Physics _Avtonom

Πώς να είναι άραγε…

να σε διώχνουν από παντού, να μην έχεις τόπο να σταθείς,

να σε αντιμετωπίζουν σαν το μεγαλύτερο κακό χωρίς να έχεις κάνει τίποτε άλλο εκτός από το ότι θέλεις να ζήσεις,

να σε αντιμετωπίζουν σαν εγκληματία επειδή έρχεσαι από άλλη χώρα,

να σε υποτιμούν και να σε προσβάλλουν επειδή έχεις άλλο χρώμα, μιλάς μια άλλη γλώσσα, πιστεύεις σε έναν άλλο θεό

να μην έχεις τίποτα σε ένα σύστημα στο οποίο το να μην έχεις τίποτα σημαίνει ότι δεν είσαι τίποτα

να σου στερούν τα βασικά είδη καθαριότητας και μετά να σε χαρακτηρίζουν βρομιάρη

να σε αντιμετωπίζουν σαν να μην είσαι άνθρωπος και ουσιαστικά σαν να μην υπάρχεις επειδή δεν έχεις ένα χαρτί που να λέει ότι είσαι πολίτης ενός κράτους

να φοβάσαι ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να απελαθείς σε μια άλλη χώρα ή να βρεθείς σ’ ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης επειδή δεν έχεις χαρτιά,

να μην έχεις χαρτιά, να δουλεύεις μια ολόκληρη σεζόν στα χωράφια και στο τέλος το αφεντικό να σε διώχνει απλήρωτο απειλώντας ότι θα καλέσει την αστυνομία για να σε απελάσει,

να είσαι αφγανός στην Πάτρα, να μην έχεις να φας, να τρως τα περισσεύματα από ένα σουπερμάρκετ και ο δήμαρχος να δίνει εντολή να ρίχνουν χλωρίνη στα περισσεύματα για να μην πηγαίνεις να τρως;

να περνάς νύχτα τα σύνορα και να βλέπεις ανθρώπους που χθες μιλούσατε μαζί, να πνίγονται ή να ανατινάζονται στις νάρκες ή να σκοτώνονται από «εξοστρακισμένες» σφαίρες της συνοριοφυλακής ή να πεθαίνουν επειδή δεν άντεξαν τέταρτη μέρα χωρίς νερό στο ακυβέρνητο σκάφος,

να φεύγεις από τη χώρα σου για να μη σε βασανίσουν, να φτάνεις στην ευρώπη αναζητώντας δικαιοσύνη και να βρίσκεις νέα βασανιστήρια και φυλακίσεις…………..;

Τα έχουμε σκεφτεί ποτέ όλα αυτά;

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

«Ήμαστε 22 άτομα στη βάρκα. Μας συλλαμβάνει η ελληνική ακτοφυλακή. Τραβάνε τη βάρκα μας από τη μηχανή και μας σπρώχνουν προς τα τουρκικά θαλάσσια ύδατα. Η βενζίνη τελειώνει και μας έχουν παρατήσει στη μέση της θάλασσας. Ο καιρός επιδεινώνεται, σηκώνεται κύμα και η βάρκα αρχίζει και παραπαίει. Ήταν 16 του Μάη, 2 το πρωί. Αυτοί που είναι στις άκρες της βάρκας αρχίζουν και πέφτουν στη θάλασσα ο ένας μετά τον άλλον. Η βάρκα ανατρέπεται. Χάνω τον φίλο μου. Αρχίζω να κολυμπώ και να παλεύω με τα κύματα. Τελικά με σώζει ένας ψαράς, με πάει στο νοσοκομείο, απ’ όπου τελικά με στέλνουν στο κέντρο κράτησης».

Γιασίν, μοναδικός επιζών μετανάστης από επιχείρηση αναχαίτισης της ελληνικής ακτοφυλακής στη Σάμο