ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

Συναντήσεις
Κάθε Τρίτη στις 20:00 στην αίθουσα 3!!

Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

Ελεύθερες μετακινήσεις για όλους, για μια ελεύθερη ζωή



Στοιβαγμένοι σαν σαρδέλες σε κονσέρβα μεταφερόμαστε κάθε μέρα προς και από τα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς, πληρώνοντας το 8% του ανταλλάγματος της καθημερινής μας εκδούλευσης. Αυστηρά προγραμματισμένοι στα λεπτά του δρομολογίου της κάθε γραμμής, υπομονετικά αναμένοντες στη στάση. Η καθυστέρηση σημαίνει τιμωρία. Η αργοπορία, δική μας ή των άλλων, επιβάλλει τις συνέπειες που το σύστημα ορίζει.

Το στρίμωγμα στην πόρτα για μια θεσούλα στο βόλεμα της στιγμής. Προσπαθώντας να πάρουμε πίσω λίγη από την κλεμμένη μας ζωή στον ανολοκλήρωτο ύπνο στα άβολα καθίσματα. Υπομένοντας τον ιδρώτα του διπλανού μας όπως υπομένουμε το χνώτο του επιστάτη στους ασφυκτικούς ρυθμούς παραγωγής που θέλει να μας επιβάλλει. Ρισκάροντας την αξιοπρέπειά μας όταν δοκιμάζουμε να γλιτώσουμε λίγες δεκάρες, λαχταρώντας κάθε φορά που ανοίγουν οι πόρτες στον φόβο του μπάτσου ελεγκτή. Το ακυρωμένο εισιτήριο μιας άκυρης ζωής. Πίεση, ένταση, υπολογισμοί στην καθημερινή μας μεταφορά από τη ζωή στο θάνατο. Μια ζωή που φεύγει μέσα στο cayenne του αφεντικού.

Μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τις συγκοινωνίες, από την 1η Φλεβάρη εγκαινιάζονται νέες δυσβάσταχτες αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων στις αστικές συγκοινωνίες. Το νέο χαράτσι που επιβάλλει το κράτος με πρόσχημα τα ελλείμματα σε φορείς του δημοσίου όπως ο ΟΑΣΑ μετατοπίζει για μια ακόμη φορά το χρέος και τις ευθύνες στους από κάτω και όχι στους εκάστοτε διαχειριστές της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας. Ταυτόχρονα στο στόχαστρο τίθενται και οι εργαζόμενοι στα μέσα μεταφοράς με νέο νομοσχέδιο. Επιπλέον, μετά από επιστολή εργαζομένης, ο ΟΑΣΑ απαντά πως στο πλαίσιο αναδιαρθρώσεων πρόκειται να καταργηθούν και νυχτερινές γραμμές.

Στις 11 Δεκέμβρη 2010 πραγματοποιήθηκαν δράσεις σε όλη την Αττική για αυξήσεις στις μεταφορές, ενώ συνεχίζεται ο συντονισμός δράσεων στην Αθήνα [2], το Ηράκλειο, τη Θεσσαλονίκη και αλλού.

- Ελεύθερες συγκοινωνίες για όλους
- Αλληλεγγύη μεταξύ των επιβατών κατά τη διάρκεια ελέγχων
- Σαμποτάζ στα ακυρωτικά μηχανήματα
- Εθελοντές λαθρεπιβάτες (ως απάντηση στις προθέσεις της εργοδοσίας για εθελοντές ελεγκτές)
- Εθελοντική ακύρωση εισιτηρίου, να κρίνει ο επιβάτης αν θα χτυπήσει, όχι καταναγκασμός


aπο : Indymedia

Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

Ανακοίνωση του Σ.Ε.Ε.Ν. “Εργατική Αλληλεγγύη” για τα επισόδια στην Κοζάνη

Στους δρόμους θα κριθεί το δίκαιο!
  • Χαιρετίζουμε τους εκατοντάδες διαδηλωτές που υποδέχτηκαν όπως άξιζε στον πρωθυπουργό της ανεργίας, της τρόικας και του μνημονίου.
  • Καταγγέλλουμε την παρουσία χιλιάδων αστυνομικών και δυνάμεων των ΜΑΤ και τον άγριο ξυλοδαρμό εργαζομένων και φοιτητών.

Το Δ.Σ και τα μέλη του Συνδικάτου Ενέργειας «Εργατική Αλληλεγγύη» χαιρετίζουν τους εργαζόμενους, τους φοιτητές, τους αυτοαπασχολούμενους και όλους τους κατοίκους της περιοχής που βγήκαν στους δρόμους για να υποδεχτούν όπως άξιζε τον πρωθυπουργό που έσπειρε τη φτώχεια στους εργαζόμενους και στο λαό και παρέδωσε τη χώρα έρμαιο στα χέρια των ξένων και ντόπιων αρπαχτικών.

Ο πρωθυπουργός ήρθε χωρίς ίχνος ντροπής στην πρωτεύουσα της ανεργίας και της ρύπανσης να εξαγγείλει ένα έργο που στην καλύτερη περίπτωση θα φέρει εκατό θέσεις εργασίας όταν μέσα από το ενεργειακό πρόγραμμα και το κλείσιμο μονάδων παραγωγής θα στερήσει 5.000 θέσεις εργασίας από την περιοχή. Την ίδια ώρα κλείνει και συρρικνώνει το πανεπιστήμιο, το ΤΕΙ και τα νοσοκομεία σε μια περιοχή που θερίζει ο καρκίνος και οι πνευμονοπάθειες! Σε μια περιοχή που κυριαρχεί το δουλεμπόριο και η μαύρη εργασία, που έκοψε στους εργαζόμενους πάνω από 25% των μισθών τους, που γέμισε λουκέτα στα καταστήματα αφού στέρησε πάνω από 200 εκατομμύρια Ευρώ από την αγορά της.

Κι όμως σ αυτή την περιοχή βρέθηκαν εκτός από τους εργολάβους και τους μηχανισμούς να παρευρεθούν και να τον χειροκροτήσουν και συνδικαλιστές που μέχρι χθες διαμαρτύρονταν για την έλευση του Υπουργού Οικονομικών για όλα τα δεινά που έφερε στους εργαζόμενους και στην περιοχή!

Καταγγέλλουμε τον άγριο ξυλοδαρμό εργαζομένων και φοιτητών από τα ΜΑΤ και την παρουσία χιλιάδων αστυνομικών που δημιούργησαν στην Πόλη εικόνες πολέμου και κατοχής ρίχνοντας καρκινογόνα χημικά σ έναν τόπο που δεν χρειάζεται και άλλους παράγοντες καρκινογένησης γιατί έχει αρκετούς!

Καταγγέλλουμε επίσης τους «δημοκράτες των ίσων αποστάσεων» και αυτών (συνδικαλιστών και μη) που κατήγγειλαν τη βία «απ’ όπου κι αν προέρχεται» βάζοντας θύτες και θύματα στο ίδιο τσουβάλι!

Η «Εργατική Αλληλεγγύη» που συμμετείχε δυναμικά στις διαδηλώσεις (παρά την αγωνιώδη προσπάθεια μεγάλης μερίδας του τύπου να αποσιωπηθεί το γεγονός) καλεί όλους τους εργαζόμενους και τον λαό της περιοχής να εντείνει τους αγώνες για να ακυρωθεί το μνημόνιο και όλα τα αντεργατικά – αντιλαϊκά μέτρα που υλοποιήθηκαν αλλά και αυτά που σχεδιάζονται για το επόμενο διάστημα

Κοζάνη 21/1/2011



http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1250762

Aλληλεγγύη στους 300 μετανάστες απεργούς πείνας




Τώρα με την κρίση για τη μετανάστευση θα μιλάμε;

Το προφανές: Στο όνομα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, είμαστε πάντα με τους εκμεταλλευόμενους, ποτέ με τ’αφεντικά.

Μια κρυφή αλήθεια: Πριν από την κρίση, η κοινωνία είχε μόνο να κερδίσει από την αλληλεγγύη σε μετανάστες και πρόσφυγες. Τώρα, αν δεν δείξει αλληλεγγύη, έχει μόνο να χάσει. Θυμηθείτε την τελευταία φορά που μετά από μια κρίση μιλούσαν για αποδιοπομπαίους τράγους και στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ήταν δεκαετία του 1930 και δεν τη λέγαν Frontex αλλά Βέρμαχτ…

Ποιον συμφέρει να παραμένουν οι μετανάστες σε παρανομία;

Το προφανές: Για δυο δεκαετίες η παράνομη μετανάστευση προσέφερε στην Ελλάδα φτηνή «μαύρη» εργασία, για τα «μεγάλα έργα» και την φαραωνική σπατάλη των Ολυμπιακών αλλά και για κάθε είδους μικρά και μεγάλα αφεντικά. Παράλληλα, δημιούργησε κυκλώματα παράνομης διακίνησης με τεράστια κέρδη.

Μια κρυφή αλήθεια: Πέρα από τα άμεσα χρηματικά κέρδη, το σύστημα διατηρεί τους μετανάστες σε παρανομία ώστε να υπονομεύει τα δικαιώματα και των ντόπιων. Όταν τα αφεντικά μετατρέπουν τους μετανάστες σε ανθρώπους-σκουπίδια, όλη η κοινωνία μετατρέπεται σε χωματερή δικαιωμάτων.

Ποιον συμφέρει μια ελλάδα-φυλακή;

Το προφανές: Όπως αναγνωρίζουν ακόμα και κυβερνητικά στελέχη, τα τείχη, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι πλωτές φυλακές δεν πρόκειται να ανακόψουν την είσοδο των απελπισμένων. Αυτό που καταφέρνουν είναι ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης και η αύξηση του κέρδος των δουλεμπόρων (με το ανάλογο κόστος σε ανθρώπινες ζωές). Η εξαθλίωση των προσφύγων σε γειτονιές της Αθήνας, στην Πάτρα και την Ηγουμενίτσα δημιουργεί διαπραγματευτικό χαρτί για τις σχέσεις με τις χώρες της Ε.Ε. και την Τουρκία.

Μια κρυφή αλήθεια: Όταν η καταστολή, η αστυνομία και ο στρατός παρουσιάζονται συνέχεια ως η λύση για τα κοινωνικά ζητήματα, τότε στρώνεται ο δρόμος για τη χούντα της εποχής του ΔΝΤ.

Πόσοι τελικά χωράμε;

Το προφανές: Η ανθρώπινη δραστηριότητα, σε μια κοινωνία δικαιοσύνης και σε ισορροπία με τη φύση, αυξάνει πάντα τον κοινωνικό πλούτο. Εκεί χωράμε όλοι. Όταν εξορίζονται η ανθρωπιά, η λογική και τα δικαιώματα, τότε τελικά δεν χωράει κανείς…

Μια κρυφή αλήθεια: Πριν ξεσπάσει η ολομέτωπη επίθεση που αποκαλούνε κρίση, μια έρευνα του ΟΗΕ ανέφερε ότι αν η ΕΕ θέλει να διατηρήσει την αναλογία παραγωγικού/μη παραγωγικού πληθυσμού του 1995, θα χρειαστεί 135 εκατομμύρια μετανάστες ως το 2025. Τελικά, τα αφεντικά προτίμησαν την αύξηση των χρόνων εργασίας, τη μείωση των συντάξεων και την κατεδάφιση της κοινωνικής πρόνοιας…

Με απλά λόγια, όσο λιγότερα τα δικαιώματα, τόσο λιγότεροι χωράμε…

Όλα για όλους ή τα πάντα στα αφεντικά

Σήμερα στην Ελλάδα δεν χωράνε οι πρόσφυγες, οι μετανάστες, αλλά ούτε και οι ηλικιωμένοι, οι ασθενείς, οι δημόσιοι υπάλληλοι, ούτε οι εργάτες (όταν ο εργάτης στην Κίνα δουλεύει με 85 € το μήνα…), ούτε βέβαια χωράνε οι αγρότες (150.000 μικρομεσαίοι αγρότες εγκατέλειψαν την παραγωγική διαδικασία πριν από την κρίση και η Ελλάδα, από αυτάρκης διατροφικά, έφτασε να εισάγει τα πάντα).

Είκοσι χρόνια τώρα οι πολυεθνικές και η μαφία των τραπεζών μεταφέρουν κεφάλαια και επιχειρήσεις εκεί όπου το κέρδος είναι μεγαλύτερο και τα δικαιώματα ανύπαρκτα ενώ, μέσω του δανεισμού και του χρέους, καταστρέφουν χώρες ολόκληρες.

Είκοσι χρόνια τώρα η ελληνική κοινωνία, μπουκωμένη στα ανούσια προνόμια του καταναλωτισμού και του life-style, ακολούθησε τυφλά τις σειρήνες του συστήματος της λεηλασίας και της απανθρωπιάς. Σήμερα βλέπει μουδιασμένη να της αφαιρούνται όλα τα ουσιώδη: ασφάλιση, συντάξεις, περίθαλψη, εκπαίδευση…

Εδώ, όπως και παντού, η αντίσταση στο χρεωκοπημένο σύστημα που μας καταστρέφει είναι η μόνη επιλογή. Εδώ, όπως και παντού οι αξίες της αλληλεγγύης και της κοινωνικής δικαιοσύνης είναι η μόνη μας ελπίδα.

Aπό την Κ. Κούνεβα μέχρι τους απεργούς στα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας, από τους αιγύπτιους ψαράδες της Μηχανιώνας μέχρι τους απεργούς πείνας εργάτες γης στα Γιάννενα, από τους απεργούς στη Σκάλα Λακωνίας μέχρι την απεργία πείνας των 300, οι αγώνες των μεταναστών μας δείχνουν το δρόμο της αντίστασης και της αξιοπρέπειας.

Μόνο με την αλληλεγγύη στους αγώνες των μεταναστών για πλήρη δικαιώματα
μπορεί να υπάρξει αντίσταση στον εφιάλτη που ετοιμάζουν για όλους μας


Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στους 300 Μετανάστες

Απεργούς Πείνας στην Θεσσαλονίκη

Κατάληψη λεωφορείων του ΟΑΣΘ, 22 Ιανουαρίου 2011






http://www.antipliroforisi.info/index.php?option=com_content&view=article&id=234:2011-01-22-22-26-40&catid=35:-antipliroforisiinfo&Itemid=२८

http://tinyurl.com/6xqqryq

Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011

Tunis

H ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΓΕΝΝΑΕΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ


Η απόφαση των 2 φοιτ। Συλλόγων σε συνέλευση που έγινε έκτακτα σημερα το πρωι ηταν να γίνει πορεία και κατάληψη της Διοικησης του Πανεπιστημίου, που συστεγάζεται με την Αιθουσα τεχνης όπου ήταν ο Γιώργης। Απο το πρωί η πόλη αστυνομοκρατούνταν, 4 διμοιρίες μπλε, 2 πράσινες, οπκε, απλοι τσέοι και λίτες ξαμολυμένοι παντού γύρω απο την Διοίκηση. Η φοιτητική πορεία ηταν μαζική (200+) αλλά δεν μας άφησαν να προσεγγίσουμε το κτήριο. Βιώσαμε στην πράξη την αλληλεγγύη με κατοίκους χωριών που θέλει να κατεδαφίσει η ΔΕΗ, άλλους που έχουν προβλήματα με Καλλικράτη (Βελβεντό), εργάτες της ΔΕΗ, και άλλες κοινωνικές ομάδες. Μετά την καταστολή, το ξύλο και τα χημικά συνεχίσαμε πορεία κυκλώνοντας το κτήριο της Διοικησης και καταλήξαμε στο κεντρο (καθιστική διαμαρτυρία-πορεία στον πεζόδρομο και γύρω απο το κεντρο). 3-4 φοιτητες τραυματίστηκαν ελαφρά, ενας ποδοπατήθηκε ενώ και ένας Ματανζής πηγε νοσοκομείο. Ακούστηκαν συνθήματα όπως: "ΤΕΙΧΗ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ- ΔΙ.ΑΣ. ΜΗΧΑΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΟΙ ΠΕΡΙΚΟΠΈΣ" "ΕΡΧΕΤΑΙ ΟΡΓΗ- ΕΡΧΕΤΑΙ ΟΡΓΗ- Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΘΑ ΔΟΘΕΙ" "ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΞΕΝΟΙ-ΤΡΕΛΛΛΟΙΚΙ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΙ- ΧΩΡΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΧΩΡΙΣ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ" Το κλίμα ήταν πολύ τεταμένο στους φοιτητές, ειδικά σε σχέση με την πρότερη πολιτικοποίηση τους. Πολλή οργή σήμερα. Πολύ καλά.

Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011

Απορρίφθηκαν τα αιτήματα για άρση ασυλίας τεσσάρων βουλευτών

Γεώργιο Αρβανιτίδη ΠΑΣΟΚ Β΄Θεσσαλονίκης) ο οποίος κατηγορείται για εκτέλεση οικοδομικών εργασιών στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης χωρίς άδεια, καθώς και για διατάραξη της ασφάλειας συγκοινωνιών, όταν ήταν δήμαρχος Εχεδώρου Θεσσαλονίκης.

Η αίτηση απορρίφθηκε με 206 αρνητικές έναντι πέντε θετικών ψήφων.

Κωνσταντίνο Κουκοδήμο
(ΝΔ, Πιερίας) ο οποίος κατηγορείται ότι, ως υφυπουργός αθλητισμού, χορήγησε άδεια άσκησης επαγγέλματος προπονήτριας κλασσικού αθλητισμού σε άτομο χωρίς τα απαιτούμενα προσόντα.

Η αίτηση απορρίφθηκε με 204 αρνητικές ψήφους έναντι έξι θετικών ψήφων.

Παύλο Μαρκάκη (ΛΑΟΣ, Μαγνησίας) ο οποίος κατηγορείται ότι, ως αντιδήμαρχος Βόλου, έβαλε μπάρες σε κεντρική αρτηρία, με αποτέλεσμα να απαγορευτεί η προσέγγιση οχημάτων προς ξενοδοχειακή μονάδα.

Η αίτηση απορρίφθηκε με 207 αρνητικές έναντι τεσσάρων θετικών ψήφων.

Ευγενία Τσουμάνη- Σπέντζα (ΝΔ, Επικρατείας) η οποία κατηγορείται για συκοφαντική δυσφήμιση δια του Τύπου, για όσα είχε δηλώσει, ως γενική γραμματέας Ισότητας το 2007, σχετικά με τη ΜΚΟ Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι.

Η εισαγγελική αίτηση απορρίφθηκε με 207 αρνητικές ψήφους έναντι τεσσάρων θετικών.

Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011

Έρρικα

---
(ακολουθούν σχόλια από διάφορα Blogs και ιστοσελίδες εφημερίδων )
(τέλος σχολίων)
---
Την φώναζαν Έρρικα. Ήταν επτά χρονών. Σε πολύ λίγα χρόνια θα ήταν κανονική γυναίκα. Ίσως σε πολύ λίγα χρόνια να γινόταν και μάνα. Είχε βγει να πει τα κάλαντα. Πέρυσι είχε ξεκινήσει το σχολείο. Αλλά το παράτησε. Θα την βάφτιζαν ίσως Αφροδίτη. Παντού τρέχουν παιδιά. Ένα από αυτά μπορεί να έχει και το τρίγωνό της. Θα τα πει του χρόνου. Που η Έρρικα θα ήταν οκτώ. Σήμερα τα Φώτα κι ο Φωτισμός. Αλλά άλλες οι βουλές του Διός. Σήμερα Σκοτάδι κι ο Σκοτωμός.
---
Σα ο Ρόμα, μπάμπο μπάμπο
Σα ο Ρόμα, ο νταγιέ
Σα ο Ρόμα, μπάμπο μπάμπο
Ε, εντερλέζι
Eντερλέζι
Σα ο Ρόμα, ντάγιε.
---
Η Έρρικα λέει τα κάλαντα σε ένα μεγαλύτερο της αγόρι. Εκείνο ψάχνει σε ένα κάδο σκουπιδιών. Πόσων χρονών είσαι, το ρωτάει. Δέκα πέντε, εσύ; Εφτά. Είναι και το αγόρι μελαμψό, αλλά μιλάει παράξενα. Το ρωτάει από πού είναι. Απαντάει με μια πολύ μεγάλη λέξη κι η Έρρικα μπερδεύεται και την επαναλαμβάνει λάθος. Το αγόρι γελάει. Το ίδιο κι εκείνη. Γελάνε δυνατά χωρίς κίνδυνο να ακουστούν και να μας ενοχλήσουν (να μας ενοχλήσουν άλλο), αφού τη χώρα της αυτόματης λήθης, όπου αντηχούν τώρα τα γέλια τους, τη χωρίζουν από τη δική μας πολλά περισσότερα από φράχτες, τείχη και καταυλισμούς.

Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2011

Ο Δούλος

Ο Δούλος που δραπέτευσε έλεγε προσευχές στους φιλήσυχους πολίτες

γονατίζοντας σε λιγδωμένα προσκέφαλα.

Εγώ δεν ήλπιζα πως μπορεί να σωθεί.

Οι χωροφύλακες έχουν γερή όραση – δε διαλύονται με αυταπάτες και ψυχοσάββατα.

Τώρα αυτός που επέμενε να ρωτάει

φαίνεται θαταν αποφασισμένος για θάνατο

ή θαταν κατάσκοπος που δε φοβάται.

Εγώ πάντως εξακολουθώ να βλέπω τον επερχόμενο μεσαίωνα

με φάλαγγες πιστών

με αργυρά δισκοπότηρα αφρίζοντα αίμα

με σημαιοστολισμούς και παρελάσεις

με ραβδούχους καλοθρεμμένους καλόγερους

εικόνες από παλιές εκστρατείες και τυφεκισμούς ήρωες με αυστηρά βλέμματα

Αμές δε γ’ εσόμεθα πληρωμένη εκπαίδευση

θεός αγέρας τα στοιχεία της φύσεως

κλειδωμένα στην εποχή σε χάλκινα θησαυροφυλάκια.

Αν άξαφνα σας γεννηθεί το ερώτημα

πως τα κατάφερε αυτός ο θνητός

μέσα σ’ αυτό το βαρύγδουπο διαπασών των ύμνων

να δραπετεύσει με αληθινό λαμπερόν ήλιο

με αληθινές εξαρτήσεις του βίου -

αν δε μπορείτε να καταλάβετε

τι τον οδήγησε σ’ αυτό το τελευταίο διάβημα

που βρήκε την έξοδο αφού γύρω ήταν μπετόν

αφού γύρω τραγουδούσε η φοιτήτρια

ένα τραγούδι ιστορικό παλιών ηρώων τότε

δε θα’ χετε δεί κάτι κρυφές μικρές πόρτες

όμως ολοφάνερες στα μάτια των ειδικών

δεν θαχετε δεί το ραγισμένο τοίχο

όπου βλασταίνουν κάτι φυτά πάνω σ’ ασβέστη κίτρινο απ’ την πολυκαιρία.

Το ζήτημα πια έχει τεθεί :

Η θα εξακολουθούμε να γονατίζουμε όπως αυτός ο δραπέτης

ή θα σηκώσουμε άλλον πύργο ατίθασο απέναντί τους.

Μιχάλης Κατσαρός

Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011