ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

Συναντήσεις
Κάθε Τρίτη στις 20:00 στην αίθουσα 3!!

Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΤΑ Τ.Ε.Ι. ΚΟΖΑΝΗΣ



Και ναι...συμμετείχαμε σε άλλη μια συνέλευση φιάσκο

Την τετάρτη 24-11-2010 έγινε γενική συνέλευση...τα παρατράγουδα βέβαια ξεκίνησαν από νωρίς. σκεφτόμαστε πώς να ξεκινήσουμε αυτό το ενημερωτικό κειμενάκι, το ύφος, την αρχή, το τέλος, το ηθικό δίδαγμα που θα πρέπει να έχει...λοιπόν μαντέψτε δεν χρειάζεται να προσπαθήσουμε για τίποτα από όλα αυτά...οι παραταξιακοί φίλοι μας έκαναν με τη συμπεριφορά και τη νοημοσύνη τους αυτή τη δουλειά από μόνη τους δεν αγχωνόμαστε αν θα έχει χιούμορ αυτό που θα γράψουμε γιατί τα πράγματα είναι γελοία από μόνα τους .Οπότε ερχόμαστε στην θαυμάσια θέση στην οποία το μόνο που θα χρειαστεί, είναι να κάνουμε κάτι που κανείς από τα πληρωμένα τσουτσέκια των παρατάξεων ΔΕΝ μπορεί να κάνει : ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΑΠΛΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ

1.ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΕΣ ΑΦΙΣΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

Όπως πάντα λοιπόν μάθαμε την Δευτέρα κατά τύχη από καθηγήτρια του βιομηχανικού σχεδιασμού πως η συνέλευση θα γίνει 3-6 την τετάρτη 24-11.Σε συζήτηση που είχαμε με μέλος της ΔΑΠΑΡΑΣ το επιβεβαιώσαμε. Η απάντηση που πήραμε στο γιατί δεν υπάρχουν ενημερωτικές αφίσες στο ΤΕΙ ήταν βεβαία πολύ λογική: '' ΕΝΗΜΕΡΩΣΑΜΕ ΜΕΣΩ FACEBOOK ''. Ξεχάστε αυτά που ξέρατε αγαπητοί συνάδελφοι, η τεχνολογία έχει προχωρήσει . 'Όπως παίρνουμε πλέον σημειώσεις από το teikoz.gr έτσι μέσω ηλεκτρονικού φακελώματος θα ενημερωνόμαστε για τα κοινά .Δεν πιστεύουμε να σέβεστε την ιδιωτικότητα της προσωπικής σας ζωής και να μην έχετε λογαριασμό στο facebook έτσι? Παίρνουμε λοιπόν την πρωτοβουλία να γράψουμε και να κολλήσουμε μόνοι μας ένα ενημερωτικό αφισάκι για την ημερομηνία της συνέλευσης σε όλο το ΤΕΙ. ( ναι είναι το γνωστό με την ¨πρωτότυπη¨ έκφραση Η ΑΠΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ). Λάθος ή σωστό είναι το ελάχιστο και το μοναδικό πράγμα που έκανε ο οποιοσδήποτε. Βέβαια, και αυτό ενόχλησε τους προλετάριους συντρόφους της Π.Κ.Σ. και έψαχναν να βρουν τον υπεύθυνο. Σταλινικές κουφάλες μην αγχώνεστε με το παραμικρό, μπορούσατε απλά να το εκμεταλλευτείτε. Αλλά κάτι τέτοιο χρειάζεται προσωπικότητα και κριτική σκέψη. Την ήμερα της συνέλευσης δέησαν τα σιχάματα του Δ.Σ. να μας κάνουν την τιμή και να κολλήσουν αφίσες η οποίες έλεγαν το εξής : η ΣΔΟ έχει συνέλευση 13:15 και στις 15:00 έχει η ΣΤΕΦ, Πράγμα το οποίο άλλαξε βέβαια αλλά θα το αναλύσουμε παρακάτω.

2.Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ

Κατά τύχη ανεβήκαμε στο ΤΕΙ στις 12:30 οπότε είπαμε να μπούμε και στη συνέλευση της ΣΔΟ να δούμε τι τρέλες θα ακούσουμε και εκεί. Μαντέψτε τι ακούσαμε πρώτα πρώτα: ''ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΩΡΑ''. Έτσι, αυθαίρετα και χωρίς καμία ενημέρωση στους συνάδελφους τους, οι καλοί μας φίλοι από τη ΔΑΠΑΡΑ αποφάσισαν για άλλη μια φορά να δείξουν πόσο πολύ σέβονται αυτούς που τους εμπιστεύονται από τα αρχαία χρόνια όπως δεν παραλείπουν ποτέ να μας αναφέρουν. Μπαίνοντας στο αμφιθέατρο το πρώτο πράγμα που αντικρίζει κανείς είναι ένα μάτσο καλόπαιδα με Burberry , Paul frank και ευρηματικά t-shirts σε όμορφα και χαρούμενα χρώματα τα οποία αναγράφουν πάνω πανέξυπνα και πρωτότυπα λογότυπα του στιλ BASTARDI αντί για το γνωστό σε όλους μας BACARDI. Αυτά τα καλόπαιδα λοιπόν φωνάζουν πριν αρχίσει η συνέλευση ακαταλαβίστικες εκφράσεις του ζωικού βασιλείου όπως ΑΑΑΑΑ και ΟΥΟΥΟΥΟΥ και διάφορες άλλες κραυγές που σε κάνουν να αναρωτιέσαι από πού το έσκασαν και βρέθηκαν σε εκπαιδευτικό ίδρυμα. Η πόρωση τους φαίνεται στα πρόσωπα τους τα οποία είναι κόκκινα και σιχαμένα σαν να βλέπουν αγώνα ποδοσφαίρου. Οπότε λες από μέσα σου πως αυτά τα παιδιά πρέπει να σπουδάζουν χρόνια στο ΤΕΙ και να είχαν πάρα πολύ σοβαρά προβλήματα από τα οποία η ΔΑΠΑΡΑΑΑΑΑΑ τους έσωσε! ΟΧΙ. το 80% από αυτά τα πλάσματα είναι πρώτο εξάμηνο . δεν έχουν ζήσει στο ΤΕΙ πάνω από ένα χρόνο και δεν έχουν συμμετάσχει ακόμα στις φοιτητικές εκλογές .Μπράβο πάντως στη ΔΑΠ για την πλύση εγκεφάλου στα 18χρονα και για την ευρηματικότητα του να έχουν μαζί τους μίνι φωτοβολιδάκια (από αυτά που βάζουμε στις τούρτες) και να τα κουνάνε σαν καπνογόνα..μπράβο παιδιά, μέσα στη καθυστέρηση που σας δέρνει μας θυμίσατε τα νιάτα μας.

3. ΟΙ ΟΜΙΛΗΤΕΣ

Ο κύκλος των ομιλητών πήγαινε ως εξής : δαπίτης, δαπίτης, δαπίτης, δαπίτης, πασπίτης, δαπίτης, δαπίτης, δαπίτης, δαπίτης, δαπίτης, δαπίτης, δαπίτης, δαπίτης, κνίτης, δαπίτης, δαπίτης, δαπίτης, δαπίτης, δεύτερος κνίτης κτλ. Α! μίλησε και ένας ΕΑΦΙΤΗΣ αλλά αυτό θα το αναλύσουμε αργότερα. Δεν έχουμε καταλάβει ακόμα γιατί οι παραταξιακοί εφόσον λένε όλοι τα ίδια μας κρατάνε 2 και 3 ώρες να ακούμε τι μεγάλη είναι η ΔΑΠΑΡΑ( μεταξύ μας στα @@ μας), τι καλοί και μοναδικοί αγωνιστές είναι οι ΠΟΥΚΟΥΣΑΡΙΟΙ και τι παρεξηγημένα αλλά καλά παιδιά είναι οι ΠΑΣΠΙΤΕΣ. Λοιπόν θα σας πω εγώ τι πιστεύουμε για εσάς: ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΜΕΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΥΠΟΧΕΙΡΙΑ.ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ. Ακολουθούν προσωπικές καταγγελίες για συγκεκριμένα καθίκια:

Α. ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΣΠΙΤΗ ΗΡΩΑ-ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ

Ο κύριος αυτός είναι ο ταλαίπωρος ο οποίος αποχώρησε από τη συνέλευση επειδή προσβλήθηκε που θα γινόντουσαν μαζί ΣΔΟ και ΣΤΕΦ. Βέβαια δεν αποχώρησε μόνος αλλά πήρε μαζί και τα προβατάκια του..προβατίνες βασικά από ότι είδαμε. Ενημερωθήκαμε πάντως πως έφυγε επειδή φοβήθηκαν τα γίδια του. Αυτό που πραγματικά μας εξόργισε είναι πως όταν ανήγγειλε στο βήμα την αποχώρηση τους έφυγε με τα χέρια ψηλά όχι σαν θύμα που το βάζει στα πόδια αλλά σαν να είχε ανακοινώσει στα μούτρα του Μπους :VIVA LA VICTORIA SIEMPRE. Ρε φελλέ, ρε γιψότουβλο πραγματικά νομίζεις πως το έχαψε ο οποιοσδήποτε; Γιατί δεν λες πως απλά είστε κυβέρνηση και δεν γουστάρουν οι βοσκοί σου να ακούσουν πως συμμετείχες σε συνέλευση που αναφέρθηκε ο όρος ΚΑΤΑΛΗΨΗ;

Β. ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗ-ΥΠΕΡΕΡΙΣΤΙΚΟ- ΕΤΟΙΜΟΛΟΓΟ ΚΑΙ ΦΩΤΕΙΝΟ ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΤΗ ΤΗΣ ΔΑΠ( ναι, για το βουτηρομπεμπέ με το λιλά πουκάμισο λέω)

Το εν λόγω κτήνος δεν φτάνει που μόλις ανέβαινε στο βήμα να μιλήσει κάποιος από άλλη παράταξη έκανε νόημα στα τσουτσέκια του να φωνάζουν τις βλακείες τους, ενώ ο ρόλος του ήταν συντονιστικός όταν τελείωνε την ομιλία του κάποιος πολιτικός του αντίπαλος απαντούσε αυτός στην ομιλία που είχε προηγηθεί .ΕΚΑΝΕ ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΜΙΖΕΡΗΣ ΚΑΙ ΜΗΔΑΜΙΝΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ. Και αντί να του πετάξουμε ένα φραπέ στα σκυλόμουτρα του καθόμασταν και τον ακούγαμε.

Γ.ΣΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ ΡΟΥΦΙΑΝΟ ΤΗΣ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΙΑΣ

Για το τέλος άφησα το μεγαλύτερο και ποιο σιχαμένο κατακάθι της κοινωνίας, τον κ. ΣΑΜΑΡΑ ,μηχανολόγο. Βγήκε και είπε τις πίπες του, μπράβο του, όταν όμως ο συνάδελφος του ΚΩΣΤΑΣ ΤΑΣΙΟΥΛΗΣ (εαφίτης) βγήκε να τον ξεφτιλίσει επειδή είχε πει ψέματα έβαλε τους συνοδοιπόρους του να τον δείρουν. Ναι. 20 άτομα έδερναν τον Τόρνο( Κώστα) επειδή πήγε να πει την αλήθεια. Ο φίλος του Διονύσης Παπαπέτρου επίσης χτυπήθηκε επειδή πήγε να τον βοηθήσει . Α! όταν λέμε χτυπήθηκε εννοούμε πως τα εξαγριωμένα κοριτσάκια της ΔΑΠ τους τράβηξαν τα μαλλιά και τους νύχιασαν τα χέρια..ΦΤΟΥ ΣΑΣ ΣΙΧΑΜΑΤΑ ΜΟΥ ΘΕΛΕΤΕ ΚΑΙ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑΔΕΣ.ΚΟΡΙΤΣΑΚΙΑ.

Κατά τα άλλα ακούσαμε πολύ όμορφες ατάκες όπως ότι οι καθηγητές μας που είναι εργαζόμενοι απλήρωτοι από τον Απρίλη δεν μας νοιάζουν για κανένα άλλο λόγο πέρα του ότι δεν μπορούν να μας διδάξουν σωστά. ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ ΡΕ. Άμα ο μπαμπάκας σας ήταν απλήρωτος δεν θα σας ένοιαζε; Ο σταρχιδισμός σε όλο του το μεγαλείο από παιδιά 18 εώς 25 χρονών( δεν υπολογίζω τους 30ρηδες που πληρώνουν οι παρατάξεις για να το παίζουν φοιτητές). Ντροπή μας.

ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΑΠ, ΟΥΤΕ ΕΑΦ, ΟΥΤΕ ΠΑΣΠ, ΟΥΤΕ ΠΚΣ.ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΟΥΤΕ ΔΕΞΙΟΙ ΟΥΤΕ ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ.ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΠΟΥ ΕΞΑΝΤΛΗΘΗΚΕ.ΤΟ ΝΟΥ ΣΑΣ ΣΙΧΑΜΕΝΕΣ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ.ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΛΟΙ.


ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΟΙ ΕΞΑΠΟΔΩ

Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

ΜΑΝΩΛΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑ ΜΕΛΛΟΝ Π.Δ.Μ

Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

Μάλλον θα ξύπνησες αργά την επόμενη μέρα. Το χθεσινό σου βράδυ θα ήταν εκτονωτικό. Χόρεψες , φώναξες , γούσταρες , καύλωσες. Είναι πολύ ωραία η αίσθηση της διασκέδασης.

Σε κάνει να ξεχνάς...

Ξέχασες βέβαια πολύ γρήγορα και εύκολα (πιθανώς στο 1ο σου ποτάκι που ήτανε και τζάμπα) ότι πλήρωσες για να μπεις στη σχολή σου, στο Πανεπιστήμιό σου. Πλήρωσες για να μπεις σε ένα χώρο δημόσιο , ελεύθερο και προ πάντων ΚΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ. Χώρος ο οποίος δεν ανήκει σε κανέναν ούτε για ένα βράδυ ούτε για μία ώρα. Σε ένα χώρο όπου κανείς δεν μπορεί να σε υποχρεώσει να δώσεις ούτε ένα ευρώ απλά για να μπεις. Πόσο καιρό θα μας πάρει για να καταλάβουμε ότι το Πανεπιστήμιο ανήκει σε όλους μας;

Ενόχλησε πολύ το χθεσινό...

Δεν με ενόχλησαν τα 4 ευρώ, ως ποσό.

Δεν με ενόχλησαν ούτε τα ανεγκέφαλα φουσκωτά δίποδα που κουβάλησαν για να εξασφαλίσουν ότι θα πληρώσεις.

Δεν με ενόχλησαν και δε θα ασχοληθώ ούτε με τα κομματόσκυλα που σε κέρναγαν όλο το βράδυ, ούτε με τους σκοπούς τους (τουλάχιστον τώρα).

Δεν με ενόχλησε ούτε η μη αντίδραση της ακαδημαϊκής μας κοινότητας , που ως συνήθως απουσιάζει.

Αλλά με ενοχλεί που , για μια ακόμη φορά , κλείνεις τα μάτια και πληρώνεις για τον αέρα που αναπνέεις μέσα στη σχολή σου.

Με ενοχλεί που θα το ξαναέκανες χωρίς δεύτερη σκέψη.

Με ενοχλεί που ξεχνάς για το πόσες μάχες έχουν δοθεί για να μη χαθεί η έννοια του ασύλου και της ελεύθερη πρόσβασης σε δημόσιους χώρους.

Με ενοχλεί που σε λίγα χρόνια θα πληρώνεις για να διδάσκεσαι μέσα στη σχολή σου , για να τρως στη λέσχη σου και να διαβάζεις τα βιβλία σου.

Με ενοχλεί που βγαίνεις από το σπίτι σου και ξεχνάς μέσα του την αξιοπρέπεια σου.

Καλό σου βράδυ.

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΟΜΑΔΑ ΦΟΙΤΗΤΩΝ

Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

Ανακοίνωση κατάληψης τμήματος θεάτρου



Τρίτη 9 Νοεμβρίου, ομάδα περίπου 20 φασιστών εισβάλλουν στον χώρο του ΑΠΘ και πυρπολούν τον αυτοδιαχειριζόμενο ραδιοφωνικό σταθμό Radio Revolt που στεγάζοταν σε ένα εγκαταλειμένο βαγόνι. Ενώ η φωτιά απειλεί να εξαπλωθεί στα γύρω δέντρα, θέτοντας σε κίνδυνο τα κτίρια του πανεπιστημίου, ο πρύτανης αρνείται την είσοδο της πυροσβεστικής εντός του ασύλου, παρά μόνο συνοδευόμενη από αστυνομικές δυνάμεις. Η φωτιά τελικά σβήνεται από τον κόσμο του ραδιοφώνου και αλληλέγγυους/ες.

Παρασκευή 19 Νοεμβρίου, με αφορμή την παραπάνω επίθεση, έχει καλεστεί προπαγανδιστική πορεία στο κέντρο της πόλης. Καθώς η πορεία πλησιάζει στην σχολή θεάτρου, κυκλωμένη από άπειρες και προκλητικότατες διμοιρίες των ΜΑΤ, ο πρύτανης παρεμβαίνει ξανά εκκενώνοντας την σχολή θεάτρου απ’ τους φοιτητές της και κλειδώνοντας την φοβούμενος όπως είπε την πιθανή είσοδο των «αναρχικών εντός της σχολής».

Εμείς, ως φοιτητές της θεάτρου θεωρούμε ότι ο χώρος της σχολής μας είναι ανοιχτός σε κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι αυτής της κοινωνίας, φοιτητές και μη.


Όλα τα παραπάνω, προσθέτουν ένα ακόμη νήμα στον διαπλεκόμενο ιστό πρυτανικών αρχών, κράτους και αστυνομίας με στόχο φυσικά το άσυλο.

Όπου άσυλο, για εμάς, σημαίνει να 'χεις δικαίωμα να επιθυμείς και να επιδιώκεις διαφορετικές διαδικασίες μεσα σ'ενα χώρο. Διαδικασίες που γεννούν έναν άλλο τρόπο σκέψης, πιο αυθόρμητο, και που οδηγούν σε μια πιο πολιτική, ανατρεπτική διαχείριση των επιθυμιών και των ζωών μας

Αυτήν ακριβώς την ελευθερία, τη δημιουργικότητα, την θέληση και διεκδίκηση για ζωή -όχι απλώς για επιβίωση- είναι που φοβούνται και προσπαθούν να καταστείλουν.

Ειδικά τώρα...

Τώρα που, εντός του πανεπιστημιακού χώρου έχει έρθει δίχως πολλές τυμπανοκρουσίες το νέο νομοσχέδιο της Διαμαντοπούλου. Ένα νομοσχέδιο που δηλώνει πως «απαιτεί δημόσια ιδρύματα που να αποτελούν χώρους δημιουργίας και προώθησης νέων ιδεών και προβληματισμών, καθώς και το θεμέλιο για νέα ποιοτική απασχόληση και επιχειρηματικότητα που βασίζεται στη γνώση, την τεχνολογία και την καινοτομία». Πολύ όμορφα ακούγονται όλα τούτα, μα κάποιοι από εμάς διαβάζουν και πίσω απ’ τις λέξεις...

Όταν μιλάνε για «δημόσια χρηματοδότηση των ιδρυμάτων από την πολιτεία, που κατανέμεται στα ιδρύματα στη βάση δεικτών ποιότητας και των επιτευγμάτων τους» όπως «πορεία επαγγελματικής ένταξης των αποφοίτων» και «αριθμός συμμετοχών με συντονιστικό ρόλο σε ανταγωνιστικά προγράμματα έρευνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης», εμείς διαβάζουμε την αντικατάσταση της καλλιέργειας κουλτούρας σε μάρκετινγκ.

Όταν μιλάνε για «ανάπτυξη προγραμμάτων δια βίου μάθησης» , για «γνώσεις και δεξιότητες που απαιτείται να ανανεώνονται συχνά» και για «επιτυχής ένταξη στις συνεχώς μεταβαλλόμενες ανάγκες της αγοράς εργασίας», εμείς διαβάζουμε μια θεσμική ενίσχυση και διαιώνηση της καννιβαλιστικής ανταγωνιστικότητας μεταξύ των φοιτητών.

Όταν μιλάνε για «στενότερη σύνδεση δημόσιας έρευνας, παιδείας και οικονομίας με σκοπό τη διαμόρφωση ενός σύγχρονου θεσμικού πλαισίου που να ανταποκρίνεται στις προκλήσεις της εποχής μας» εμείς διαβάζουμε την επιβολή μιας ωφελιμιστικής λογικής που ανοίγει τις πόρτες στις επιχειρήσεις εντός του ακαδημαικού χωροχρόνου.

Όταν μιλάνε για «Μετεξέλιξη της Ανεξάρτητης Αρχής για τη Διασφάλιση της Ποιότητας της Ανώτατης Εκπαίδευσης (Α.ΔΙ.Π.) σε Ανεξάρτητη Αρχή Αξιολόγησης, Πιστοποίησης και Χρηματοδότησης της Ανώτατης Εκπαίδευσης» εμείς διαβάζουμε την μετατόπιση του ενδιαφέροντος απ’ την σκέψη ως διαδικασία στη σκέψη ως προιόν.

Όταν μιλάνε για «έκδοση σύγχρονης ηλεκτρονικής κάρτας του φοιτητή που θα εξασφαλίζει την πρόσβαση σε όλες τις παρεχόμενες από τα ιδρύματα υπηρεσίες» εμείς διαβάζουμε ακόμη μια μορφή ελέγχου της καθημερινότητας μας.



Τώρα που, εκτός του πανεπιστημιακού χώρου η οικονομική κρίση πλήττει τους πάντες (εκτός από λίγους εκλεκτούς, φυσικά) και που τα επίπεδα φτώχειας και ανεργίας σε συνδιασμό με τα νέα μετρα της κυβέρνησης κάνουν τους ανθρώπους να φυτοζωούν. Η οικονομική ανασφάλεια προκαλεί ένα γενικότερο κλίμα φόβου, που εντείνεται από τη βίαιη καταστολή κάθε είδους αντίδρασης.


ΕΝΑΝΤΙΑ Σ’ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ -ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ-

Ενάντια σε κάθε καταπάτηση του ασύλου από την αστυνομία, εκμετάλλευση του από τις φασιστικές συμμορίες και κατάχρηση του απ’ τις πρυτανικές αρχές

σε κάθε καταπάτηση των δικαιωμάτων μας, είτε ως φοιτητές, είτε ως αγωνιζόμενοι άνθρωποι


Προτάσσουμε τους συλλογικούς αγώνες, την έμπρακτη αλληλεγγύη και την γενικευμένη αυτοδιαχείριση της καθημερινότητας μας


ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΘΕΑΤΡΟΥ

εγνατίας 122,

Θεσσαλονίκη

Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

family photo (eu)

Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

ΚαλΕΣΜΑ ΓΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ σΤΗ Πανελλαδική πορεία στη Λάρισα το Σάββατο 27 Νοέμβρη


Ακριβώς μετά από δύο χρόνια -τι σύμπτωση- στις 9 Δεκέμβρη δικάζονται από το Τριμελές Δικαστήριο Ανηλίκων, οι 11 ανήλικοι «τρομοκράτες» της Λάρισας, με το ίδιο αρχικό κατηγορητήριο, βασισμένο στις διατάξεις του «τρομονόμου».

Ήταν 8 Δεκέμβρη του 2008, όταν μετά την πορεία έγιναν συλλήψεις 19 νέων από τους οποίους, οι 11 ήταν ανήλικοι μαθητές/ριες. Οι συλληφθέντες κρατήθηκαν στα κρατητήρια, κάποιοι ξυλοκοπήθηκαν, ενώ στερήθηκαν στοιχειώδη δικαιώματά τους, όπως η επικοινωνία με δικηγόρο και με τους γονείς τους, μέχρις ότου «φτιαχτούν» οι καταθέσεις των αστυνομικών και οι διευθυντές των τραπεζών καταγράψουν τις ζημιές. (οι παραπάνω είναι οι μάρτυρες κατηγορίας).

Οι 19 νέοι οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα ο οποίος και αποφάνθηκε ότι αποτελούν το… νέο αίμα της τρομοκρατίας στην Ελλάδα.

Το κατηγορητήριο βαρύτατο και ανυπόστατο, βασισμένο στη ναζιστική αρχή της «συλλογικής ευθύνης» και μόνο στις –πανομοιότυπες- καταθέσεις των αστυνομικών, χωρίς προσκόμιση οποιουδήποτε αποδεικτικού στοιχείου, χωρίς εξατομίκευση των κατηγοριών, χωρίς ταυτοποίηση προσώπου και πράξης. Μερικές από τις κατηγορίες που τους αποδίδονται είναι ότι:

«….συγκρότησαν δομημένη και με διαρκή δράση ομάδα/εγκληματική οργάνωση, η οποία λειτουργούσε σε οργανωμένη βάση και με κατανεμημένους ρόλους, που επεδίωκε την διάπραξη εμπρησμών……. η οποία δεν σχηματίστηκε περιστασιακά αλλά με μόνιμο και σταθερό χαρακτήρα και με υποδομή τέτοιας έκτασης και δυναμικής, που διέθετε ποικίλα τεχνικά μέσα πάσης φύσεως….και είχε την δυνατότητα να εναλλάσσεται και να αντικαθιστά τα μέλη της χωρίς να υφίσταται αλλαγή…»

Είναι η πρώτη φορά που ο αντιτρομοκρατικός νόμος ενεργοποιείται για να καταστείλει ένα κίνημα.

Πρόσφατα οι οκτώ ενήλικοι της… τρομοκρατικής ομάδας, οι 4 απ΄ αυτούς είχαν προφυλακιστεί για μήνες ως «επικίνδυνοι», παραπέμφθηκαν στο Συμβούλιο Εφετών. Το Συμβούλιο, βλέποντας το οφθαλμοφανές παράλογο και αστήριχτο της υπόθεσης, παρέπεμψε τους οκτώ με κατηγορίες σε βαθμό πλημμελήματος.

Όμως οι ανήλικοι «συγκατηγορούμενοι» τους, παραπέμπονται σε δίκη στις 9 Δεκέμβρη, για τις ίδιες πράξεις σε βαθμό κακουργήματος και με ενεργοποιημένες τις διατάξεις του τρομονόμου.

Λίγες μέρες νωρίτερα στις 1 Δεκέμβρη, δικάζονται και οι τέσσερις φοιτητές, που συνελήφθησαν στη στάση του λεωφορείου των ΤΕΙ, ως ύποπτοι λόγω εμφάνισης, με «ακράδαντο» στοιχείο ενοχής το ότι ήταν κοντά στη λαϊκή, όπου είχαν μοιραστεί τα τρόφιμα, μετά από απαλλοτρίωση σούπερ μαρκετ της Λάρισας, στις 11/2/2009. Για τους νέους αυτούς η κατηγορία είναι «ληστρική κλοπή κατά συναυτουργία», που μόνο σε συμμορίες ληστών αποδίδεται.

Πέρα από το ότι καμία ενοχή δεν αποδεικνύεται, επιπλέον η ευτελής αξία των αγαθών δεν δικαιολογεί κακουργήματα και είναι χαρακτηριστικό ότι το ίδιο το κατάστημα απέσυρε την μήνυση. Αλλά σ’ αυτό το τόπο «παραγράφονται» μόνο τα μεγάλα εγκλήματα ληστείας και σφετερισμού δημόσιου χρήματος και όταν είναι (δις)εκατομμύρια ευρώ.

Και τα δύο αυτά χαρακτηριστικά γεγονότα εντάσσονταν στο γενικότερο κλίμα καταστολής που είχε στόχο την τρομοκράτηση της νεολαίας που είχε βγει την περίοδο εκείνη δυναμικά στο προσκήνιο μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, που ήταν η σπίθα που πυροδότησε το μεγαλύτερο εξεγερτικό γεγονός από την εποχή της μεταπολίτευσης.

Το πρωτόγνωρο αυτό κίνημα του Δεκέμβρη που απλώθηκε σε κάθε γωνιά της χώρας, συσπείρωσε χιλιάδες μαθητές/φοιτητές, νέους εργαζόμενους/άνεργους και μετανάστες, που βγήκαν στους δρόμους διαδηλώνοντας ενάντια στην δολοφονική κρατική βία και τις πολιτικές της φτώχειας, της ανεργίας, της εμπορευματοποίησης, το στραγγαλισμό των νεολαϊστικων οραμάτων. Και το κυριότερο - αυτό που φόβισε τις δυνάμεις του συστήματος- ήταν ότι αυτή η κοινωνική εξέγερση, πραγματοποιήθηκε με διαδικασίες, χειραφετημένες έξω από γραφειοκρατικές αντιλήψεις και πρακτικές.

Από την πρώτη στιγμή η κοινωνία της Λάρισας θεώρησε ότι η εφαρμογή του τρομονόμου, εισάγει πιλοτικά το ενδεχόμενο ευρείας παρανομίας της κοινωνικοπολιτικής δράσης, προσβάλλει το κοινό περί δικαίου αίσθημα και συνιστά ένα πολύ σοβαρό κρούσμα αυταρχισμού και θεσμικής εκτροπής.

Στην πόλη δημιουργήθηκε ένα μαζικό κίνημα αλληλεγγύης με πολλούς και πολύμορφους τρόπους, εκατοντάδες υπογραφές πολιτών, ψηφίσματα από δεκάδες φορείς της πόλης, αλλά και όλης της Ελλάδας, πορείες και συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, με κορυφαία στιγμή την πανελλαδική πορεία στις 17 Γενάρη του 2009 στη Λάρισα.

Το «πείραμα» της Λάρισας το εμπνεύστηκε η κυβέρνηση της ΝΔ, επιστρατεύοντας τις δικαστικές και αστυνομικές αρχές, όμως τώρα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν καταργεί το «ιδιώνυμο της κουκούλας» όπως υποσχέθηκε, αλλά κάνει ένα ποιοτικό άλμα προς την ίδια κατεύθυνση.

Με τον Τρομονόμο Νο 3 που ψήφισε κρυφά (στο θερινό τμήμα της Βουλής), καταργεί τη διάταξη που είχε τεθεί ως ασφαλιστική δικλείδα για να μην συνιστά τρομοκρατική πράξη η τέλεση συγκεκριμένων αδικημάτων όταν συνδέονται με την άσκηση θεμελιωδών ατομικών, πολιτικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών. Με λίγα λόγια πλέον όσοι διαδηλώνουν, ή απεργούν είναι… τρομοκράτες.

Οι δίκες αυτές θα αποτελέσουν μια πρόβα τζενεράλε, για τον ολοκληρωτισμό που θέλουν να επιβάλλουν, ώστε να θωρακίσουν το σύστημα από τις επερχόμενες κοινωνικές εκρήξεις. Και το μόνο σίγουρο είναι ότι τέτοιες εκρήξεις θα προκληθούν, εξαιτίας του νέου μεσαίωνα που έχουν επιβάλλει με τις πολιτικές τους οι κυρίαρχοι οικονομικοί και πολιτικοί κύκλοι.

Πολιτικές που με το πρόσχημα της αντιμετώπισης της κρίσης, από την μια επιδοτούν όσους καθημερινά ληστεύουν τον κοινωνικό πλούτο και λυμαίνονται τις ζωές μας, από την άλλη δημιουργούν «εσωτερικούς εχθρούς» και νέα ιδιώνυμα για κάθε κοινωνικοπολιτική αντίσταση και διαμορφώνουν όρους φυλακής για ολόκληρη την κοινωνία.

Γι αυτό έχει τεράστια πολιτική σημασία οι νέοι που δικάζονται στις 1 και 9 Δεκέμβρη να αθωωθούν και ο τρομονόμος να μην περάσει.

Καλούμε τα κινήματα, τις συλλογικότητες, τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, τους φοιτητικούς συλλόγους, κάθε πολίτη σε όλη την Ελλάδα, κόμματα και φορείς, να πάρουν θέση και να δώσουν αυτή τη μάχη.

Καλούμε σε Πανελλαδική πορεία στη Λάρισα το Σάββατο 27 Νοέμβρη στη 13.00, Πλατεία Ταχυδρομείου , με σύνθημα :

Οι κοινωνικοί αγώνες δεν είναι ούτε νόμιμοι, ούτε παράνομοι είναι δίκαιοι και αναγκαίοι

Η εξέγερση δεν ποινικοποιείται - Ο τρομονόμος δεν θα περάσει

Πρωτοβουλία αλληλεγγύης στους συλληφθέντες





http://protobouliapoliton.blogspot.com/

Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

ΒΑΦΤΙΣΤΕ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΗΣ ΝΤΟΡΑΣ. http://www.topontiki.gr/article/11189

Οι υποψήφιες προτάσεις, με τη σειρά που υποβλήθηκαν στον διαγωνισμό, είναι:


ΠΟΡΔΗ (ΠOΛΙΤΙΚΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ)

Πανεθνική ΠΑτριωτική ΡΙζοσπαστική Αναγέννηση (ΠΑ.ΠΑ.ΡΙ.Α)

Θ.Ε.Α (Θυγατέρα Εν Αποστασία)

Μ.Α.ΠΑ.= Μ..ΗΤΣΟΤΑΚΙΚΗ Α..ΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΠΑ..ΠΑΡΙΑ

ΝΤΟΡΑΚΟΥΛΑ ( ως κόρη τού Δράκουλα)

ΧΑ.Ο.Σ. (κατά το ΛΑ.Ο.Σ): ΧΑμογελαστή - Όμορφη – Σέξι

ΝΤΟ.Ρ.Ο.Σ ΝΤΟρα Ρε Οχι Σαμαράς

ΝΤΟ.Λ.Μ.Α.Δ.Α.ΚΙ. (Ντορικό Λαϊκό Μέτωπο - Ανεξάρτητο Δρακουλικό Ανανεωτικό Κίνημα)

ΝΤΟΝΕΙΡΑΜΑ

Μ.Ε.Τ.= Μητσοτάκη Εσύ Φταις !

Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2010

Οι πόρνες των 1,30 ευρώ*,,sxoliastesxwrissynora.wordpress.com




Πρόεδρε φύγε. Πρόεδρε έλα. Πρόεδρε γ..σέ τους τα πέταλα! Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη αναλαμβάνει το ρόλο καθοδηγητή-τροχονόμου της εξουσίας, στης οποίας τα μεταξωτά (πλην θεοβρώμικα) βρακιά κατοικοεδρεύει για δεκαετίες και ανεξαρτήτως κυβέρνησης. Πόσο μάλλον σήμερα, σε στριμόκωλες οικονομικές εποχές και με την καθημερινή εκτόξευση εργαζομένων από πόρτες, παράθυρα και ταράτσες της Λαδά. Σε ένα κρεσέντο γκεμπελισμού τα «Νέα» θυμήθηκαν το «βρώμικο ‘89» και έστησαν μία δίκη προθέσεων, δίκασαν και καταδίκασαν τον προαιώνιο «εχθρό της δημοκρατίας» τους. Όμως το πρόβλημα μου δεν είναι η Εγκληματική Οργάνωση Ψυχάρη, αλλά οι υποψήφιοι άνεργοι που πυροβολούν το πόδι τους κατόπιν εντολών της διεύθυνσης.

6 Αυγούστου 1965: «Παπανδρέου παραιτήσου!»

Φθινόπωρο 1965: Οργισμένοι ψηφοφόροι του Γεωργίου Παπανδρέου καίνε φύλλα των Νέων και του Βήματος έξω από τα γραφεία της Χρ. Λαδά, για το ρόλο του Χρ. Λαμπράκη στην ιουλιανή αποστασία.

18 Σεπτεμβρίου 2007: «Παπανδρέου παραιτήσου!»

Φθινόπωρο 2007: Οργισμένοι υποστηρικτές του ΓΑΠ καλούν σε μποϊκοτάρισμα των εφημερίδων του ΔΟΛ από τη βάση του ΠΑΣΟΚ, για το βρώμικο ρόλο τους στην επερχόμενη μονομαχία Βενιζέλου-Παπανδρέου.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται ως κωμωδία, αλλά οι αμετανόητοι κομπάρσοι της αρνούνται να κοιτάξουν τα μούτρα τους στον καθρέφτη.

1965. Αριστερά, ο Χρ. Λαμπράκης "ανηφορίζει" στο Καστρί για να πείσει τον Γ. Παπανδρέου να κάνει πίσω απέναντι στο παλάτι. Δεξιά, οπαδοί της ΕΚ καίνε φύλλα των Νέων έξω από τα γραφεία του ΔΟΛ.

Πορνοβοσκοί

Δεν πρόκειται να αναλύσω περαιτέρω το ρόλο του Δ.Ο.Λ. στην κυβερνητική αντιλαϊκή (και όχι αντικομμουνιστική) και εγκληματική προπαγάνδα. Δε θα σταθώ στο γελοίο δίλημμα «δεξιά-αντιδεξιά» που τίθεται στο τραπέζι από ανθρώπους που συμμαχούν στην τοπική αυτοδιοίκηση ανοικτά με το Λα.Ο.Σ. για να στηρίξουν δεξιούς Ο.Φ.Α. (Όπου Φυσά ο Άνεμος) υποψηφίους. Δε με ενδιαφέρουν καν τα κουβελικά απολειφάδια που ομονοούν με κραυγές στο γνωστό ανιστόρητο πασοκικό παιχνίδι διλημματικών εντυπώσεων, αποκαλύπτοντας μόνο, εκτός από το ρόλο τής κυβερνητικής παραδουλεύτρας, τη γύμνια και την εκκωφαντική σιωπή τους όλους τους προηγούμενους μήνες. Ούτε οι σημιτικοί δεινόσαυροι (π.χ. Στ. Θεοδωράκης και κομπανία) που δεν μπορούν να χωνέψουν ακόμη την εκσυγχρονιστική συντριβή, αναζητώντας στην Αριστερά όλους τους «εχθρούς της Ελλάδας» (όταν το «Κλικ» και το «Νίτρο» σου έχει κάψει τη φλάντζα δεν έχεις ελπίδα ούτως ή άλλως). Ούτε μία αράδα δε θα χαρίσω στουςαμετανόητους και ανεγκέφαλους πασόκους, που σήμερα κραδαίνουν τις φυλλάδες του Δ.Ο.Λ. ως Ευαγγέλιο, τη στιγμή που πριν από δύο χρόνια έκαναν «αντιλαμπρακικές εκστρατείες» για το ρόλο του ομίλου στη στήριξη του Βενιζέλου με ελεϊνά δημοσιεύματα κατά του Γιώργου Παπανδρέου. Αυτοί είναι πιο φαιδροί και από δέκα Πεταλωτήδες. Ούτως ή άλλως,δεν είμαστε πρόβατα για να μας δίνει εντολές το Α ή Β κόμμα για τον ποιον θα ψηφίσουμε και ποιον θα μαυρίσουμε στο δήμο και την περιφέρειά μας. Αλλά ούτε ραγιάδες για να φοβηθούμε τις κραυγές του δεσμοφύλακα μας.

Θα επιμείνω στο ρόλο των καθημερινών γραφιάδων που συμμετέχουν ενεργά σε αυτό το έγκλημα. Που πυροβολούν τον εαυτό τους, μήπως γλυτώσουν (ποιος ξέρει για πόσο ακόμη, μπορεί λίγες μέρες, μπορεί λίγες ώρες) από τη μοίρα των απολυμένων συναδέλφων τους. Αυτών των λακέδων που αύριο μεθαύριο θα καλούν σε εκστρατείες αλληλεγγύης τις κοινωνικές ομάδες, τις οποίες εκείνοι συκοφαντούσαν με τις πένες τους τόσο καιρό.

Δεν αναφέρομαι σε Καψήδες και Πρετεντέρηδες. Αυτοί δεν είναι καν δημοσιογράφοι, παρά καλοπληρωμένα στελέχη του προπαγανδιστικού μηχανισμού και της διαπλοκής. Αυτοί έχουν δεμένο το γάιδαρό τους, σύντροφοι εργαζόμενοι στα «Νέα» και το «Βήμα». Το πολύ πολύ να κινδυνέψουν από κανένα αδέσποτο γιαούρτι ή κανένα ιπτάμενο αβγό. Το πολύ πολύ να θρηνήσουν ένα λεκιασμένο Αρμάνι. Αναφέρομαι στο δημοσιογράφο του δρόμου ή και του γραφείου που για 800 ευρώ βάζει φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του στη γκεμπελική προπαγάνδα. Μία προπαγάνδα που στρέφεται εναντίον του, κι όμως, αυτός πατά τη σκανδάλη, γιατί πρέπει να «θρέψει την οικογένειά του» (κι ας τη σκοτώνει με την εργασία του).

Ψυχάρης, Μεμής, Πεταλωτής, Ραγκούσης σε... γεύμα εργασίας. Ποιος δίνει σε ποιον εντολές;

Πόρνες στον προθάλαμο του ΟΑΕΔ

Πριν δύο μήνες ο Δ.Ο.Λ. αποφάσισε να βάλει λουκέτο στον εκδοτικό οίκο «Ελληνικά Γράμματα», μετά από 53 χρόνια συνεχούς λειτουργίας, πετώντας στο δρόμο σχεδόν 100 εργαζόμενους. Είναι γνωστό ότι όλος ο όμιλος βρίσκεται σε μαύρα οικονομικά χάλια και ότι ο επικεφαλής μεγαλομέτοχος Στ. Ψυχάρης, ο οποίος σημειωτέον αγόρασε πρόσφατα ποσοστό της τράπεζας FPMG, μετά το θάνατο του Λαμπράκη, έδειξε με όλους τους τρόπους ότι θεωρεί τους εργαζόμενους στον όμιλο ως περιττό βάρος. Πριν από ένα μήνα, ο Παντ. Καψής εισβάλλει στα γραφεία της σύνταξης του Βήματος για να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους που είναι έτοιμοι να συμμετάσχουν σε απεργία της ΕΣΗΕΑ. Και αυτοί δέχονται να στήσουν διπλές κάλπες, προκειμένου να διασπάσουν το κάλεσμα του συνδικαλιστικού τους φορέα. Ακόμη και αυτοί οι φαιδροί απολογητές της εκάστοτε εξουσίας στην ΕΣΗΕΑ, τα βρίσκουν μπαστούνια από τους ίδιους τους εργαζόμενους σε ΔΟΛ και Πήγασο, μία από τις ελάχιστες φορές που επιχειρούν να κινητοποιήσουν (έστω για τα μάτια του κόσμου) το σύνολο των δημοσιογράφων απέναντι στο εργασιακό πογκρόμ των καναλαρχών και εφημεριδάδων της κρατικοδίαιτης διαπλοκής.

Αφού λοιπόν εθελοντικά συμμετέχετε σε ελεϊνά, ανιστόρητα και βαθύτατα υβριστικά διλήμματα, σας επιστρέφουμε το ίδιο ακριβώς φύλλο της τράπουλας. Σύντροφοι και συνάδελφοι δημοσιογράφοι, εθελοντές πόρνες των αφεντικών σας και αυριανοί θαμώνες των γκισέ του ΟΑΕΔ, ή μαζί μας ή εναντίον μας! Να θυμάστε πολύ καλά ότι όταν βάζετε την υπογραφή σας σε ναζιστικού τύπου προπαγανδιστικά λασπογραφήματα, καρφώνετε ένα ακόμη καρφί στην κάσα του λειτουργήματός σας. Κι όταν θα σας θάψουν δύο μέτρα κάτω από τη γη, αυτοί ακριβώς που σήμερα γλείφετε προκειμένου να σας εξασφαλίσουν ένα κακοπληρωμένο και αβέβαιο αύριο (αλλά όχι μεθαύριο), θα κραυγάζετε με το λίγο αέρα που θα σας απομένει από κάποιο να σας ξεθάψει.

Μαντέψτε ποιος είναι αυτός ο κάποιος.
Εκείνος που σήμερα είναι άνεργος.
Εκείνος που σήμερα τρώει τις σόλες του και τα πνευμόνια του στους δρόμους για να διαδηλώσει υπέρ των δικών σας συμφερόντων.
Εκείνος που δεν ανέχεται τον μπαμπούλα της εξουσίας κι ας κάνει τη μοναχική του πορεία τόσα χρόνια απέναντι στην καταστροφική παραζάλη της μικροαστικής ευδαιμονίας και του ευρωφασιστικού τσίρκου.
Εκείνος που σήμερα συμμετέχει ολόψυχα σε κινητοποιήσεις αλληλεγγύης των συναδέλφων σας απολυμένων των «Ελληνικών Γραμμάτων».

Αν μας πυροβολήσετε σήμερα, αύριο μπορεί και να μη ζούμε καν για να σας στηρίξουμε, ακόμη κι αν θέλαμε να ξεχάσουμε τον εκτελεστή μας. Βάλτε λοιπόν το λιγοστό σας μυαλουδάκι να δουλέψει!

Zaphod

(*) Τόσο κοστίζουν καθημερινά μερικές δεκάδες γραμμάρια κίτρινης λάσπης μίας φυλλάδας του Δ.Ο.Λ.

Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

50.000 στο δρομο. Λονδινο

Καταληψεις στην Αγγλια. Λονδινο, Μαντσεστερ, Δουβλινο/Ιρλανδια
Inform yourself and the others...



http://emancipating-education-for-all.org/london_nov10

Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010

Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2010

ένα σχόλιο στο tvxs.

Η διαφορά του συστήματος από τους πολέμιούς του είναι ότι το σύστημα έχει την ικανότητα να δημιουργεί πραγματικότητα μέσα στην οποία το ίδιο φαντάζει εγγυητής. Εγγυητής της κοινωνικής συνύπαρξης, της ασφάλειας/ άμυνας, της αποτροπής από το χειρότερο –ενώ το κακό το έχει ήδη δημιουργήσει το ίδιο.

Στην περίπτωση της κρίσης, που το ίδιο κρατικό/ ψευδοκαπιταλιστικό σύστημα δημιούργησε, το ίδιο το σύστημα πάλι (το κράτος με τις ίδιες ψευδοκαπιταλιστικές πρακτικές του) προσπαθεί –και καταφέρνει– να πείσει ότι χωρίς αυτό δεν υπάρχει διέξοδος. ‘Ζούμε στο παγκόσμιο ομοιογενές σύστημα και σαν μέρος του συστήματος πρέπει να αντιδράσουμε. Ζούμε στο σύστημα των κρατών και σαν κράτη πρέπει να αντιδράσουμε…’, λένε οι εκπρόσωποι, ‘…και σαν έθνη’. Κι εμείς… που αντιλαμβανόμαστε την αδικία και την επιβολή της εξουσίας του πάνω μας, βαθύτερα γνωρίζουμε ότι το σύστημα στο οποίο μας έχουν βάλει –εκ γενετής, χωρίς να μας ρωτήσουν– είναι το σύστημα που ζούμε, οι κρίσεις του μας αφορούν, οι ανισότητές που δημιουργεί μας πληγώνουν… Και όσο και να θέλουμε να αλλάξει το σύστημα φοβόμαστε ότι μπορεί, στην προσπάθειά μας να τα’ αλλάξουμε, να διαλύσουμε ένα μέρος του… Και να μείνουμε απροστάτευτοι, χωρίς κράτος, χωρίς έθνος μπροστά στα σαρκοβόρα νύχια άλλων κρατών και ‘εθνών’. Απροστάτευτοι χωρίς τους νόμους (όχι το δίκαιο) της οικονομίας στο πλαίσιο των οποίων νιώθουμε οικονομική υπόσταση.

Αυτή την οικονομία έχουμε ζήσει, αυτό το κράτος, αυτό το 'έθνος', αυτήν την ‘ηθική’ των ανθρώπινων σχέσεων. Αυτά ζούμε και τώρα. Αυτά πιστεύουμε ότι θα ζούμε για πάντα. Η συνήθεια της ζωής και το προκαθορισμένο μέλλον της έχουν συνέπειες. Στα πλαίσια αυτών προσπαθούμε να βελτιώσουμε την ίδια τη ζωή και γι’ αυτόν το λόγο ψηφίζουμε. Για μία ελπίδα, συμβιβασμένη. Φοβόμαστε να δούμε ότι δεν χωράνε βελτιώσεις, ότι η μόνη βελτίωση της ζωής μας είναι η κατάργηση τους. Φοβόμαστε –οι πολέμιοι- να απορρίψουμε ριζικά τις κριτικές για την ουτοπία των προτάσεών μας, για την μη-γονιμότητα των αρνήσεών μας. Μη-γόνιμες τις λένε, διότι δεν τις συνοδεύουμε με προτάσεις. Λες και επειδή δεν έχεις τη λύση πρέπει να αποδέχεσαι αυτή που σου επιβάλλεται…ή ακόμα κι αυτή που σου προτείνεται. Φοβόμαστε για τις ίδιες μας τις ιδέες.

Φοβόμαστε γιατί κι εμείς δεν έχουμε ζήσει στα όνειρά μας, έχουμε ζήσει στα δικά τους, μέσα σε αυτά ζούμε, μέσα σε αυτά κάνουμε όνειρα. Φοβόμαστε να ξυπνήσουμε από τα όνειρα των του συστήματος και να φτιάξουμε ένα α-σύστημα βασισμένο στα δικά μας. Αν δεν φοβόμασταν θα είχαμε ξυπνήσει. Θα ζούσαμε ήδη την πραγματικότητα των ονείρων μας. Φοβόμαστε συνολικά, γι’ αυτό ο Δεκέμβρης έμεινε σπίθα –τη σβήνει μέρα με τη μέρα ο φόβος μας να τ’ αλλάξουμε όλα ριζικά˙ από μόνοι μας(συμβιβασμός 1) θελήσαμε να πιστέψουμε –και κάναμε λάθος– ότι κερδίσαμε κάτι, ότι το αλλάξαμε έστω και λίγο(συμβιβασμός 2), προς το καλύτερο. Ακόμα και έτσι να ήταν όμως, ακόμα και πολύ προς το καλύτερο να το αλλάζαμε, θα είχαμε κερδίσει απλά το ‘δικαίωμα’ σε καλύτερα όνειρα μέσα στα όνειρα του συστήματος. Και πάλι όμως, δεν θα ‘ταν τα δικά μας.

Είναι δυνατό το σύστημα, είναι πιο δυνατό από τον άνθρωπο. Ακόμα και από τον άνθρωπο που το αποτελεί. Παλεύει ο άνθρωπος να αλλάξει την φύση του συστήματος, αλλάζει το σύστημα την φύση του ανθρώπου. Ως πότε…;

Με ρίγη εξιδανικεύουμε τον άνθρωπο και την καλοσύνη της φύσης του, με ρίγη υποστηρίζουμε ότι η φύση αυτή μια μέρα θα κερδίσει την μάχη, την τελική. Όμως, ο φόβος για αυτήν την τελική μάχη, είναι ο φόβος από την αμφιβολία για τα ιδανικά μας. Ο φόβος του να ξυπνήσουμε από το αιώνιο όνειρο…


Moutzoura