ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

Συναντήσεις
Κάθε Τρίτη στις 20:00 στην αίθουσα 3!!

Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

Ανακοίνωση φοιτητών από την Αντιεξουσιαστική Κίνηση (Θεσσαλονίκη)

Ανακοίνωση φοιτητών από την Αντιεξουσιαστική Κίνηση (Θεσσαλονίκη)

Την Τετάρτη στις 24/2 μετά την απεργιακή διαδήλωση, πήραμε την πρωτοβουλία για μια συμβολική δράση στα πανεπιστήμια,, ρίχνοντας τις μπάρες που εμποδίζουν την είσοδο στα οχήματα που δεν διαθέτουν ειδικό πανεπιστημιακό σήμα. Ήταν μια δράση ενάντια στην πολιτική βούληση του Υπουργείου Παιδείας για κατάργηση του ασύλου, καθώς το άσυλο δεν καταπατείται μόνο με την είσοδο των αστυνομικών δυνάμεων (όπως συνέβη στην Αθήνα στις 21/2) αλλά και με τον αποκλεισμό του χώρου του πανεπιστημίου, όπως συμβαίνει στη Θεσσαλονίκη εδώ και χρόνια. Συγκεκριμένα, οι μπάρες που υπάρχουν στο ΑΠΘ κρατάνε τους «εξωπανεπιστημιακούς» μακριά από το πανεπιστήμιο και τη γνώση που παράγεται σε αυτό, δίνοντας την εντύπωση ότι οι πανεπιστημιακοί χώροι αποτελούν «τσιφλίκι» της διοίκησης των πανεπιστημίων , η οποία με αδιατάρακτη συνέπεια παραγνωρίζει την κοινωνική αποστολή των ΑΕΙ.


Κι ενώ συνεχίζουμε τη δράση μας, κρατώντας πανό και μοιράζοντας προκηρύξεις, ο κ. Μάνθος δίνει εντολή στις αστυνομικές δυνάμεις να εισβάλλουν στο χώρο του πανεπιστημίου φτάνοντας μέχρι και την είσοδο της Πρυτανείας. Δηλώνουμε ότι η Διοίκηση του ΑΠθ γελοιοποιείται διαρρέοντας φήμες περί κουκουλοφόρων που προξενούσαν φθορές, καθώς η δράση μας ήταν απόλυτα στοχευμένη και καθαρά συμβολική. Αν στόχος μας ήταν να προκαλέσουμε επεισόδια, θα ήμασταν προετοιμασμένοι να αποκρούσουμε και την επίθεση της Αστυνομίας, αντίθετα εμείς απαντήσαμε στην άρση του ασύλου καταλαμβάνοντας την Πρυτανεία


Η πολιτική εξουσία και οι Διοικήσεις των πανεπιστημίων καθιστούν σαφές ότι ο θεσμός του ασύλου οδεύει προς την κατάργησή του. Εμείς, από την άλλη, είμαστε αποφασισμένοι να περιφρουρήσουμε την ουσία του ασύλου, που δεν είναι άλλη από την νομιμοποίηση της παράνομης κατά τα λοιπά πολιτικής δράσης. Δεν θα επιτρέψουμε τη μετατροπή του ασύλου σε ασπίδα προστασίας για τα οικονομικά εγκλήματα διαχειριστών των πανεπιστημιακών ζητημάτων και κερδοσκόπων εταιριών και καθηγητών που έχουν καταστήσει το πανεπιστήμιο εργαστήριο για ίδιον όφελος. Καλούμε την πανεπιστημιακή κοινότητα αλλά και ολόκληρη την κοινωνία, να δράσουν ώστε να αποκρούσουμε την επίθεση που δέχονται το άσυλο, η ελεύθερη πολιτική δράση και ο κοινωνικός ρόλος του πανεπιστημίου.

Playing for change....



Νουνου κοιτάξτε το και αν έχετε πολύ όρεξη κάτι μπορούμε να κάνουμε!!

Thx ρε μούσμουλε!!

Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010

οσοι εινα σαλονικα...

Αθήνα, 21 Φλεβάρη, Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου

Μετά από ψευδή ενημέρωση του Πρυτάνη ότι στο χώρο υπάρχουν "άτομα που προκαλούν φθορές", αστυνομικοί της ομάδας Ζήτα εισβάλλουν στη σχολή των Χημικών Μηχανικών. Περιπλανιούνται ανενόχλητοι με τις μηχανές τους στους διαδρόμους, τραμπουκίζουν κόσμο και προσαγάγουν 30 άτομα που αποχωρούσαν από φοιτητικό πάρτυ...μετά από συζήτηση με τους φύλακες, αποδεικνύεται πως δεν έχει υπάρξει κανενός είδους φθορά στο χώρο της σχολής. Ως άμεση απάντηση, καταλαμβάνονται οι πρυτανείες της πολυτεχνειούπολης στη Ζωγράφου και ΕΜΠ στην Πατησίων.

Θεσσαλονίκη, 23 Φλεβάρη

Κάποια άτομα έγραφαν συνθήματα υπέρ του ασύλου, απέναντι από τα πανεπιστήμια. Οι δυνάμεις καταστολής τους κυνήγησαν μέχρι το άσυλο και προσήγαγαν 4 άτομα, τα οποία τελικά αφέθηκαν ελεύθερα.

Θεσσαλονίκη, 24 Φλεβάρη , Α.Π.Θ.

Μετά τη λήξη της απεργιακής κινητοποίησης, ομάδα φοιτητών επιστρέφει στο πανεπιστήμιο και ξηλώνει τις μπάρες που εμποδίζουν την είσοδο σ' αυτό. Διμοιρίες των ΜΑΤ κάνουν την εμφάνισή τους λίγη ώρα μετά, και εισβάλλουν δυο φορές μέσα στο χώρο του ΑΠΘ κυνηγώντας τον κόσμο μέχρι και την είσοδο της πρυτανείας. Ομάδες φοιτητών και αλληλέγγυων συγκεντρώνονται και προχωρούν σε κατάληψη της πρυτανείας του ΑΠΘ. Το σπάσιμο των μπαρών ήταν μια δράση ενάντια στον έλεγχο των ανθρώπων που εισέρχονται στο άσυλο, η οποία έχει επανειλημμένες φορές στηριχτεί από αποφάσεις φοιτητικών συλλόγων.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΥΛΟ!

Το άσυλο είναι κοινωνικό κεκτημένο αγώνων για αγώνες. Υπάρχει ως μέσο για περαιτέρω διεκδικήσεις, Όσο λειτουργούν οι φοιτητικές συνελεύσεις και δρουν εξ αυτού, παράγοντας πολιτικό λόγο, όσο τα στέκια και πολιτικές ομάδες συνεχίζουν να σπάνε την κανονικότητα, όσο επιλέγουμε το άσυλο για να κοινωνικοποιούμαστε και να ζυμωνόμαστε με άλλους ανθρώπους, τόσο το άσυλο αποκτά νόημα για όλους μας και συνεχίζει να υπάρχει.

Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε την καταπάτηση του ασύλου, όχι μόνο από την αστυνομία, αλλά και από ιδιωτικούς φορείς, όπως οι εργολάβοι, που συντηρούν το καθεστώς της επισφαλούς εργασίας, αφαιρώντας από τους εργαζόμενους τα εργασιακά κεκτημένα.

Ταυτόχρονα, οι κρατικοί και ιδιωτικοί φορείς εξαργυρώνουν τις ακαδημαϊκές εργατοώρες των φοιτητών σε εμπορεύματα. Στα παραπάνω έρχεται να προστεθεί η διοικητική αυθαιρεσία των πανεπιστημιακών αρχών, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την κλοπή 4.000.000 ευρώ από τον προϋπολογισμό της θέρμανσης και την επιβολή του ενοικίου σε έλληνες και αλλοδαπούς φοιτητές. Εν κατακλείδι, καταπάτηση ασύλου είναι η οποιαδήποτε παρεμπόδιση της εισόδου σε πανεπιστημιακούς χώρους, είτε αυτή γίνεται από φύλακες και μπάρες, είτε από παρατάξεις με μπράβους.

Η επίθεση στο άσυλο δεν είναι τυχαία ούτε μεμονωμένη. Πρόκειται για οργανωμένο σχέδιο και αποτελεί συνεχή επίθεση των κυβερνήσεων και του κράτους. Μαζί με την καταστολή σε σωματεία, στέκια, καταλήψεις και γενικότερα ελεύθερους χώρους, αποτελεί τη μεθοδική προσπάθεια εξάλειψης κάθε μορφής αντίστασης. Η λύσσα απέναντι στο άσυλο θα κλιμακωθεί ακόμη περισσότερο, σε μια προσπάθεια τρομοκράτησης, έτσι ώστε να αποφευχθούν οι σκληρές κοινωνικές συγκρούσεις που θα φέρει η επίθεση στα δικαιώματά μας.

Με τη "συνοδεία" της αστυνομίας βρεθήκαμε στην είσοδο της πρυτανείας και αποφασίσαμε να την καταλάβουμε. Κατ' αρχήν, για να μπλοκάρουμε τις διαδικασίες ενός πανεπιστημίου που καλύπτει με κάθε τρόπο την κατάργηση του ασύλου, όπως αυτή ορίστηκε παραπάνω, και κυρίως για να δημιουργήσουμε μια εστία αγώνων, όπου θα βρίσκεται, θα συζητάει και θα οργανώνει τη δράση του οποιοσδήποτε θέλει να υπερασπίσει έμπρακτα το άσυλο, είτε είναι φοιτητές είτε όχι.

Πρόγραμμα κατάληψης

Σάββατο 27/02

11:00 Εξόρμηση στην πόλη

23:00 Πάρτυ οικονομικής

ενίσχυσης της κατάληψης

Κυριακή 28/02

13:00 Συμμετοχικό Φαγοπότι

21:00 Προβολή ταινίας

Δευτέρα 01/03

11:00 Προσυγκέντρωση Πρυτανεία

για πορεία μέσα στα πανεπιστήμια

18:00 Ανοιχτό Συντονιστικό Κατάληψης

Τρίτη 02/03

11:00 Προσυγκέντρωση Πολυτεχνείο

ΠΟΡΕΙΑ

Ανοιχτή συνέλευση κατάληψης Πρυτανείας

Πανευρωπαϊκή 24ωρη αποχή από όλες τις συναλλαγές την 1η Μαρτίου

Τι θα γινόταν εάν τα εκατομμύρια των μεταναστών που ζουν και εργάζονται στις χώρες της Ευρώπης σταματούσαν ξαφνικά να ξοδεύουν χρήματα; Εάν κλείδωναν τα πορτοφόλια τους και αρνούνταν να πραγματοποιήσουν οποιαδήποτε συναλλαγή; Θα άντεχαν οι οικονομίες την «αποχή» τους; Μια ιδέα τού τι θα επακολουθούσε θα πάρουμε μεθαύριο Δευτέρα.

Ειρηνική πρωτοβουλία

Την 1η Μαρτίου θα πραγματοποιηθεί η πανευρωπαϊκή εκστρατεία «24 ώρες χωρίς εμάς», μια ειρηνική πρωτοβουλία ενάντια στην ξενοφοβία και τον ρατσισμό, φαινόμενα που μοιάζει να γιγαντώνονται στις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Για μία ημέρα, οι μετανάστες σε κάθε γωνιά της Ευρώπης καλούνται να μην αγοράσουν τίποτα, να μην πληρώσουν κανένα λογαριασμό. Ανάμεσά τους και οι μετανάστες που ζουν στην Ελλάδα που, όπως λένε στο κείμενο διακήρυξής τους, αντιμετωπίζονται συνήθως ως μια άμορφη μάζα «παρασίτων ή μια ανεξάντλητη πηγή φτηνής εργατικής δύναμης», όταν «το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των μεταναστών που βρίσκονται στην Ελλάδα εργάζονται σκληρά και συμβάλλουν καθοριστικά στη διατήρηση και ανάπτυξη της πολυπολιτισμικής κοινωνίας μας». «Είμαστε “μαζί”», λένε, «παλιοί και νέοι πολίτες που παλεύουμε για την πρόοδο της χώρας και την οικοδόμηση του μέλλοντός μας».

Τη Δευτέρα, οι μετανάστες δεν θα κατέβουν σε πορείες, δεν θα πραγματοποιήσουν κάποια εκδήλωση διαμαρτυρίας. Αντίθετα, θα επιχειρήσουν να κάνουν γνωστή την παρουσία τους διά... της απουσίας τους.

Τα σημάδια είναι δυσοίωνα. Η δήλωση του υπουργού Εσωτερικών της Γαλλίας «ένας Αραβας είναι καλός, οι πολλοί δεν είναι», ακόμη ηχεί ακόμα στα αυτιά των μουσουλμάνων μεταναστών, ενώ και στην Ιταλία 4,5 εκατ. μετανάστες κινδυνεύουν να θεωρηθούν παράνομοι επειδή τη συγκεκριμένη στιγμή δεν εργάζονται, ανεξάρτητα από πόσες δουλειές έχουν κάνει στο παρελθόν.

Το κίνημα ξεκίνησε μέσω του Facebook από το Παρίσι και τώρα υπάρχουν πάνω από 30 τοπικές επιτροπές στις μεγαλύτερες πόλεις της Γαλλίας, ενώ πέρασε γρήγορα στην Ιταλία, την Ισπανία και την Ελλάδα. Η σχετική σελίδα στο facebook για την ελληνική πρωτοβουλία συγκέντρωσε αμέσως χιλιάδες υποστηρικτές, που συνεχώς αυξάνονται.

ΠΗΓΗ : news.kathimerini.gr

ΑΕΙ χωρίς πρόσβαση σε έρευνες

ΑΕΙ χωρίς πρόσβαση σε έρευνες
Απλήρωτες συνδρομές

Από Δευτέρα, 1η Μαρτίου, κλείνει το παράθυρο των ελληνικών ΑΕΙ και ερευνητικών ιδρυμάτων στη διεθνή επιστημονική κοινότητα. Σε μια εποχή που η αναζήτηση της πληροφορίας μέσω του Διαδικτύου είναι από τα βασικά εργαλεία εκπαίδευσης και έρευνας, οι Ελληνες πανεπιστημιακοί, φοιτητές και ερευνητές χάνουν την πρόσβαση στα εξειδικευμένα ερευνητικά περιοδικά επειδή η Ελλάδα δεν έχει ακόμη καταβάλει τις συνδρομές. Ο μεγαλύτερος διεθνώς ολλανδικός εκδοτικός οίκος ηλεκτρονικών περιοδικών, Elsevier, και 14 μικρότεροι κλείνουν την πρόσβαση της ελληνικής ακαδημαϊκής κοινότητας σε 12.500 τίτλους.

Πηγή : news.kathimerini.gr

Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

this is humanity

Σε θεραπεία απεξάρτησης στη Ρωσία, υποβάλλεται εδώ και λίγες ημέρες ο χιμπατζής Ζόρα, για να απαλλαγεί από δύο καταστροφικές συνήθειες που διδάχθηκε από τον άνθρωπο: το κάπνισμα και το αλκοόλ.
Ο Ζόρα, ήταν αρχικά αστέρι του τσίρκου. Όταν όμως άρχισε να γίνεται επιθετικός, μεταφέρθηκε σε ζωολογικό κήπο της πόλης Ρόστο, της Ρωσίας. Εκεί, απέκτησε οικογένεια, έμαθε να σκιτσάρει με μαρκαδόρους αλλά "κόλλησε" και δύο κακές συνήθειες. Έγινε μανιώδης καπνιστής και λάτρης της μπύρας.
"Η μπύρα και τα τσιγάρα τον κατέστρεφαν. Εκλιπαρούσε τους επισκέπτες για ποτό", αναφέρει η εφημερίδα Κομσομόλσκαγια Πράβδα, που υποστηρίζει επίσης ότι ο Ζόρα αποφασίστηκε να μεταφερθεί στο Καζάν για θεραπεία αποτοξίνωσης.

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

Μπάτσοι- tv- πρυτανική αρχή… …όλα τα καθάρματα δουλεύουνε μαζί

Τελικά κανείς μα κανείς δεν θέλει να καταργήσει το πανεπιστημιακό άσυλο. Επικαλούμενοι την «υπεράσπιση» του από υποτιθέμενες µικροφθορές στα παλιά κτήρια των ηλεκτρολόγων, το Σάββατο βράδυ 20 Φλεβάρη, οι πρυτανικές και εισαγγελικές αρχές καλούν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις μέσα στην Πολυτεχνειούπολη. Οι έκνομες πράξεις που τόσο θίγουν την ακαδημαϊκή ελευθερία είναι δύο πάρτι παρεών νεολαίων -το ένα στο χώρο των χηµικών μηχανικών και το άλλο στο κτίριο της ΣΕΜΦΕ. Τα κομάντο της ομάδα Δέλτα, με πλήρη υποστήριξη από δύο κλούβες με διμοιρίες των ματ εισβάλουν έφιπποι στους διαδρόμους της σχολής. Τραμπουκίζουν, ξυλοφορτώνουν και τελικά προσαγάγουν 30 άτομα, τα οποία αφήνονται ελεύθερα μετά από λίγες ώρες χωρίς κατηγορίες.

Πάνε δεκαπέντε χρόνια από την τελευταία εισβολή-εκκένωση του πολυτεχνείου το ’95 από την αστυνομία με τις σημερινές συνθήκες να είναι εντελώς διαφορετικές: οι μπάτσοι τώρα πια εισβάλουν και χωρίς να εκδηλώνονται πολιτικά γεγονότα (κοινωνικοί αγώνες και έκρυθμες καταστάσεις). Με την εφαρμογή του νέου νόμου- πλαισίου ο χαρακτήρας του πανεπιστημιακού ασύλου αλλάζει ριζικά. Σύμφωνα με τον νόμο, αρμόδιο όργανο θα είναι πλέον το πρυτανικό συμβούλιο (πρύτανης και δύο αντιπρυτάνεις), πράγμα που σημαίνει ότι η απαίτηση να υπάρχει φοιτητική συναίνεση για την άρση του ασύλου παύει να υφίσταται. Έτσι λοιπόν ο Μουτζούρης και κάθε Μουτζούρης μπορεί και καλεί τους μπάτσους ανά πάσα στιγμή για… να «προστατέψει» το άσυλο, από καταλήψεις, εκδηλώσεις, πάρτι και εξωπανεπιστημιακά στοιχεία, τα οποία τώρα πια θεωρούνται παράνομα, εφόσον παρακωλύουν την εκπαιδευτική διαδικασία και το «δικαίωμα στην εργασία».

Για εμάς το πανεπιστημιακό άσυλο δεν αποτελεί έναν στείρο χώρο «αγνής ακαδημαϊκής έρευνας», μέσω της οποίας, για να μην ξεχνιόμαστε, προωθείται τεχνογνωσία για τα κυρίαρχα στρατιωτικά και οικονομικά συμφέροντα. Ούτε μια θεσμισμένη όαση στην έρημο των καπιταλιστικών σχέσεων, ένα άβατο για τις αστυνομικές δυνάμεις. Αποτελεί μία κατάσταση μέσα από την οποία εκδηλώνονται συστηματικά ο ανταγωνιστικός προς την εξουσία λόγος και οι αντίστοιχες πρακτικές. Και ως τέτοιο το υπερασπιζόμαστε.

Ως εκ τούτου το άσυλο δεν νοηματοδοτείται στα έδρανα της βουλής αλλά στο δρόμο και στους κοινωνικούς αγώνες. Εμείς το ορίζουμε και όχι αυτό εμάς. Και αυτή η κατάσταση δεν ισχύει μόνο στα πανεπιστήμια: τον Δεκέμβρη οι μαθητές έδιναν άσυλο στην Πατησίων, οι καταλήψεις δεν χρειάζονται νομικά πλαίσια, αποτελούν κοινωνικά κεκτημένα.

Απέναντι στην γενικότερη στοχοποίηση των πανεπιστημιακών χώρων και των εγχειρημάτων μέσα σε αυτά δεν έχουμε παρά να απαντήσουμε με την συνεχή νοηματοδότηση του πανεπιστημιακού ασύλου στη βάση του κοινωνικού χαρακτήρα του.

Ούτε θεσμικό ούτε ακαδημαϊκό:

το άσυλο κατοχυρώνει ό,τι φοβάται η εξουσία

Σύντροφοι/ισσες από στέκια Πανεπιστημιούπολης

(απο την Καταληψη Κοσμητείας Σχολής Θετικών Επιστημών)

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

ΝΑ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΑ...

Για πρώτη φορά στην ιστορία ένα από τα πιο σημαντικά δημοσιογραφικά βραβεία των ΗΠΑ, απονεμήθηκε σε άγνωστο ρεπόρτερ του δρόμου!

Πρόκειται για το βραβείο «Τζορτζ Πολκ» που δίνεται κάθε χρόνο στη μνήμη του αμερικανού δημοσιογράφου που δολοφονήθηκε στην Ελλάδα το 1948.

Στην κατηγορία Videography το τιμώμενο πρόσωπο, για το 2009, είναι ο άγνωστος πολίτης που βιντεοσκόπησε και ανήρτησε στο Youtube τη στιγμή της δολοφονίας της Ιρανής Neda Agha Soltan, που έχασε τη ζωή της πριν από ένα χρόνο κατά τη διάρκεια διαδήλωσης στην Τεχεράνη.

Ο υπεύθυνος των βραβείων «Τζορτζ Πόλκ», επεσήμανε ότι «δεν ξέρουμε ποιος τράβηξε, το βίντεο, ούτε ποιος το ανήρτησε στο διαδίκτυο, αυτό που ξέρουμε, όμως, είναι ότι έχει σημαντική δημοσιογραφική αξία».

Το βραβείο που δίνεται στον άγνωστο ρεπόρτερ, υπογράμμισε ο Τζον Ντάρντον, τιμά τους απλούς πολίτες που ως αυτόπτες μάρτυρες σημαντικών γεγονότων, χρησιμοποιούν το κινητό τους τηλέφωνο και μέσω των λεγόμενων κοινωνικών δικτύων, μεταδίδουν σε ολόκληρο τον κόσμο ειδήσεις, που διαφορετικά δεν θα είχαν δει ποτέ το φως της δημοσιότητας.

Επισημαίνεται ότι ο Τζ. Πολκ ανταποκριτής του αμερικανικού δικτύου CΒS, στην Ελλάδα και τη Μέση Ανατολή, βρέθηκε δολοφονημένος στις 16 Μαΐου του 1948 στη θαλάσσια περιοχή της Θεσσαλονίκης.

Ο Πολκ είχε μεταβεί στη Βόρεια Ελλάδα με σκοπό να πάρει συνέντευξη από τον αρχηγό του Δημοκρατικού Στρατού, Μάρκο Βαφειάδη.

Τρεις μήνες μετά, οι αρχές συνέλαβαν ως δράστη τον δημοσιογράφο της εφημερίδας «Μακεδονία» και ανταποκριτή του πρακτορείου Ρόιτερ, στη Θεσσαλονίκη, Γρηγόρη Στακτόπουλο, ο οποίος καταδικάστηκε σε ισόβια.

Ο Γρ. Στακτόπουλος έμεινε δώδεκα χρόνια στη φυλακή και μέχρι το τέλος της ζωής του έδωσε αγώνα για να αποδείξει την αθωότητά του υποστηρίζοντας ότι η ομολογία του ήταν αποτέλεσμα βασανιστηρίων και ο ίδιος θύμα σκευωρίας.

Η υπόθεση Πολκ, παραμένει μια από τις πιο σκοτεινές σελίδες της ελληνικής ιστορίας αλλά και της ελληνικής δικαιοσύνης και πολλοί είναι εκείνοι που επισημαίνουν ότι το ερώτημα ποιος και γιατί δολοφόνησε τον αμερικανό δημοσιογράφο δεν θα απαντηθεί ποτέ.
topontiki.gr

ΥΓ :αναρτηση απο αλ,

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ

Οι Μηχανικοί Χωρίς Σύνορα (ΜΧΣ) είναι Μη Κυβερνητική Οργάνωση (ΜΚΟ) μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, με σκοπό τη παροχή τεχνικής βοήθειας σε μη ανεπτυγμένες περιοχές, καθώς και σε περιοχές που έχουν συντελεσθεί μεγάλης έκτασης φυσικές και ανθρωπολογικές καταστροφές.

Δεν πρόκειται επομένως για μια οργάνωση ανθρώπων που σχετίζονται αποκλειστικά με τη τεχνολογία αλλά μια οργάνωση ανθρώπων ευαισθητοποιημένων πάνω σε προβλήματα που αφορούν όλους μας.

Ως Έλληνες Μηχανικοί Χωρίς Σύνορα οι δράσεις μας υπηρετούν τον άνθρωπο και τη φύση,

  • σε κοινωνίες όπου το κράτος αδυνατεί να κατασκευάσει τα απαραίτητα έργα υποδομής και δίκτυα κοινής ωφελείας (στέγαση, ύδρευση, αποχέτευση, οδοποιία, άρδευση, φράγματα κλπ),

  • σε περιοχές που έχουν συντελεσθεί σεισμοί, πλημμύρες, πυρκαγιές, καταστροφές περιβάλλοντος, ηφαιστειακές εκρήξεις, τυφώνες, ομαδικά τεχνολογικά ατυχήματα, εμπόλεμες συρράξεις,

  • σε παγκόσμια κλίμακα όπου ο ανθρώπινος παράγοντας με τη ρύπανση του περιβάλλοντος απειλεί την ίδια τη ζωή και την επιβίωση του πλανήτη (φαινόμενο θερμοκηπίου, καταστροφές όξινης βροχής, μείωση στοιβάδας όζοντος κλπ).

  • ΥΓ Ισως οι περισσοτεροι να γνωριζετε για τους μχσ, αλλα τσεκαρετε το αξιζει...

    αλα,

    Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

    Spam 03

    Αγαπητά μου παιδιά!

    Το νέο εξάμηνο κοντεύει να αρχίσει, η εξεταστική μας γάμισε και τώρα πρέπει να ξεσπάσουμε..

    Ήρθε η ώρα λοιπόν για το νέο Σπαμ βολιουμ 3.

    Πιάστε τα σπρέι σας και αρχίστε να γράφετε μπας και προλάβουμε το πάσχα.. ;-)

    Αντε, καλή Ανάσταση!

    Υ.Γ. Σοβαρά τώρα, αρχίστε!
    Υ.Γ.2 Τα περιμένω στο mail της ομάδας!

    Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010

    ω επικαιροτις...

    WHO'S DA BOY?


    Ο ................. (1927-1999) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου και έζησε. 
    Σπούδασε στη Φυσικομαθηματική Σχολή. Από τα φοιτητικά του χρόνια

    στράφηκε στη δημοσιογραφία. Συνεργάστηκε με τις περισσότερε
    ς εφημερίδες
    της Θεσσαλονίκης ,όπου δημοσίευσε μεταφράσεις, άρθρα και φιλολογικά
    δοκίμια. Στα γράμματα πρωτοεμφανίστηκε το 1952 με το έργο Παραλλαγή
    στο πένθιμο εμβατήριο. Το 1958 εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο, με τίτλο
    Μην κλαις αγαπημένη. Τιμήθηκε με το α΄ κρατικό βραβείο μυθιστορήματος
    το1988 για τη Μεγάλη πλατεία. Εκτός από την πεζογραφία ο .,.,.,.,.,.,.,.,.,,.,
    ασχολήθηκε επίσης με τις λογοτεχνικές μεταφράσεις, κυρίως από έργα
    αμερικανών συγγραφέων, καθώς και με τη θεατρική κριτική.
    Έργα του μεταφράστηκαν στα σουηδικά,
    γερμανικά, ολλανδικά, αγγλικά και γαλλικά.

    Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

    YOU GOTTA FIGHT!

    Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

    Και η δικαιοσύνη υπέρ των κολεγίων

    Ολα τα σφυριά βαράνε στο ίδιο αμόνι. Η «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη, οσμιζόμενη τον πολιτικό αέρα της εποχής, την αναγόρευση ουσιαστικά των «κολεγίων» σε ιδιωτικά πανεπιστήμια, με την ενσωμάτωση της ευρωπαϊκής Οδηγίας (το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα βρίσκεται ήδη στο Συμβούλιο της Επικρατείας), έκανε και πάλι το θαύμα της.

    Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, με την 3216/2009 απόφασή του, επιδίκασε στο Ελληνικό Δημόσιο το ποσό των 50.000 ευρώ για την κωλυσιεργία που επιδεικνύει στην αναγνώριση των «πτυχίων», που χορηγεί σε σύμπραξη με ξένο πανεπιστήμιο, το κολέγιο «Idef». Η απόφαση του Διοικητικού Εφετείου ανοίγει και θέμα ακαδημαϊκής και όχι μόνο επαγγελματικής αναγνώρισης των «πτυχίων» των ξένων πανεπιστημίων, που χορηγούνται μέσω των ελληνικών «κολεγίων», αφού απέρριψε την έφεση του Ελληνικού Δημοσίου κατά της πρωτόδικης απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου (εκδόθηκε το Δεκέμβρη του 2008), η οποία υποχρέωνε το ΔΟΑΤΑΠ (πρώην ΔΙΚΑΤΣΑ) να δέχεται προς κρίση αιτήσεις αποφοίτων κολεγίων και όχι να τις απορρίπτει, μόνο λόγω του τόπου πραγματοποίησης των σπουδών, όπως πράττει μέχρι και σήμερα.

    Στο σκεπτικό της απόφασης υπογραμμίζεται χαρακτηριστικά ότι η αποζημίωση επιβάλλεται γιατί «η κωλυσιεργία (του ΔΟΑΤΑΠ) στο να μην αναγνωρίζει την επαγγελματική ισοτιμία τίτλων απονεμόμενων από ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα κρατών μελών της ΕΕ αν προηγουμένως δεν εξετάσει αν το σύνολο των σπουδών έχει διανυθεί σε εκπαιδευτικά ιδρύματα ανώτατης εκπαιδεύσεως εντός της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, είχε αρνητικό αντίκτυπο στην επαγγελματική πίστη, το κύρος, τη φήμη, τη βιωσιμότητα, την οικονομική δραστηριότητα, την ανάπτυξη και επέκταση της επαγγελματικής δραστηριότητας της εκκαλούσας». Θυμίζουμε ότι κρίσιμο σημείο του ΠΔ, που ετοιμάζεται για την ενσωμάτωση της Οδηγίας –σύμφωνα με τα όσα «διέρρευσαν» στον αστικό Τύπο– είναι ότι ο τόπος ή το ίδρυμα στο οποίο έχει πραγματοποιήσει τις σπουδές του ένας πολίτης της ΕΕ δεν έχουν καμιά σημασία, εφόσον οδηγούν σε επαγγελματικά δικαιώματα στη χώρα προέλευσης των τίτλων σπουδών (τα «πτυχία» χορηγούνται από τα ξένα πανεπιστήμια, με τα οποία συμβάλλονται τα «κολέγια»).

    Η απόφαση του Διοικητικού Εφετείου, που δημιουργεί δεδικασμένο και ανοίγει την όρεξη για διεκδίκηση αποζημιώσεων και από τους απόφοιτους των κολεγίων, προκάλεσε την αντίδραση του πρύτανη του ΕΜΠ και του προέδρου του ΤΕΕ, που δήλωσαν ότι «οδηγεί σε ευθεία υποβάθμιση τα Πανεπιστήμια και τους αποφοίτους τους. Και αποτελεί παραβίαση της κοινής λογικής, του δικαίου και της ασφάλειας των έργων που ανατίθενται σε επιστήμονες». Οι ίδιοι υπογραμμίζουν ότι η τυχόν αναγνώριση ακαδημαϊκών ισοτιμιών συνιστά παράκαμψη του άρθρου 16.

    Βέβαια, η συντεχνιακή υπεράσπιση συμφερόντων (πρυτάνεις, ΤΕΕ κ.λπ.), μπορεί να δημιουργεί εμπόδια στην «πανεπιστημιοποίηση» των κολεγίων, που θέλουν να επιβάλλουν η ΕΕ και η κυβέρνηση, έχει όμως κοντά ποδάρια, αφού δεν αμφισβητεί την ουσία αυτής της πολιτικής, που είναι η συνολική υποβάθμιση των πανεπιστημιακών σπουδών, ο κατακερματισμός των επιστημονικών αντικειμένων και η απόλυτη εξειδίκευση, η «παραγωγή» ανθρώπων μιας χρήσης με τις απόλυτα αναγκαίες γνώσεις και δεξιότητες και συνεπώς ο ευτελισμός των πτυχίων και η πολτοποίηση των σπουδών, μέσω της σαλαμοποίησης τυπικών και «άτυπων» σπουδών και του συστήματος των πιστωτικών μονάδων (στην προώθηση αυτής της πολιτικής στα ελληνικά πανεπιστήμια έχει μερίδιο ευθύνης και το πανεπιστημιακό κατεστημένο). Η μόνη δύναμη ανατροπής των σχεδίων που απεργάζονται τα κέντρα του ντόπιου και ευρωπαϊκού κεφαλαίου και οι κυβερνήσεις τους, είναι το μαζικό, διεκδικητικό, αποφασιστικό φοιτητικό κίνημα. Είναι καιρός να ξαναβγεί στους δρόμους.



    και μια αναφορά στο έθνος

    http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&pubid=9528876&subid=2

    πηγη : www.athens.indymedia.org

    Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2010

    partaki!


    ΕΛΑΤΕ ΟΛΟΙ-ΕΣ ΝΤΥΜΕΝΟΙ-ΕΣ Ή ΓΥΜΝΟΙ-ΕΣ!

    Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010

    ΜΙΑ ΑΠΟΨΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΕ


    Ολοκληρώθηκε στις 15/1/2010, η δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση για το σχέδιο νόμου “Επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας(ΑΠΕ) για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής”.

    Στο κάλεσμα της Υπουργού Περιβάλλοντος, για κατάθεση απόψεων και προτάσεων από αρμόδιους φορείς και πολίτες, ανταποκρίθηκαν θερμά, όχι μόνο οι άμεσα ενδιαφερόμενες μεγάλες εταιρείες(36 περίπου), οι περιβαλλοντικές οργανώσεις και οι πρωτοβουλίες πολιτών(21), οι φορείς(23), αλλά ως επί το πλείστο οι πολίτες(574). Συνολικά υποβλήθηκαν 1046 μακροσκελέστατα σχόλια, που αντιστοιχούν σε 1380 ηλεκτρονικές σελίδες!

    Επιθυμώντας να συμβάλλουμε στον περαιτέρω διάλογο, ενός μείζονος θέματος που θα απασχολεί ολοένα και περισσότερο την κοινωνία μας, θα επιχειρήσουμε κατά την κρίση μας, μια συνοπτική, περιεκτική παρουσίαση των “παρεμβάσεων”.

    Ο νόμος του νόμου

    Το σχέδιο νόμου προτείνει την τροποποίηση άρθρων σε πολλούς προγενέστερους διαφορετικούς νόμους, από τον νόμο 998/1979 έως και τον 3734/2009, ενώ και ο προηγούμενος νόμος 3468/2006 της Ν.Δ. για τις ΑΠΕ τροποποιούσε κι αυτός, ώστε τελικά η τροποποίηση της τροποποίησης να ενθαρρύνει περαιτέρω την γραφειοκρατία, την οποία το νέο νομοσχέδιο επιχειρεί να “θεραπεύσει”, εις βάρος της φύσης και του πολιτισμού της χώρας μας.

    Καταστροφικές επιπτώσεις των ΑΠΕ-Αντισυνταγματικές διατάξεις

    Σαφέστατα η πλειονότητα τάσσεται υπέρ των ΑΠΕ και ένα ποσοστό, όχι όμως πλειοψηφικό, θεωρεί ότι το σχέδιο νόμου κινείται προς την σωστή κατεύθυνση. Καταγράφονται όμως εντονότατες διαφωνίες για τον τρόπο υλοποίησης τους και τις αλλαγές που το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο προωθεί, με την κατάργηση “κομβικών” διαδικασιών αδειοδότησης. Αναιρώντας κατ΄ ουσία τις διατάξεις του άρθρου 24 του Συντάγματος για την προστασία των δασών και των οικοσυστημάτων, ενάντια στην ανάγκη προστασίας της βιοποικιλότητας(το 2010 έχει οριστεί ως “έτος βιοποικιλότητας”), που έχει θεσπίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση με τις συνθήκες της Βέρνης, της Βόννης και τη διεθνή συνθήκη Ραμσάρ. Έπιτρέποντας την εγκατάσταση ΑΠΕ σχεδόν παντού, σε ζώνες Natura και “παρθένους” οικότοπους, σε περιοχές σημαντικές για την ορνιθοπανίδα, σε δάση και προστατευτικές περιοχές.

    Απειλώντας έτσι με παραπομπή την χώρας μας, για άλλη μια φορά, στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, με πρόστιμα που θα επιβαρύνουν τον Έλληνα φορολογούμενο, που θα πληρώσει με επιπλέον φόρους και την διαφορά της ακριβότερης “καθαρής” ενέργειας ΑΠΕ απ΄ τη συμβατική, ως “πριμ” του κράτους στις επιχειρήσεις.

    Το σχέδιο νόμου, που εάν ψηφιστεί θα συμβάλλει στην “κατακρεούργηση” των ελληνικών βουνών, κυρίως με τους γιγαντιαίους βιομηχανικούς σταθμούς ανεμογεννητριών και φωτοβολταϊκών, θεωρείται ως αντισυνταγματικό όχι μόνο για το άρθρο 24, αλλά και για την θεσμοθέτηση της ανεξέλεγκτης ανάπτυξης ΑΠΕ, ως “Εθνικού” στόχου και την προτεινόμενη εγκατάσταση τους ακόμα και σε εδάφη υψηλής παραγωγικότητας στην γεωργία. Προβλέπεται σωρεία προσφυγών στο Σ.Τ.Ε., εάν τελικά το νομοσχέδιο κατατεθεί ως έχει.

    Επιχορηγείστε τις οικίες και τις μικρές επιχειρήσεις

    Επιτακτική προβάλλει η ανάγκη, της δίκαιης αναδιανομής του δημοσίου(ανήκει σε όλους τους Έλληνες), πλούτου των ΑΠΕ, με την προώθηση και επιδότηση μικρών συστημάτων για οικιακή χρήση, με τη δυνατότητα συμμετοχής πολλών μικρών επενδυτών και Ο.Τ.Α. Ώστε να μπορέσουν τα νοικοκυριά να καταστούν ενεργειακά ανεξάρτητα, ενισχύοντας το εισόδημα τους σε περίοδο οικονομικής κρίσης.

    Έτσι θα παράγεται ενέργεια “αποκεντρωτικά”, χωρίς επιζήμιες, ακριβές και “ασταθείς”, μακρινές γραμμές μεταφοράς ηλεκτρισμού στις πόλεις από την ύπαιθρο και κυρίως χωρίς τεράστιες καταστροφές στο φυσικό και πολιτισμικό περιβάλλον.

    Άλλωστε οι ιδιαιτερότητες της ελληνικής τοπιογραφίας επιβάλλουν το σεβασμό της, με την ανάπτυξη και εγκατάσταση μικρής κλίμακας ΑΠΕ και όχι την άκριτη υιοθέτηση γιγαντιαίων βιομηχανικών εφαρμογών, από χώρες με αχανείς διαθέσιμες εκτάσεις.

    Αναγκαία η χωροθέτηση των ΑΠΕ

    Απ΄ όλες τις πλευρές υπογραμμίζεται η αναγκαιότητα χωροθέτησης των ΑΠΕ, που δημιουργεί τα τεράστια προβλήματα, με την ολοκλήρωση του Κτηματολογίου, του Δασολογίου και των ΣΧΟΑΠ, με ουσιαστική συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας και των πολιτών στις αποφάσεις, που επιβάλλεται να έχουν τον πρώτο(και τον τελευταίο) λόγο.

    Να αναπτυχθεί η έρευνα και η εγχώρια παραγωγή ΑΠΕ

    Με το παρόν σχέδιο νόμου δεν προωθείται η επιστημονική έρευνα, σε συνεργασία με τα ελληνικά πανεπιστήμια, ούτε ενθαρρύνεται η ανάπτυξη της ελληνικής βιομηχανίας για την παραγωγή συστημάτων ΑΠΕ. Έτσι, και παρά την προβλεπόμενη ραγδαία αύξησης τη ανεργίας, όχι μόνο δεν θα δημιουργηθούν οι αναγκαίες θέσεις εργασίας που “διαφημίζονται”, αλλά αντιθέτως θα υποστούμε περαιτέρω οικονομική αφαίμαξη, με την εξαγωγή συναλλάγματος για την αγορά μηχανών ΑΠΕ από το εξωτερικό και την εκταμίευση του μεγαλύτερου μέρους των εσόδων της παραγωγής, στις πολυεθνικές.

    Ναι στην εξοικονόμηση ενέργειας.

    Ενώ το σχέδιο νόμου προτάσσει ως “εθνικό στόχο” την ανάπτυξη των ΑΠΕ, για την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών, δεν μεριμνά ανάλογα και για την εξοικονόμηση ενέργειας. Γιατί διαπιστώνεται πως η όποια συμβολή του ανθρώπου στην κλιματική αλλαγή αποτελεί πρωτίστως πρόβλημα κυρίως υπερβάλλουσας ζήτησης(καπιταλιστικής αδηφαγίας) και πολύ λιγότερο πρόβλημα προσφοράς ενέργειας.

    Να παταχθεί η “εμπορευματοποίηση” των αδειών παραγωγής ΑΠΕ

    Οι επενδυτικές εταιρείες ΑΠΕ, που ευνόητα επικροτούν το σχέδιο νόμου, επισημαίνουν στην κ. Υπουργό το τεράστιο πρόβλημα που έχει ανακύψει στην αγορά, με την εμπορεία των αδειών παραγωγής και τα “βρομερά” κέρδη του “χρηματιστηρίου των ρύπων”, που έχει αναπτυχθεί και στην χώρα μας. Προτείνεται η απαγόρευση της ανεξέλεγκτης μεταπώλησης αδειών, και να γίνονται ενδελεχείς έλεγχοι σε κάθε στάδιο υλοποίησης των έργων, ώστε να αποδεικνύεται η οικονομική δυνατότητα και η πρόθεση πραγματοποίησης τους.

    Παραλήψεις νομοσχεδίου για πολλές μορφές ΑΠΕ

    Σημαντικές φαίνεται να είναι οι παραλήψεις του σχεδίου νόμου για τις άλλες μορφές παραγωγής ΑΠΕ, πέρα των ανεμογεννητριών και των φωτοβολταϊκών. Εστιάζεται η προσοχή στα πλεονεκτήματα της γεωθερμίας, (που διαθέτει άφθονη η Ελλάδα), των μηχανών υδρογόνου, της βιομάζας και του φυσικού αερίου, της αεροθερμίας και της υδροθερμίας, της παραγωγή καυσίμων από ορυκτά έλαια, κοπριές, και κατσιγάρους, στην εκμετάλλευση του θαλάσσιου κυματισμού, ενώ ζητείται να τύχουν και αυτές ισότιμης συμμετοχής στις όποιες ευεργεσίες του νέου νόμου.

    Υφαρπαγή ατομικών περιουσιών

    Καλούνται οι ιδιοκτήτες, να ξαναγοράσουν κατ’ ουσία τις πατρογονικές περιουσίες τους, που το κράτος “εν μία νυκτί” τις “άρπαξε”, για να τις μισθώσει στη συνέχεια, “κομμάτι ψωμί” στις πολυεθνικές. Με μακροχρόνιους, δυσβάστακτους οικονομικά και αβέβαιους δικαστικούς αγώνες, αν λόγω ανάγκης, δεν υποκύψουν σε ταπεινωτικούς “εκβιασμούς” εταιρειών, με υπογραφή ιδιωτικών συμφωνητικών, που σε καμιά περίπτωση δεν διασφαλίζουν την ιδιοκτησία τους, ούτε την καταβολή της υποσχόμενης αμοιβής. Οι περιπτώσεις στο Αποπηγάδι με την υφαρπαγή περίπου 2500 στρ. γης και στη Λευκάδα με 9500 στρ., είναι από τις πιο χαρακτηριστικές. Ζητείται να “ακυρωθούν” όλοι οι μαζικοί, αθέμιτοι αποχαρακτηρισμοί γης, και να τηρηθεί η πολιτική δέσμευση της Κυβέρνησης, για υλοποίηση ΑΠΕ μόνο με την συμφωνία της τοπικής κοινωνίας.

    Επίλογος.

    Καθίσταται σαφές από τα παραπάνω, πως ο προτεινόμενος νόμος για τις ΑΠΕ, δεν αποτελεί παρά μια πρόχειρη αναπαραγωγή του προγενέστερου σχετικού νόμου του κ. Σιούφα, με σαφή προσανατολισμό υπέρ των πολυεθνικών, των μεγάλων εταιρειών και των κερδοφόρων γιγαντιαίων βιομηχανικών εγκαταστάσεων, χωρίς να σταθμίζει τις επιπτώσεις των “χωρίς όρια” ΑΠΕ R4στο φυσικό-κοινωνικό περιβάλλον της χώρας μας.

    Η νέα Κυβέρνηση όμως, οφείλει με τα ικανά στελέχη που διαθέτει, να θεσμοθετεί και να χαράσσει την δική της ξεχωριστή πολιτική, εφόσον δεν επιθυμεί να ταυτιστεί και να θεωρηθεί ως συνέχεια της προηγουμένης.

    Τώρα με τις “δημόσιες διαβουλεύσεις”, της δίνεται η δυνατότητα να λάβει σοβαρά υπόψη της και τους πολίτες. Για να μην ακούγεται σαν ψέμα αυτό που μας υποσχέθηκε ο Πρωθυπουργός: “πρώτα ο πολίτης”. Και να μην γίνεται η διαβούλευση μόνο για τη διαβούλευση, “στάχτη” στα μάτια του κόσμου.

    Αναμένουμε, τις επιλογές της.

    Κωστής Πετράκης, κοινωνιολόγος