".
Αναρρωτήθηκε για λίγο μήπως να την έπαιρνε την κοπέλα να της πει ότι έκανε λάθος, αλλά τελικά δεν την πήρα ποτέ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου